Somali

Italian: Riveduta Bible (1927)

Proverbs

29

1Kii inta wax badan la canaanto ka madax adkaadaa, Dhaqso buu u jabi doonaa, dawona ma leh.
1L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.
2Markii kuwa xaqa ahu amarka haystaan, dadku wuu reyreeyaa, Laakiinse markii kuwa sharka lahu xukunka wataan, dadku wuu taahaa.
2Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.
3Kii xigmad jecelu aabbihiisuu ka farxiyaa, Laakiinse kii dhillooyin raacaa maalkiisuu khasaariyaa.
3L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.
4Boqorku gar buu dalka ku dhisaa, Laakiinse kii laaluush jecelu wuu dumiyaa.
4Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.
5Ninkii deriskiisa faaniyaa Shabag dabin ah ayuu cagihiisa hor dhigaa.
5L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.
6Ninkii shar ah xadgudubkiisa waxaa ku jira dabin, Laakiinse kii xaq ahu waa iska heesaa oo reyreeyaa.
6Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.
7Kii xaq ahu wuxuu ka war hayaa dacwadda masaakiinta, Laakiinse kii shar ahu ma yaqaan aqoontaas.
7Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.
8Kuwa wax quudhsadaa magaalay dab qabadsiiyaan, Laakiinse kuwa caqliga lahu cadhay qabowjiyaan.
8I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.
9Haddii nin caqli leh nin nacas ah la doodo, Nasasho ma jirto hadduu cadhoodo iyo hadduu qosloba.
9Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.
10Dhiigyocabyadu kii kaamil ah way neceb yihiin, Laakiinse kuwa qumman waxay doondoonaan inay naftiisa badbaadshaan.
10Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.
11Nacasku cadhadiisa oo dhan buu soo saaraa, Laakiinse kii caqli lahu dib buu u ceshadaa, wuuna aamusnaadaa.
11Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.
12Haddii taliye been dhegaysto, Midiidinyadiisa oo dhammu waa wada shar miidhan.
12Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.
13Miskiinka iyo khaayinku way wada kulmaan, Oo labadoodaba Rabbigu indhahooduu iftiimiyaa.
13Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.
14Boqorkii daacadnimo masaakiinta ugu xukuma, Carshigiisu wuu dhisnaan doonaa weligiisba.
14Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.
15Usha iyo canaantu caqli bay keenaan, Laakiinse ilmihii layska daayaa ceeb buu hooyadiis u soo jiidaa.
15La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.
16Markii kuwa sharka lahu bataan, xadgudub baa sii kordha, Laakiinse kuwa xaqa ah ayaa dhiciddooda arki doona.
16Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.
17Wiilkaaga edbi, oo isna wuu ku nasin doonaa, Haah, naftaada wuu ka farxin doonaa.
17Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.
18Markii aan muujinu jirin dadku waa halligmaa, Laakiinse kii sharciga dhawraa waa barakaysan yahay.
18Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!
19Addoon hadal kuma edeb yeesho, Waayo, in kastoo uu garanayo ka jawaabi maayo.
19Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.
20Ma aragtay nin hadalkiisa ku degdega? Kaas waxaa ka rajo roon nacas.
20Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
21Kii addoonkiisa si wanaagsan u soo koriya tan iyo yaraantiisa, Ugu dambaysta wiil buu u noqon doonaa.
21Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.
22Ninkii xanaaq badanu muran buu kiciyaa. Ninkii cadho kululuna xadgudub buu badsadaa.
22L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.
23Nin kibirkiisu hoos buu u dejin doonaa, Laakiinse kii is-hoosaysiiyaa sharaf buu heli doonaa.
23L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.
24Ku alla kii tuug la shirkoobaa naftiisuu nacaa, Habaarkuu maqlaa, laakiinse waxba kama sheego.
24Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.
25Dadka ka cabsashadiisu wax bay dabtaa, Laakiinse kii Rabbiga isku halleeyaa wuu nabad geli doonaa.
25La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.
26Kuwo badan baa taliyaha raallinimo ka doona, Laakiinse dadka garsooriddiisu waxay ka timaadaa xagga Rabbiga.Ninkii xaqdaranu waa u karaahiyo kuwa xaqa ah, Oo kii jidka ku qummanuna waa u karaahiyo kii shar ah.
26Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.
27Ninkii xaqdaranu waa u karaahiyo kuwa xaqa ah, Oo kii jidka ku qummanuna waa u karaahiyo kii shar ah.
27L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.