1Spomni se, o GOSPOD, kaj nas je zadelo, ozri se in poglej sramoto našo!
1Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
2Dediščina naša je pripadla tujcem, hiše naše inozemcem.
2Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
3Sirote smo, brez očeta, matere naše so kakor vdove.
3Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
4Vode svoje pijemo za denar, drva svoja dobivamo za plačilo.
4Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
5Preganjalci naši nam stopajo na vrat; utrujeni smo, ne dovolijo nam pokoja.
5Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
6Egipčanu molimo roko, tudi Asircu, da se nasitimo kruha.
6I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t'u ngopur me bukë.
7Očetje naši so grešili, in ni jih več; nam pa je nositi njih krivice.
7Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
8Hlapci nam gospodujejo; nikogar ni, ki bi nas oprostil iz njih roke.
8Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
9Z nevarnostjo življenja svojega prinašamo kruh svoj spričo meča puščave.
9E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
10Koža naša je začrnela kakor peč zavoljo vroče lakote.
10Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
11Žene na Sionu so oskrunjali, device po mestih Judovih.
11Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
12Poglavarje obešajo njih roke, starčkov obličje se ne časti.
12Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
13Mladeniči nosijo mlinske kamene in dečki padajo pod lesom.
13Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
14Starci so nehali shajati se med vrati, mladeniči na petje svoje.
14Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
15Minilo je srca našega veselje, v žalost se je preobrnil naš ples.
15Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
16Venec naše glave je padel. Gorje nam! ker smo grešili.
16Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
17Zato omedleva srce naše, zavoljo tega so nam otemnele oči:
17Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
18zavoljo gore Sionske, ki je opustošena; lisice prosto hodijo po njej.
18për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
19Ti, GOSPOD, ostaneš vekomaj, prestol tvoj od roda do roda.
19Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
20Zakaj nas vekomaj pozabljaš, hočeš li nas zapustiti za dolge čase?
20Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
21Pelji nas nazaj k sebi, o GOSPOD, da se povrnemo; ponovi dni naše kakor v prejšnjih časih!Ali bi nas popolnoma zavrgel, razsrdil se zoper nas tako silno?
21Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
22Ali bi nas popolnoma zavrgel, razsrdil se zoper nas tako silno?
22Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?