¹Waxaannu ag fadhiisannay webiyaashii Baabuloon, Oo waannu ooynay markii aannu Siyoon soo xusuusannay.

¹ در کنار رودخانه‌های بابل نشستیم و به یاد صهیون گریه کردیم.

²Oo waxaannu kataaradahayagii sudhannay geedaha safsaafkaa.

² آلات موسیقی خود را بر شاخه‌های درختان بید آویختیم.

³Waayo, kuwii maxaabiis ahaanta noo watay ayaa halkaas gabayo nagu weyddiistay, Oo kuwii na silciyey ayaa farxad na weyddiistay, oo waxay nagu yidhaahdeen, Noogu gabya gabayadii Siyoon midkood.

³ زیرا کسانی‌که ما را به اسارت برده بودند، از ما خواستند تا برایشان یکی از سرودهای صهیون را بخوانیم و آنها را سرگرم کنیم.

⁴Bal sidee baannu gabaygii Rabbiga ugu gabaynaa Dal qalaad dhexdiis?

⁴ امّا چگونه می‌توانستیم سرود خداوند را در دیار بیگانه بسراییم؟

⁵Yeruusaalemay, haddaan ku illoobo, Gacantayda midig ha illowdo sancadeedii.

⁵ ای اورشلیم، اگر تو را فراموش کنم، دست راستم خشک گردد تا دیگر نتوانم چنگ بنوازم.

⁶Carrabkayguna ha ku dhego dhanxanagga afkayga, Haddaanan ku xusuusan, Iyo haddaanan Yeruusaalem ka sii jeclaan Farxaddayda ugu weyn.

⁶ اگر تو را ای اورشلیم، به یاد نیاورم و تو را بر همهٔ شادی‌ها ترجیح ندهم، زبانم به کامم بچسبد و لال شوم.

⁷Rabbiyow, soo xusuuso reer Edom, Kuwaasoo maalintii Yeruusaalem yidhi, Dumiya, dumiya, tan iyo aasaaskeeda.

⁷ خداوندا، به یادآور، روزی را که اَدومیان اورشلیم را تسخیر کردند و فریاد می‌زدند: «آن را با خاک یکسان کنید.»

⁸Gabadha Baabuloonay, waa lagu baabbi'in doonaa, Waxaa faraxsanaan doona kii kaa abaal mariya Sidii aad nagu samaysay.Waxaa faraxsanaan doona kii dhallaankaaga qabsada Oo dhagaxa weyn ku dul tuura.

⁸ ای بابل، تو ویران خواهی شد. خوشا به حال کسی‌که آن چه تو بر سر ما آوردی، بر سر خودت بیاورد. خوشا به حال کسی‌که کودکان تو را بگیرد و آنها را به صخره‌ها بکوبد.

⁹Waxaa faraxsanaan doona kii dhallaankaaga qabsada Oo dhagaxa weyn ku dul tuura.

⁹ خوشا به حال کسی‌که کودکان تو را بگیرد و آنها را به صخره‌ها بکوبد.