Somali

Italian: Riveduta Bible (1927)

Lamentations

5

1Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
1Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!
2Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
2La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.
3Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
3Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.
4Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
4Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.
5Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
5Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.
6Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
6Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.
7Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
7I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.
8Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
8Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.
9Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
9Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.
10Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
10La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.
11Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
11Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.
12Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
12I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.
13Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
13I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.
14Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
14I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.
15Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
15La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.
16Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
16La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!
17Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
17Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:
18Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
18perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.
19Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
19Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.
20Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
20Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?
21Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
21Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!
22Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
22Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!