Shona

Norwegian

Mark

13

1Zvino wakati achibuda mutembere, umwe wevadzidzi vake wakati kwaari: Mudzidzisi, tarirai mabwe rudzii, nezvivakwa rudzii!
1Og da han gikk ut av templet, sa en av hans disipler til ham: Mester! se, hvilke stener og hvilke bygninger!
2Jesu achipindura akati kwaari: Unoona zvivakwa izvi zvikuru here? Hakungasiiwi ibwe pamusoro pebwe, risingazoputsirwi pasi.
2Og Jesus sa til ham: Ser du disse store bygninger? Det skal ikke levnes sten på sten som ikke skal brytes ned.
3Zvino wakati agara pagomo reMiorivhi, pakatarisana netembere, Petro, naJakobho, naJohwani, naAndiriya vakamubvunza vari vega, vachiti:
3Og da han satt på Oljeberget rett imot templet, spurte Peter og Jakob og Johannes og Andreas ham i enrum:
4Tiudzei, izvozvi zvichagova rinhi? Nechiratidzo chii kana izvozvi zvose zvozadziswa?
4Si oss: Når skal dette skje? og hvad er tegnet når alt dette skal fullbyrdes?
5Zvino Jesu achivapindura akatanga kuti: Chenjerai kusava neunokutsausai.
5Jesus tok til orde og sa til dem: Se til at ikke nogen fører eder vill!
6Nekuti vazhinji vachauya muzita rangu, vachiti: Ndini iye, vachazotsausa vazhinji.
6For mange skal komme i mitt navn og si: Det er mig; og de skal føre mange vill.
7Asi kana muchinzwa zvehondo, nerunyerekupe rwehondo, musakanganiswa nekuti zvinofanira kumboitika; asi kuguma kuchigere.
7Men når I hører krig og rykter om krig, da la eder ikke skremme! for det må så skje, men enden er ikke enda.
8Nekuti rudzi ruchamukira rudzi; neushe huchamukira ushe; uye kuchava nekudengenyika kwenyika kunzvimbo dzakasiyana siyana, uye kuchava nenzara, nematambudziko; izvi kutanga kwekurwadziwa.
8For folk skal reise sig mot folk, og rike mot rike; det skal være jordskjelv både her og der; det skal være hunger og oprør. Dette er begynnelsen til veene.
9Zvichenjererei imwi, nekuti vachakukumikidzai kumatare emakurukota, uye mumasinagoge mucharohwa, uye muchauyiswa pamberi pevatongi nemadzimambo nekuda kwangu, chive chapupu kwavari.
9Men ta eder i vare! De skal overgi eder til domstolene, og I skal hudstrykes i synagoger og stilles for landshøvdinger og konger for min skyld, til vidnesbyrd for dem.
10Uye evhangeri inofanira kutanga kuparidzirwa kumarudzi ose.
10Og først må evangeliet forkynnes for alle folkeslag.
11Asi kana vachikuuyisai vachikutengesai, musafunganya pakutanga zvamuchataura kana kufanorangarira, asi chero zvamunenge mapiwa nenguva iyo taurai izvozvo; nekuti hamusi imwi munotaura, asi Mweya Mutsvene.
11Og når de fører eder frem og overgir eder, da vær ikke forut bekymret for hvad I skal tale! men det som gis eder i samme stund, det skal I tale; for det er ikke I som taler, men den Hellige Ånd.
12Zvino mukoma uchatengesera munin'ina kurufu, nababa mwanakomana; nevana vachamukira vabereki nekuvaurayisa;
12Og bror skal overgi bror til døden, og en far sitt barn, og barn skal reise sig mot foreldre og volde deres død.
13uye muchavengwa nevose nekuda kwezita rangu; asi unotsungirira kusvikira pakuguma, ndiye uchaponeswa.
13Og I skal hates av alle for mitt navns skyld; men den som holder ut inntil enden, han skal bli frelst.
14Zvino kana muchiona nyangadzi yekuparadza yakataurwa naDhanyeri muporofita, imire paisingafaniri (unorava ngaanzwisise), zvino vari muJudhiya ngavatizire kumakomo;
14Men når I ser ødeleggelsens vederstyggelighet stå der hvor den ikke bør - den som leser det, han se til å skjønne det! - da må de som er i Judea, fly til fjells,
15neuri pamusoro pedenga reimba ngaarege kuburukira mumba, kana kupinda kunotora chinhu mumba make.
15og den som er på taket, ikke stige ned i huset og ikke gå inn for å hente noget fra sitt hus,
16Neuri mumunda ngaarege kutendeukira shure kunotora nguvo yake.
16og den som er ute på marken, ikke vende tilbake for å hente sin kappe.
17Asi vachaona nhamo avo vane mimba neavo vanomwisa nemazuva iwayo!
17Ve de fruktsommelige og dem som gir die, i de dager!
18Asi nyengeterai kuti kutiza kwenyu kurege kuva muchando.
18Men bed at det ikke må skje om vinteren!
19Nekuti mumazuva iwayo kuchavapo kutambudzika, kwakadaro kusati kwambovapo kubva pakutanga kwezvisikwa Mwari zvaakasika kusvikira zvino, uye hakuchazovipo.
19for i de dager skal det være så stor en trengsel som ikke har vært inntil nu fra skapningens begynnelse, fra den tid da Gud skapte verden, og som heller ikke skal bli.
20Dai Ishe asina kuatapudza mazuva, hakuna chero nyama yaiponeswa; asi nekuda kwevasanangurwa, vaakasanangura, wakaatapudza mazuva.
20Og dersom ikke Herren forkortet de dager, da blev intet kjød frelst; men for de utvalgtes skyld, for deres skyld som han har utvalgt, har han forkortet de dager.
21Uye ipapo kana munhu achiti kwamuri: Tarirai, Kristu pano; kana: Tarirai apo, musatenda;
21Og om nogen da sier til eder: Se, her er Messias, eller: Se der - da skal I ikke tro det.
22nekuti vana Kristu venhema, nevaporofita venhema vachamuka, vagoratidza zviratidzo nezvishamiso, kuti vatsause, kana zvichibvira, kunyange vasanangurwa.
22For falske messiaser og falske profeter skal opstå og gjøre tegn og under for å føre de utvalgte vill, om det var mulig.
23Asi chenjerai imwi; tarirai, ndagara ndakuudzai zvinhu zvose.
23Men ta I eder i vare! Jeg har sagt eder alt forut.
24Asi nemazuva iwayo, shure kwekutambudzika ikoko, zuva richasvibiswa, nemwedzi hauchazopi chiedza chawo,
24Men i de dager, efter den trengsel, skal solen bli formørket og månen ikke gi sitt skinn,
25nenyeredzi dzekudenga dzichawa, nemasimba ari kumatenga achazungunuswa.
25og stjernene skal falle ned fra himmelen, og himmelens krefter skal rokkes.
26Ipapo vachaona Mwanakomana wemunhu achiuya mumakore ane simba guru nekubwinya,
26Og da skal de se Menneskesønnen komme i skyene med megen kraft og herlighet.
27ipapo uchatuma vatumwa vake, vagounganidza pamwe vasanangurwa vake kubva kumhepo ina, kubva kumugumo wenyika kusvikira kumugumo wedenga.
27Og da skal han sende ut englene og samle sine utvalgte fra de fire verdenshjørner, fra jordens ende til himmelens ende.
28Zvino dzidzai mufananidzo kubva pamuonde; kana davi rawo rava ikozvino nyoro, richitunga mashizha, munoziva kuti zhizha raswedera.
28Lær en lignelse av fikentreet: Så snart det kommer saft i dets grener, og dets blader springer ut, da vet I at sommeren er nær;
29Saizvozvo imwiwo, kana muchiona zvinhu izvi zvichiitika, zivai kuti zvava pedo wava pamukova.
29således skal også I, når I ser dette skje, vite at han er nær for døren.
30Zvirokwazvo ndinoti kwamuri: Zera iri haringatongopfuuri, kusvikira zvinhu izvi zvose zvaitika.
30Sannelig sier jeg eder: Denne slekt skal ingenlunde forgå før alt dette skjer.
31Denga nenyika zvichapfuura; asi mashoko angu haangatongopfuuri.
31Himmel og jord skal forgå, men mine ord skal ingenlunde forgå.
32Asi zvezuva iro nenguva, hakuna unoziva, kunyange vatumwa vari kudenga, kunyange Mwanakomana, kunze kwaBaba.
32Men hin dag eller time vet ingen, ikke engang englene i himmelen, ikke engang Sønnen, men alene min Fader.
33Chenjerai, murinde, munyengetere; nekuti hamuzivi kuti nguva ndeyarini.
33Ta eder i vare, våk! For I vet ikke når tiden er.
34Semunhu wakafamba rwendo, akasiya imba yake, akapa simba kuvaranda vake, kune umwe neumwe basa rake, akarairawo murindi wemukova kuti arinde.
34Likesom en mann som drog utenlands og forlot sitt hus og overgav sine tjenere styret, enhver sin gjerning, og bød dørvokteren at han skulde våke,
35Naizvozvo rindai; nekuti hamuzivi kuti mwene weimba unouya rinhi, manheru, kana pakati pousiku, kana pakurira kwejongwe, kana mangwanani;
35således skal I våke - for I vet ikke når husets herre kommer, enten det blir om aftenen eller ved midnatt eller ved hanegal eller om morgenen -
36kuti arege kuerekana auya, akakuwanai muvete.
36forat han ikke skal finne eder sovende, når han kommer uforvarende.
37Nezvandinotaura kwamuri, ndinotaurira vose: Rindai.
37Men det jeg sier til eder, det sier jeg til alle: Våk!