¹Zvino zvakaitika shure kwezvinhu izvi kuti Mwari wakaedza Abhurahamu akati kwaari: Abhurahamu! Iye ndokuti: Tarirai, ndiri pano.

¹Nogen tid derefter satte Gud Abraham på prøve, og han sa til ham: Abraham! Og han svarte: Ja, her er jeg.

²Ndokuti: Zvino tora mwanakomana wako, wako umwe chete, waunoda, Isaka, uende kunyika yeMoria; umupe ave chibayiro chinopiswa pamusoro perimwe gomo randichakuudza.

²Da sa han: Ta din sønn, din eneste, ham som du har så kjær, Isak, og gå til Moria land og ofre ham der til brennoffer på et av fjellene, som jeg skal si dig!

³Abhurahamu ndokumuka mangwa­nani-ngwanani, akasungira chigara padhongi rake, akatora vaviri vemajaya ake naye, naIsaka mwanakomana wake. Zvino wakatsemura huni dzechiba­yiro chinopiswa, ndokusimuka, ndokuenda kunzvimbo Mwari yaakamuudza.

³Så stod Abraham tidlig op om morgenen og lesste på sitt asen og tok to av sine drenger med sig og Isak, sin sønn; han kløvde ved til brennofferet og gav sig på veien til det sted Gud hadde sagt ham.

⁴Zvino nemusi wetatu Abhurahamu waka­simudza meso ake, akaona nzvimbo iri kure.

⁴På den tredje dag, da Abraham så sig omkring, fikk han øie på stedet langt borte.

⁵Abhurahamu ndokuti kumajaya ake: Imwi chigarai henyu pano nembo­ngoro, ini nemukomana tichienda uko nekunoshumira, tigodzoka kwamuri.

⁵Da sa Abraham til sine drenger: Bli I her med asenet! Jeg og gutten, vi vil gå dit bort og bede og så komme tilbake til eder.

⁶Abhurahamu ndokutora huni dzechi­bayiro chinopiswa, akadzitakudza Isaka mwanakomana wake; ndokutora moto neba­nga muruoko rwake, ndokuenda vari va­viri.

⁶Så tok Abraham veden til brennofferet og la den på Isak, sin sønn, og selv tok han ilden og kniven i sin hånd; og så gikk de begge sammen.

⁷Isaka ndokutaura naAbhurahamu baba vake akati: Baba vangu! Iye ndokuti: Ndiri pano, mwana wangu. ndokuti: Tarirai, moto nehuni, asi gwayana rechibayiro chinopiswa riripi?

⁷Da talte Isak til Abraham, sin far, og sa: Du far! Han svarte: Ja, min sønn! Han sa: Se, her er ilden og veden, men hvor er lammet til brennofferet?

⁸Abhurahamu ndokuti: Mwari ucha­zvipa gwayana rechibayiro chinopiswa, mwanakomana wangu; saizvozvo vakafamba vari vaviri pamwe.

⁸Abraham svarte: Gud skal selv utse sig lammet til brennofferet, min sønn! Så gikk de begge sammen.

⁹Zvino vakasvika panzvimbo Mwari yaakange avaudza; Abhurahamu ndokuvakapo aritari; ndokugadzira huni; ndokusunga Isaka mwanakomana wake, ndokumuisa paaritari pamu­soro pehuni.

⁹Og da de kom til det sted Gud hadde sagt ham, bygget Abraham et alter der og la veden til rette; så bandt han Isak, sin sønn, og la ham på alteret ovenpå veden.

¹⁰Zvino Abhurahamu wakata­mbanudza ruoko rwake, ndokutora banga kuti abaye mwanakomana wake.

¹⁰Og Abraham rakte ut hånden og tok kniven for å ofre sin sønn.

¹¹Zvino mutumwa waJehovha wakadanidzira kwaari ari kumatenga akati: Abhurahamu! Abhurahamu! Iye ndokuti: Ndiri pano.

¹¹Da ropte Herrens engel til ham fra himmelen og sa: Abraham, Abraham! - Han svarte: Ja, her er jeg.

¹²Zvino wakati: Usaisa ruoko rwako pamukomana, kana kumuitira chinhu, nekuti ikozvino ndinoziva kuti unotya Mwari, sezvo usina kundinyima mwanakomana wako, wako umwe chete.

¹²Da sa han: Legg ikke hånd på gutten og gjør ham ikke noget! For nu vet jeg at du frykter Gud, siden du ikke har spart din eneste sønn for min skyld.

¹³Abhurahamu ndokusimudza meso ake, ndokutarira, ndokuona shure gondohwe rakange rakabatwa mufomwe nenyanga dzaro. Abhurahamu ndokunotora gondohwe riya, akaripisa chikava chiba­yiro panzvimbo yemwanakomana wake.

¹³Da nu Abraham så op, fikk han se en vær bakenfor sig, som hang fast i buskene med sine horn; og Abraham gikk bort og tok væren og ofret den til brennoffer istedenfor sin sønn.

¹⁴Abhurahamu ndokutumidza zita renzvimbo iyo kuti Jehovha-jire; sezvo kuchinzi nanhasi, Pagomo raJehovha zvicharangarirwa.

¹⁴Og Abraham kalte dette sted: Herren ser. Derfor sier folk den dag idag: På Herrens berg skal han la sig se.

¹⁵Zvino mutumwa waJehovha waka­danidzira kuna Abhurahamu rwechipiri, ari kumate­nga,

¹⁵Og Herrens engel ropte ennu en gang til Abraham fra himmelen

¹⁶ndokuti: Ndakapika neni ndomene, ndizvo zvinoreva Jehovha, nekuti waita chinhi ichi, ukasanyima mwanakomana wako, wako umwe chete;

¹⁶og sa: Ved mig selv sverger jeg, sier Herren: Fordi du gjorde dette og ikke sparte din eneste sønn,

¹⁷ndichakuropafa­dza nekuropafadza, uye ndichawanza nekuwanza mbeu yako senyeredzi dzekumatenga, uye se­jecha riri pamahombekombe egungwa; uye mbeu yako ichava varidzi vemasuwo eva­vengi vayo;

¹⁷så vil jeg storlig velsigne dig og gjøre din ætt såre tallrik, som stjernene på himmelen og som sanden på havets bredd, og din ætt skal ta sine fienders porter i eie;

¹⁸nemumbeu yako ndudzi dzose dzenyika dzicharopafadzwa, nekuti wa­kateerera inzwi rangu.

¹⁸og i din ætt skal alle jordens folk velsignes, fordi du lød mitt ord.

¹⁹Zvino Abhura­hamu wakadzokera kumajaya ake; ndoku­simuka ndokuenda vose Bheerishebha; Abhurahamu ndokugara paBheerishebha.

¹⁹Så gikk Abraham tilbake til sine drenger, og de brøt op og drog sammen til Be'erseba; og Abraham blev boende i Be'erseba.

²⁰Zvino zvakaitika shure kwezvinhu izvi, kuti Abhurahamu wakaudzwa zvichinzi: Tarira, Mirika wakaberekerawo munin'ina wako Nahori vanakomana:

²⁰Nogen tid derefter kom det nogen og sa til Abraham: Din bror Nakor og Milka har også fått sønner:

²¹Uzi dangwe rake, naBuzi munin'ina wake, naKemueri baba vaAramu,

²¹Us, den eldste, og Bus, hans bror, og Kemuel, far til Aram,

²²naKesedhi, naHazo, naPiradhashi, naJidhirafi, naBhetueri;

²²og Kesed og Haso og Pildas og Jidlaf og Betuel.

²³Bhetueri ndokubereka Rabheka; ava va­sere Mirika wakavakaberekera Nahori, munununa waAbhurahamu.

²³Og Betuel var far til Rebekka. Disse åtte barn fikk Nakor, Abrahams bror, med Milka.

²⁴Nemurongo wake, wezita rainzi Ruma, wakaberekawo Tebha, naGahami, naTa­hashi, naMaaka.

²⁴Også hans medhustru, som hette Re'uma, fikk barn: Tebah og Gaham og Tahas og Ma'aka.