1Hubaal Ilaah waa u roon yahay reer binu Israa'iil, Iyo xataa kuwa qalbigoodu daahirka yahay.
1Salmo di Asaf. Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.
2Laakiinse anigu waan turunturoon gaadhay, Oo tallaabooyinkayguna waxay u dhowaadeen inay simbiriirixdaan.
2Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.
3Waayo, waxaan ka hinaasay kuwa qabka weyn, Markaan arkay barwaaqada ay kuwa sharka lahu haystaan.
3Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.
4Waayo, geeridoodu xanuun ma leh, Laakiinse xooggoodu waa adag yahay.
4Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.
5Iyagu dhib kuma jiraan sida dadka kale, Oo sida dadka kalena uma belaayaysna.
5Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.
6Sidaas daraaddeed kibir wuxuu yahay sida silsilad qoorta u sudhan, Oo dulmi bay sida maro u huwan yihiin.
6Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.
7Indhahoodu baruur bay la bararsan yihiin, Oo waxay haystaan in ka sii badan waxa qalbigoodu doonayo.
7Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.
8Wax bay ku qoslaan, oo xumaan daraaddeed dulmi bay ku hadlaan, Waxay hadlaan iyagoo kor isu qaadaya.
8Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.
9Afkoodii waxay gaadhsiiyeen samooyinka, Oo carrabkooduna wuxuu dhex maraa dhulka oo dhan.
9Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.
10Sidaas daraaddeed dadkiisii halkanay ku soo noqdaan, Oo koob biyo ka buuxa ayay madhsadeen.
10Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,
11Oo waxay yidhaahdaan, Ilaah sidee buu wax u yaqaan? Kan ugu sarreeyana aqoonu ma ku jirtaa?
11e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?
12Bal eeg, kuwanu waa kuwa sharka leh, Oo mar kasta iyagoo istareexsan ayay hodantinimadoodu sii korodhaa.
12Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.
13Hubaal wax aan micne lahayn ayaan qalbigaygii ku nadiifshay, Oo aan ku faraxashay anigoo aan eed lahayn,
13Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!
14Waayo, maalintii oo dhan waa lay dhibayay, Oo subax kastana waa lay edbinayay.
14Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.
15Haddaan odhan lahaa, Sidaasaan ku hadli doonaa, Bal eeg, waan khiyaanayn lahaa farcanka carruurtaada.
15Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.
16Markaan ku fikiray si aan tan ku ogaado, Aad bay iigu xanuun badnayd,
16Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,
17Ilaa aan galay meesha quduuska ah ee Ilaah, Oo aan ka fiirsaday ugudambaystooda.
17finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.
18Hubaal waxaad iyaga ku taagtaa meelo sibiibix ah, Oo waxaad hoos ugu tuurtaa si ay u baabba'aan.
18Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.
19Sidee bay daqiiqad ugu noqdeen meel cidla ah! Dhammaantood waxay ku baabba'een cabsi.
19Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!
20Sayidow, sidii mid riyo ka toosay Markaad toostid, waxaad quudhsan doontaa ekaantooda.
20Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.
21Waayo, qalbigaygu wuu murugooday, Oo waxaa layga muday kelyaha,
21Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,
22Waxaan ahaa doqon iyo jaahil, Oo hortaada waxaan ku ahaa sidii xoolo oo kale.
22ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.
23Habase yeeshee had iyo goorba waan kula joogaa, Oo waxaad i qabatay gacanta midig.
23Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;
24Waxaad igu hoggaamin doontaa taladaada, Oo dabadeedna waxaad igu dhowayn doontaa ammaanta.
24tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.
25Bal, yaan samada ku leeyahay adiga mooyaane? Oo dhulkana laguma arko mid aan kaa jeclahay.
25Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.
26Jiidhkayga iyo qalbigayguba waa itaal darnaadeen, Laakiinse Ilaah wuxuu weligiis ii yahay xooggii qalbigayga iyo qaybtayda.
26La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.
27Waayo, bal eeg, kuwa kaa fogu way halligmi doonaan, Oo waad wada baabbi'isay kuwii kaa caasiyoobay oo dhan.Laakiinse aniga waxaa ii roon inaan Ilaah u soo dhowaado, Waayo, Sayidka Ilaahaa waxaan ka dhigtay magangalkayga, Inaan ka sheekeeyo shuqulladaada oo dhan.
27Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.
28Laakiinse aniga waxaa ii roon inaan Ilaah u soo dhowaado, Waayo, Sayidka Ilaahaa waxaan ka dhigtay magangalkayga, Inaan ka sheekeeyo shuqulladaada oo dhan.
28Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, per raccontare, o Dio, tutte le opere tue.