1Ndudzi dzinoitireiko bope, Navanhu vanofungireiko zvisina maturo?
1Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
2Madzimambo enyika anozvigadzira, Navabati vanorangana, Kuzorwa naJehovha nomuzodziwa wake, vachiti,
2Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazaócowi jego, mówiąc:
3Ngatidambure zvisungo zvavo, Ngatirashe mabote avo abve kwatiri.
3Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
4Iye, agere kudenga-denga, achaseka; Ishe achavadadira.
4Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
5Ipapo achataura kwavari pakutsamwa kwake, Nokuvavhundusa pahasha dzake huru;
5Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
6Kunyange zvakadaro ndakagadza mambo wangu paZiyoni, iro gomo rangu dzvene.
6Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
7Ndichaparidza chirevo, chinoti, Jehovha akati kwandiri, Ndiwe mwanakomana wangu; Nhasi ndakubereka.
7Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
8Kumbira kwandiri, ndikupe ndudzi ive nhaka yako, Nemigumo yenyika zvive zvako.
8Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
9Muchavapwanya netsvimbo youtare; Muchavaputsanya sehari yomuumbi.
9Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.
10Zvino chivai nenjere, imwi madzimambo; Munyeverwe, imwi vatongi venyika.
10Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
11Shumirai Jehovha nokutya, mufare muchidedera.
11Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
12Tsvodai mwanakomana, arege kutsamwa, mufire panzira, nekuti hasha dzake dzingakurumidza kumuka. Vakakomborerwa vose vanovimba naye.
12Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.