1Markaasaa Soofar oo ahaa reer Nacamaatii u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
1ויען צפר הנעמתי ויאמר׃
2War sow waajib ma aha in laga jawaabo erayada faraha badan? Balse ninka hadalka badan xaq ma laga dhigaa?
2הרב דברים לא יענה ואם איש שפתים יצדק׃
3Amase faankaagu miyuu dadka aamusiin karaa? Oo markaad majaajilootid miyaan ninna ku kashifi karin?
3בדיך מתים יחרישו ותלעג ואין מכלם׃
4Waayo, waxaad leedahay, Cilmigaygu waa daahir, Oo nadiif baan ku ahay indhahaaga hortooda.
4ותאמר זך לקחי ובר הייתי בעיניך׃
5Bal muu Ilaah hadlo! Oo bal muu bushimihiisa furo isagoo kaa gees ah!
5ואולם מי יתן אלוה דבר ויפתח שפתיו עמך׃
6Oo bal muu ku tuso waxyaalaha qarsoon ee xigmadda ah, Waayo, way badan yihiin. Haddaba bal ogow in Ilaah kaa jisaynayo in ka sii yar ciqaabta dembigaagu istaahilo.
6ויגד לך תעלמות חכמה כי כפלים לתושיה ודע כי ישה לך אלוה מעונך׃
7War miyaad baadhi kartaa Ilaah axwaalkiisa moolka dheer? Miyaadse Ilaaha Qaadirka ah si kaamil ah u garan kartaa?
7החקר אלוה תמצא אם עד תכלית שדי תמצא׃
8Xigmaddiisu way u sarraysaa sida samada, ee bal maxaad samayn kartaa? Oo She'oolna way ka sii mool dheer tahay, ee maxaad garan kartaa?
8גבהי שמים מה תפעל עמקה משאול מה תדע׃
9Qiyaasteeduna waa ka sii dheer tahay dhulka, waana ka sii ballaadhan tahay badda oo dhan.
9ארכה מארץ מדה ורחבה מני ים׃
10Oo isagu hadduu dhex gudbo, wax kastana xidho, Oo uu garsoorid isugu yeedho, bal yaa isaga hor joogsan kara?
10אם יחלף ויסגיר ויקהיל ומי ישיבנו׃
11Waayo, wuu gartaa dadka waxmatarayaasha ah, Weliba xumaantana wuu arkaa, sow kama fikirin?
11כי הוא ידע מתי שוא וירא און ולא יתבונן׃
12Laakiinse ninkii waxmatare ahu waxgarasho waa ka madhan yahay, Hubaal dadku wuxuu u dhashaa sida qayl dameerdibadeed,
12ואיש נבוב ילבב ועיר פרא אדם יולד׃
13Haddaad qalbigaaga hagaajisid, Oo aad isaga gacmaha u fidsatid,
13אם אתה הכינות לבך ופרשת אליו כפך׃
14Haddii xumaanu gacantaada ku jirto iska fogee, Oo xaqdarrona yaanay teendhooyinkaaga degin.
14אם און בידך הרחיקהו ואל תשכן באהליך עולה׃
15Hubaal markaasaad wejigaaga kor u qaadi doontaa isagoo aan ceeb lahayn; Oo waad adkaan doontaa, mana aad baqi doontid,
15כי אז תשא פניך ממום והיית מצק ולא תירא׃
16Waayo, dhibaatadaada waad illoobi doontaa, Oo waxaad u xusuusan doontaa sidii biyo ku dhaafay,
16כי אתה עמל תשכח כמים עברו תזכר׃
17Oo noloshaaduna way ka sii dhalaal dheeraan doontaa hadhkii, Oo in kastoo gudcur jiro, waxay ahaan doontaa sida subaxda.
17ומצהרים יקום חלד תעפה כבקר תהיה׃
18Oo ammaan baad ahaan doontaa, maxaa yeelay, rajaa jirta, Hareerahaagaad fiirin doontaa, oo nabaadiinona waad ku nasan doontaa.
18ובטחת כי יש תקוה וחפרת לבטח תשכב׃
19Weliba waad jiifsan doontaa, oo waxba kuma cabsiin doonaan; Hubaal kuwa badan ayaa raallinimo kaa baryi doona.Laakiinse kuwa sharka ahu way indhabbeeli doonaan. Mana ay heli doonaan jid ay ku cararaan, Rajadooduna waxay ahaan doontaa nafta oo ka dhacda.
19ורבצת ואין מחריד וחלו פניך רבים׃
20Laakiinse kuwa sharka ahu way indhabbeeli doonaan. Mana ay heli doonaan jid ay ku cararaan, Rajadooduna waxay ahaan doontaa nafta oo ka dhacda.
20ועיני רשעים תכלינה ומנוס אבד מנהם ותקותם מפח נפש׃