1Shure kwaizvozvo Jobho wakashamisa muromo wake, akatuka zuva rake.
1Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.
2Jobho akapindura akati,
2I zawołał Ijob, mówiąc:
3Zuva randakaberekwa naro ngarirove, Nousiku uhwo hwavakati, Mwana womukomana agamuchirwa.
3Bodaj był zginął dzieó, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!
4Zuva iro ngarive rima; Mwari ari kumusoro ngaarege kurirangarira, Nechiedza ngachirege kurivhenekera.
4Bodaj się był on dzieó obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!
5Rima nomumvuri worufu ngazviritore rive razvo; Gore ngarigare pamusoro paro; Zvose zvinosvibisa zuva ngazvirivhunduse.
5Bodaj go była zaćmiła ciemność i cieó śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!
6Kana huri vusiku uhwo, ngahubatwe nerima guru; Ngahurege kufara pakati pamazuva egore; Ngahurege kurahwa pakati pemwedzi.
6Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!
7Usiku uhwo ngahuve ngomwa; inzwi romufaro ngarirege kupinda mahuri.
7Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!
8Vanotuka zuva iro ngavavutukewo, Ivo vanogona kumutsa shato huru.
8Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzieó, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!
9Nyeredzi dzamambakwedza ahwo ngadzisvibe; Ngahumirire chiedza, asi huchishaiwe; Ngaurege kuona fungiro dzameso amangwanani;
9Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!
10Zvahusina kupfiga mikova yemimba yamai vangu, Kana kuvanza kutambudzika pameso angu.
10Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.
11Ndakaregereiko kufa ndichiri mumimba? Ndakaregerei kuparara ndichibuda mudumbu,
11Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?
12Mabvi akandigamuchirireiko? Kana mazamu, kuti ndimwe?
12Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?
13nekuti ndingadai zvino ndakatandavara, ndinyerere; Ndingadai ndivete; ipapo ndingadai ndazorora;
13Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,
14Pamwechete namadzimambo namakurukota enyika Vakazvivakira matongo;
14Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;
15Kana namachinda, aiva nendarama, Akazadza dzimba dzawo nesirivha;
15Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,
16Kana ndingadai ndisina kuvapo somwana akaponiwa nguva isina kusvika; Savacheche vasina kutongoona chiedza.
16Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?
17Vakaipa vanorega kutambudza kwavo ipapo; Vakaneta vanozorora ipapo.
17Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.
18Vasungwa vanorugare pamwechete ipapo; Havanzwi inzwi romutariri.
18Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,
19Vaduku navakuru varipo; Uye muranda akasununguka panatenzi wake.
19Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.
20Munhu ari panjodzi anopirweiko chiedza, Noupenyu kuno ane shungu pamoyo;
20Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?
21Avo vanoshuva rufu, asi haruuyi; Vanoruchera kupfuura fuma yakavanzwa pasi;
21Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;
22Vanopembera kwazvo, Nokufara, kana vachiwana hwiro?
22Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.
23Munhu, akadzimira nzira yake, anopirweiko upenyu, Iye akadzivirirwa norumhanda naMwari?
23Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?
24Nekuti ndinogomera ndisati ndadya, Kuvuvura kwangu kunodururwa semvura.
24Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;
25Nekuti chinhu chandaitya chandiwira, Nechandinoteta chandivinga.
25Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.
26Handina mufaro, kana kunyarara, kana kuzorora; Asi njodzi inongosiuya.
26Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.