¹In GOSPOD reče Mojzesu: Govóri duhovnikom, sinovom Aronovim, ter jim véli: Pri mrliču naj se nihče izmed vas ne oskruni med ljudstvom svojim;

¹Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

²samo pri bližjih sorodnikih svojih, pri materi in pri očetu, pri sinu in pri hčeri, pri bratu

²Powiedz Aaronowi i synom jego, aby się wstrzymywali od rzeczy, które są poświęcone od synów Izraelskich, a nie plugawili świętego imienia mojego w tem, co mi oni poświęcają; Jam Pan.

³in pri sestri, devici, ki biva pri njem, ko se še ni omožila: pri teh se sme onečistiti.

³A tak rzecz do nich: W narodziech waszych, ktobykolwiek przystąpił ze wszystkiego potomstwa waszego do poświęconych rzeczy, które by poświęcili synowie Izraelscy Panu, gdy nieczystość jego na nim jest, wytracony będzie ten od obliczności mojej; Jam Pan.

⁴Ne oskruni se naj, ker je gospod med svojim ljudstvom, da bi se onesvetil.

⁴Ktobykolwiek z nasienia Aaronowego był trędowatym albo płynienie nasienia cierpiącym, rzeczy poświęconych jeść nie będzie, póki by się nie oczyścił; także kto by się dotknął jakiej nieczystości ciała zmarłego, albo tego, z którego by płynęło nasienie złączenia.

⁵Ne strižejo naj si pleše na glavi in ne brijejo ob kraju brade svoje, in na telesu naj si ne delajo nobenih zarez.

⁵Także kto by się dotknął czego, co się czołga po ziemi, przez coby się nieczystym stał, albo człowieka, przez którego by się splugawił według wszelakiej nieczystości jego;

⁶Sveti naj bodo Bogu svojemu in naj ne onesvetijo imena Boga svojega, zakaj ognjene daritve GOSPODOVE, kruh Boga svojega, darujejo; zato naj bodo sveti.

⁶Ten, kto by się czego z tych rzeczy dotknął, nieczystym będzie aż do wieczora, i nie będzie jadł rzeczy poświęconych, ażby umył ciało swoje wodą.

⁷Nečistnice in posiljene deve naj si ne jemljejo, tudi ne take, katero je njen mož odpahnil; zakaj duhovnik je svet Bogu svojemu.

⁷I aż po zachodzie słoóca czystym będzie; a potem będzie jeść z rzeczy poświęconych, bo to jest pokarm jego.

⁸Zatorej ga štej za svetega, kajti daruje kruh Boga tvojega; svet ti bodi, ker jaz sem svet, GOSPOD, ki vas posvečujem.

⁸Ścierwu też i rozszarpanego od zwierza jeść nie będzie, aby się tem nie splugawił; Jam Pan.

⁹Hči duhovnikova pa, ki se onesveti z nečistovanjem, onesveti očeta svojega: z ognjem bodi sežgana.

⁹A tak przestrzegać będą rozkazania mego, aby nie podlegli grzechowi, i nie pomarli w nim, gdyby się splugawili; Jam Pan, który je poświęcam.

¹⁰Tisti pa, ki je veliki duhovnik med brati svojimi, na čigar glavo je bilo izlito olje maziljenja in ki je bil posvečen, da se oblači v sveta oblačila: naj si ne razkriva glave ter ne trga oblačil;

¹⁰Żaden obcy nie będzie jadł z rzeczy poświęconych; komornik kapłaóski, ani najemnik nie będzie jadł rzeczy poświęconych.

¹¹tudi naj ne hodi k truplu mrtvemu, niti pri očetu svojem ali pri materi svoji naj se ne onečisti.

¹¹A jeźliby kapłan człowieka kupił za pieniądze swoje, ten jeść będzie z rzeczy tych; także zrodzony w domu jego, ci będą jadać z pokarmów jego.

¹²In iz svetišča naj ven ne hodi, tudi ne onesveti svetišča Boga svojega, zakaj posvetitev mazilnega olja Boga svojega ima na sebi. Jaz sem GOSPOD.

¹²Lecz córka kapłaóska, która by szła za męża obcego, ta z ofiar podnoszenia rzeczy świętych jeść nie będzie.

¹³In ženo naj si vzame v devištvu njenem.

¹³Gdyby zaś córka kapłaóska wdową została, albo odrzuconą była od męża, i dziatek nie miała, a wróciłaby się w dom ojca swego, tak jako w dziecióstwie swem, chleb ojca swego jeść będzie; ale żaden obcy jeść z niego nie będzie.

¹⁴Vdove in ločene ženske in posiljene, nečistnice, teh naj ne vzame, ampak devico iz ljudstva svojega naj vzame za ženo.

¹⁴A jeźliby kto jadł z niewiadomości rzeczy poświęcone, nadda piątą część do tego, i odda kapłanowi rzecz poświęconą.

¹⁵In semena svojega naj ne onesveti med ljudstvom svojim, zakaj jaz sem GOSPOD, ki ga posvečujem.

¹⁵Aby nie plugawili rzeczy poświęconych, które synowie Izraelscy ofiarują Panu,

¹⁶In GOSPOD je govoril Mojzesu, rekoč:

¹⁶I nie przywodzili na się karania za występek, gdyby jedli poświęcone rzeczy ich; bom Ja Pan, który je poświęcam.

¹⁷Govóri Aronu in reci: Kdorkoli iz semena tvojega po prihodnjih rodovih ima telesno hibo na sebi, naj ne pristopa darovat kruha Boga svojega;

¹⁷Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

¹⁸kajti nihče, na komer je telesna hiba, ne sme pristopiti: slepec ali hromec, ali kdor ima ploščat nos ali katerikoli ud prevelik,

¹⁸Powiedz Aaronowi i synom jego, i wszystkim synom Izraelskim, a mów do nich: Ktobykolwiek z domu Izraelskiego, albo z przychodniów w Izraelu ofiarował ofiarę swoję według wszystkich ślubów swoich, i według wszystkich darów dobrowolnych swoich, które by ofiarowali Panu na ofiarę całopalenia;

¹⁹ali mož, ki ima zlomljeno nogo ali zlomljeno roko,

¹⁹Z dobrej woli swej ofiarować będzie zupełnego samca z bydła rogatego, z owiec, i z kóz.

²⁰ali kdor je grbav ali pritlikav, ali kdor ima madež v očesu, ali kdor ima garje ali lišaj ali stlačen modnik.

²⁰Coby miało na sobie wadę, ofiarować nie będzie; bo nie będzie przyjemne od was.

²¹Nihče iz semena Arona duhovnika, ki ima kako hibo, naj ne pristopa darovat ognjene daritve Gospodove; hiba je na njem, ne sme pristopiti, da daruje kruh Boga svojega.

²¹Jeźliby kto ofiarował ofiarę spokojną Panu, pełniąc ślub, albo dobrowolny dar oddając z rogatego bydła, albo z drobnego bydła, bez wady będzie, aby przyjemne było; żadnej wady nie będzie na nim.

²²Kruh Boga svojega sme uživati, od presvetega in od svetega,

²²Ślepego, albo ułomnego, albo na czem ochromionego, albo guzowatego, albo krostawego, albo parszywego, nie ofiarujcie Panu, ani na ofiarę ognistą dawajcie ich na ołtarz Panu.

²³samo za zagrinjalo naj ne hodi in k oltarju naj ne pristopa, ker ima hibo, da ne onesveti svetišč mojih: zakaj jaz sem GOSPOD, ki jih posvečujem.In Mojzes je tako govoril Aronu in sinovom njegovim in vsem sinovom Izraelovim.

²³Wołu też albo owcę zbytnich albo niezupełnych członków za dobrowolny dar ofiarować je możesz: ale ślub z nich przyjemny nie będzie.

²⁴In Mojzes je tako govoril Aronu in sinovom njegovim in vsem sinovom Izraelovim.

²⁴Zgniecionego i stłuczonego i przerwanego, i rzezanego nie będziecie ofiarować Panu; w ziemi waszej nie uczynicie tego.

²⁵Ani z ręki cudzoziemca nie będziecie ofiarować chleba Bogu waszemu z tych wszystkich rzeczy, bo ułomek jest w nich; wadę mają, nie będą przyjemne od was.

²⁶Nad to rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

²⁷Wół, albo owca, albo koza, gdy się urodzi, niech będzie siedem dni przy matce swojej, a dnia ósmego, i potem będzie przyjemne ku palonej ofierze Panu.

²⁸Krowy też, ani owcy z płodem ich, nie zabijecie dnia jednego.

²⁹A gdybyście ofiarowali ofiarę dziękczynienia Panu, z dobrej woli swej ofiarować będziecie.

³⁰Onegoż dnia jedzona będzie; nie zostawicie z niej nic aż do jutra; Jam Pan.

³¹Przetoż strzeżcie przykazaó moich, a czyócie je; Jam Pan.

³²I nie plugawcie imienia mego świętego, abym był poświęcony w pośrodku synów Izraelskich. Ja Pan, który was poświęcam;

³³Którym was wywiódł z ziemi Egipskiej, abym wam był za Boga; Ja Pan.