¹Hamuzivi here hama (nokuti ndinotaura kuna avo vanoziva murairo), kuti murairo unotonga munhu kana achingorarama chete?

¹Eller vet I ikke, brødre - jeg taler jo til slike som kjenner loven - at loven hersker over mennesket så lenge det lever?

²Nekuti mukadzi une murume wakasungwa nemurairo kumurume, kana achingova mupenyu chete; asi kana murume afa, wasunungurwa pamurairo womurume.

²Den gifte kvinne er jo ved loven bundet til sin mann så lenge han lever; men dersom mannen dør, er hun løst fra loven som bandt henne til mannen.

³Naizvozvo zvino kana murume ari mupenyu, uchanzi chifeve kana akava womumwe murume, asi kana murume wake afa, wasununguka pamurairo uyu, kuti asava chifeve kana akava womumwe murume.

³Derfor skal hun kalles en horkvinne om hun, mens mannen lever, ekter en annen mann; men dersom mannen dør, er hun fri fra loven, så hun ikke blir en horkvinne om hun ekter en annen mann.

⁴Naizvozvo hama dzangu nemwiwo makaitwa vakafa kumurairo nemuviri waKristu; kuti muve veumwe, kuna iye wakamutswa kuvakafa, kuti tiberekere Mwari chibereko.

⁴Derfor, mine brødre, døde også I fra loven ved Kristi legeme, forat I skulde høre en annen til, ham som er opstanden fra de døde, så vi kan bære frukt for Gud.

⁵Nekuti pataiva munyama, kuchiva kwezvivi zvaiva nokuda kwemurairo kwakabata mumitezo yedu kuberekera rufu chibereko.

⁵For da vi var i kjødet, virket de syndige lyster, som vaktes ved loven, således i våre lemmer at vi bar frukt for døden;

⁶Asi zvino takasunungurwa pamurairo, kuti takafa kune izvozvo zvakange zvakatibata kuti tishumire neutsva hwemweya, kwete neutsaru hwemagwaro.

⁶men nu er vi løst fra loven, idet vi er død fra det som vi var fanget under, så vi tjener i Åndens nye vesen, og ikke i bokstavens gamle vesen.

⁷Zvino tichatiyi? Murairo chivi here? Ngazvisadaro! Asi handizaiziva chivi kunze kwekubudikidza nemurairo; nekuti handizaiziva ruchiva, kana murairo usina kuti: Usachiva.

⁷Hvad skal vi da si? er loven synd? Langt derifra! men jeg kjente ikke synden uten ved loven; for begjærligheten kjente jeg ikke dersom ikke loven hadde sagt: Du skal ikke begjære.

⁸Asi chivi chakawana mukana nemurairo, chikaita mandiri mitoo yese yeruchiva; nekuti pasina murairo chivi chakafa.

⁸Men synden tok anledning av budet og virket alskens begjærlighet i mig; for uten lov er synden død.

⁹Ini ndaiva mupenyu kunze kwemurairo, asi murairo pawakasvika, chivi chakamuka, ini ndikafa;

⁹Jeg levde en tid uten lov; men da budet kom, blev synden levende igjen,

¹⁰uye murairo waiva weupenyu, wakawanikwa neni wava werufu;

¹⁰jeg derimot døde; og budet, som var til liv, det blev funnet å være mig til død;

¹¹nekuti chivi, chakawana mukana nemurairo, chikandinyengera chikandiponda nawo.

¹¹for synden tok anledning av budet og dåret og drepte mig ved det.

¹²Naizvozvo mutemo mutsvene, nemurairo mutsvene wakarurama, uye wakanaka.

¹²Så er da loven hellig, og budet hellig og rettferdig og godt.

¹³Naizvozvo zvakanaka zvakava rufu mandiri here? Ngazvisadaro! Asi chivi, kuti chiratidzwe kuti chivi chinobata rufu mandiri nezvakanaka; kuti chivi nemurairo chive chakaipa kwazvo-kwazvo.

¹³Er da det som er godt, blitt mig til død? Langt derifra! men det var synden, forat den skulde vise sig som synd, idet den voldte mig døden ved det som er godt - forat synden skulde bli overvettes syndig ved budet.

¹⁴Nekuti tinoziva kuti murairo ndewemweya; asi ini ndiri wenyama, ndakatengeswa pasi pechivi.

¹⁴For vi vet at loven er åndelig; jeg derimot er kjødelig, solgt under synden;

¹⁵Nekuti izvo zvandinoita handizvitenderi; nekuti zvandinoda handiiti izvo; asi zvandinovenga ndizvo zvandinoita.

¹⁵for hvad jeg gjør, vet jeg ikke; for jeg gjør ikke det som jeg vil; men det som jeg hater, det gjør jeg.

¹⁶Zvino kana ndichiita izvo zvandisingadi, ndinobvumirana nemurairo kuti wakanaka.

¹⁶Men gjør jeg det som jeg ikke vil, da vidner jeg jo med loven at den er god;

¹⁷Zvino handisisiri ini ndinozviita, asi chivi chinogara mandiri.

¹⁷men nu er det ikke mere jeg som gjør det, men synden, som bor i mig.

¹⁸Nekuti ndinoziva kuti mandiri, ndiko kuti munyama yangu, hamugari chinhu chakanaka; nekuti kuda kurimo mandiri, asi kuita izvo zvakanaka handikuwani.

¹⁸For jeg vet at i mig, det er i mitt kjød, bor intet godt; for viljen har jeg, men å gjøre det gode makter jeg ikke;

¹⁹Nekuti zvakanaka zvandinoda handiiti; asi zvakaipa zvandisingadi, izvo ndinoita.

¹⁹for jeg gjør ikke det gode som jeg vil, men det onde som jeg ikke vil, det gjør jeg.

²⁰Zvino kana ndichiita izvo zvandisingadi, handisisiri ini ndinozviita, asi chivi chinogara mandiri.

²⁰Men gjør jeg det som jeg ikke vil, da er det ikke mere jeg som gjør det, men synden, som bor i mig.

²¹Naizvozvo ndinowana murairo kuti kana ndichida kuita chakanaka, chakaipa chiripo pandiri.

²¹Så finner jeg da den lov for mig, jeg som vil gjøre det gode, at det onde ligger mig for hånden;

²²Nekuti ndinofara mumurairo waMwari nemunhu wemukati;

²²for jeg har lyst til Guds lov efter mitt innvortes menneske,

²³asi ndinoona umwe murairo mumitezo yangu, uchirwa nemurairo wemurangariro wangu, uye uchanditapira kumurairo wechivi uri mumitezo yangu.

²³men jeg ser en annen lov i mine lemmer, som strider mot loven i mitt sinn og tar mig til fange under syndens lov, den som er i mine lemmer.

²⁴Ndiri munhu unoshungurudzika! Ndiani uchandisunungura pamuviri werufu urwu?

²⁴Jeg elendige menneske! hvem skal fri mig fra dette dødens legeme?

²⁵Ndinotenda Mwari kubudikidza naJesu Kristu Ishe wedu. Naizvozvo nemurangariro ini ndomene ndinoshumira murairo waMwari, asi nenyama murairo wechivi.

²⁵Gud være takk ved Jesus Kristus, vår Herre! - Så tjener da jeg Guds lov med mitt sinn, men syndens lov med mitt kjød.