Somali

Italian: Riveduta Bible (1927)

Psalms

104

1Naftaydoy, Rabbiga ammaan. Rabbiyow Ilaahayow, aad baad u weyn tahay, Oo waxaad huwan tahay murwad iyo haybad.
1Anima mia, benedici l’Eterno! O Eterno, mio Dio, tu sei sommamente grande; sei vestito di splendore e di maestà.
2Waxaad sida maro u huwataa nuur, Oo samooyinkana waxaad u kala bixisaa sida daah oo kale.
2Egli s’ammanta di luce come d’una veste; distende i cieli come un padiglione;
3Waxa qolkaaga saqafka u hayana waxaad dhigtaa biyaha dhexdooda, Daruurahana waxaad ka dhigataa gaadhifaras, Oo waxaad ku kor socotaa dabaysha baalasheeda,
3egli costruisce le sue alte stanze nelle acque; fa delle nuvole il suo carro, s’avanza sulle ali del vento;
4Waxaad dabaysha ka dhigataa wargeeyayaashaada, Oo waxaad midiidinyadaada ka dhigataa dab ololaya,
4fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme di fuoco i suoi ministri.
5Adigaa dhigay aasaaska dhulka, Si aanu weligiis u dhaqdhaqaaqin.
5Egli ha fondato la terra sulle sue basi; non sarà smossa mai in perpetuo.
6Waxaad ku dabooshay mool sidii dhar oo kale, Biyihiina waxay joogsadeen buuraha korkooda.
6Tu l’avevi coperta dell’abisso come d’una veste, le acque s’erano fermate sui monti.
7Canaantaadii ayay ku carareen, Oo codkii onkodkaaga ayay haddiiba ka baxsadeen,
7Alla tua minaccia esse si ritirarono, alla voce del tuo tuono fuggirono spaventate.
8Waxay kor u fuuleen buuraha, oo waxay hoos ugu dhaadheceen dooxooyinka, Ilaa meeshii aad u samaysay.
8Le montagne sorsero, le valli s’abbassarono nel luogo che tu avevi stabilito per loro.
9Waxaad iyaga u dhigtay xudduud aanay soo dhaafin, Si aanay mar kale u noqon oo aanay dhulka u daboolin.
9Tu hai posto alle acque un limite che non trapasseranno; esse non torneranno a coprire la terra.
10Isagu dooxooyinka wuxuu ku soo daayaa ilo, Iyana waxay durduraan buuraha dhexdooda,
10Egli manda fonti nelle valli, ed esse scorrono fra le montagne;
11Waxay waraabiyaan xayawaanka duurka jooga oo dhan, Oo dameerdibadeedyaduna way harraad beelaan.
11abbeverano tutte le bestie della campagna, gli asini selvatici vi si dissetano.
12Haadda samadu iyagay ag degganaadaan, Oo waxay ka dhex gabyaan laamaha.
12Presso a quelle si riparano gli uccelli del cielo; di mezzo alle fronde fanno udir la loro voce.
13Buuraha wuxuu ka waraabiyaa qolalkiisa, Dhulkuna wuxuu ka dheregsan yahay midhihii shuqulladaada.
13Egli adacqua i monti dall’alto delle sue stanze, la terra è saziata col frutto delle tue opere.
14Isagu wuxuu ka dhigaa in dooggu xoolaha u soo baxo, Oo geedaha yaryarna wuxuu u soo bixiyey in dadku ku isticmaalo, Inuu dhulka cunto ka soo bixiyo,
14Egli fa germogliar l’erba per il bestiame e le piante per il servizio dell’uomo, facendo uscir dalla terra il nutrimento,
15Iyo khamri ka farxiya dadka qalbigiisa, Iyo saliid uu wejiga ku dhaashado, Iyo kibis qalbiga dadka xoogaysa.
15e il vino che rallegra il cuor dell’uomo, e l’olio che gli fa risplender la faccia, e il pane che sostenta il cuore dei mortali.
16Rabbiga dhirtiisu waa dheregsan tahay, Kuwaas oo ah geedaha kedar la yidhaahdo oo Lubnaan oo uu isagu beeray,
16Gli alberi dell’Eterno sono saziati, i cedri del Libano, ch’egli ha piantati.
17Kuwaas oo ah meesha shimbirruhu buulkooda ay ka samaystaan, Xuurtuna gurigeeda waxay ka kor dhisataa geedaha waaweyn.
17Gli uccelli vi fanno i loro nidi; la cicogna fa dei cipressi la sua dimora;
18Buuraha dhaadheer waxaa leh riyaha dibadda, Dhagaxyada waaweynuna waxay gabbaad u yihiin walooyinka.
18le alte montagne son per i camosci, le rocce sono il rifugio de’ conigli.
19Isagu dayaxa wuxuu u sameeyey xilliyo, Oo qorraxduna dhicitinkeeda way taqaan.
19Egli ha fatto la luna per le stagioni; il sole conosce il suo tramonto.
20Waxaad samaysaa gudcur, oo habeen baa yimaada, Markaasay xayawaanka duurku soo wada baxaan.
20Tu mandi le tenebre e vien la notte, nella quale tutte le bestie delle foreste si mettono in moto.
21Libaaxyada aaranka ahu waxay ka daba ciyaan ugaadhsigooda, Cuntadoodana waxay ka sugaan xagga Ilaah.
21I leoncelli ruggono dietro la preda e chiedono il loro pasto a Dio.
22Oo kolkii qorraxdu soo baxdana way noqdaan, Oo waxay iska seexdaan godadkooda.
22Si leva il sole, esse si ritirano e vanno a giacere nei loro covi.
23Dadku waa u soo baxaa shuqulkiisa Iyo hawshiisa ilaa tan iyo fiidka.
23L’uomo esce all’opera sua e al suo lavoro fino alla sera.
24Rabbiyow, shuqulladaadu tiro badanaa! Kulligoodna xigmad baad ku samaysay, Dhulka waxaa ka buuxa hodantinimadaada.
24Quanto son numerose le tue opere, o Eterno! Tu le hai fatte tutte con sapienza; la terra è piena delle tue ricchezze.
25Halkoo waxaa ku taal bad weyn oo ballaadhan, Gudaheedana waxaa ku jira waxyaalo gurguurta oo aan la tirin karin, Iyo xayawaan waaweyn iyo kuwo yaryarba.
25Ecco il mare, grande ed ampio, dove si muovon creature senza numero, animali piccoli e grandi.
26Halkaas waxaa ku socda doonniyo, Oo waxaa halkaas yaal bahal badeed oo Lewiiyaataan la odhan jiray oo aad u abuurtay inuu ku dhex cayaaro.
26Là vogano le navi e quel leviatan che hai creato per scherzare in esso.
27Kuwaas oo dhammu adigay kaa sugaan, Inaad cuntadooda siiso wakhti ku habboon.
27Tutti quanti sperano in te che tu dia loro il lor cibo a suo tempo.
28Oo waxaad iyaga siiso ayay isu soo urursadaan, Gacantaadaad furtaa oo waxay ka dhergaan waxyaalo wanaagsan.
28Tu lo dài loro ed essi lo raccolgono; tu apri la mano ed essi son saziati di beni.
29Wejigaagaad qarisaa, oo way dhibtoodaan, Naftoodaad ka qaaddaa oo way dhintaan, Oo waxay ku noqdaan ciiddoodii.
29Tu nascondi la tua faccia, essi sono smarriti; tu ritiri il loro fiato, ed essi muoiono e tornano nella loro polvere.
30Waxaad soo dirtaa ruuxaaga, kolkaasay iyagu abuurmaan, Dhulkana waad cusboonaysiisaa.
30Tu mandi il tuo spirito, essi sono creati, e tu rinnovi la faccia della terra.
31Rabbiga ammaantiisu ha sii raagto weligeedba, Oo Rabbigu ha ku reyreeyo shuqulladiisa.
31Duri in perpetuo la gloria dell’Eterno, si rallegri l’Eterno nelle opere sue!
32Isagu dhulkuu eegaa, oo wuu gariiraa, Wuxuu taabtaa buuraha, oo way qiiqaan.
32Egli riguarda la terra, ed essa trema; egli tocca i monti, ed essi fumano.
33Intaan noolahay oo dhan ayaan Rabbiga u gabyi doonaa, Oo Ilaahay ayaan ammaan ugu gabyi doonaa intaan jiro oo dhan.
33Io canterò all’Eterno finché io viva; salmeggerò al mio Dio finché io esista.
34Fikirkaygu isaga ha u macaanaado, Rabbigaan ku rayrayn doonaa.Dembilayaashu dhulka ha ka baabbe'een, Oo kuwa sharka lahuna yaanay mar dambe sii jirin. Naftaydoy, Rabbiga ammaan. Rabbiga ammaana.
34Possa la mia meditazione essergli gradita! Io mi rallegrerò nell’Eterno.
35Dembilayaashu dhulka ha ka baabbe'een, Oo kuwa sharka lahuna yaanay mar dambe sii jirin. Naftaydoy, Rabbiga ammaan. Rabbiga ammaana.
35Spariscano i peccatori dalla terra, e gli empi non siano più! Anima mia, benedici l’Eterno. Alleluia.