Somali

World English Bible

Genesis

21

1Oo Rabbigu Saarah wuu soo booqday siduu yidhi, oo Rabbigu wuxuu Saarah u yeelay siduu kula hadlay.
1Yahweh visited Sarah as he had said, and Yahweh did to Sarah as he had spoken.
2Oo Saarah way uuraysatay, oo Ibraahim wiil bay u dhashay isagoo da' weyn, waxayna ahayd wakhtigii Ilaah kala hadlay isaga.
2Sarah conceived, and bore Abraham a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him.
3Oo Ibraahim wuxuu wiilkiisii u dhashay, oo Saarah u dhashay isaga, u bixiyey Isxaaq.
3Abraham called his son who was born to him, whom Sarah bore to him, Isaac.
4Oo Ibraahim baa guday wiilkiisii Isxaaq markuu siddeed maalmood jiray, sidii Ilaah ku amray isaga.
4Abraham circumcised his son, Isaac, when he was eight days old, as God had commanded him.
5Oo Ibraahimna wuxuu jiray boqol sannadood, markii wiilkiisii Isxaaq u dhashay isaga.
5Abraham was one hundred years old when his son, Isaac, was born to him.
6Saarahna waxay tidhi, Ilaah waa iga qosliyey, qof kasta oo maqlaana waa ila qosli doonaa.
6Sarah said, “God has made me laugh. Everyone who hears will laugh with me.”
7Oo waxay tidhi, Yaa Ibraahim ku odhan lahaa, Saarah carruur bay nuujin doontaa? Waayo, wiil baan u dhalay isaga oo da' weyn.
7She said, “Who would have said to Abraham, that Sarah would nurse children? For I have borne him a son in his old age.”
8Wiilkiina wuu koray, naaskiina waa laga gudhiyey. Ibraahimna diyaafad weyn buu sameeyey maalintii Isxaaq naaska laga gudhiyey.
8The child grew, and was weaned. Abraham made a great feast on the day that Isaac was weaned.
9Saarahna waxay aragtay wiilkii ay Haagaar tii Masriyadda ahayd Ibraahim u dhashay oo ku cayaaraya.
9Sarah saw the son of Hagar the Egyptian, whom she had borne to Abraham, mocking.
10Sidaas daraaddeed waxay Ibraahim ku tidhi, Eri addoontan iyo wiilkeedaba: maxaa yeelay, wiilka addoontanu wax la dhaxli maayo wiilkayga Isxaaq ah.
10Therefore she said to Abraham, “Cast out this handmaid and her son! For the son of this handmaid will not be heir with my son, Isaac.”
11Waxaasuna Ibraahim aad buu ula xumaa xagga wiilkiisa.
11The thing was very grievous in Abraham’s sight on account of his son.
12Ilaahna wuxuu Ibraahim ku yidhi, Yaanay kula xumaan wiilka dartiis, iyo naagta addoonta ah toona. Wax alla wixii Saarah kugu tidhaahdo, hadalkeeda maqal; waayo, farcankaaga Isxaaq baa loogu yeedhi doonaa.
12God said to Abraham, “Don’t let it be grievous in your sight because of the boy, and because of your handmaid. In all that Sarah says to you, listen to her voice. For from Isaac will your seed be called.
13Wiilka addoontana waxaan ka dhigi doonaa quruun, waayo, isna waa farcankaaga.
13I will also make a nation of the son of the handmaid, because he is your seed.”
14Ibraahimna aroortii horuu kacay, wuxuuna qaaday cunto iyo sibraar biyo ah, oo Haagaar buu siiyey intuu garbaha u saaray, wiilkiina wuu siiyey, markaasuu eryay: wayna iska tagtay, oo ku wareegtay cidladii Bi'ir Shebac.
14Abraham rose up early in the morning, and took bread and a bottle of water, and gave it to Hagar, putting it on her shoulder; and gave her the child, and sent her away. She departed, and wandered in the wilderness of Beersheba.
15Biyihii sibraarka ku jirayna way dhammaadeen, kolkaasay ilmihii ku xoortay geedihii midkood hoostiisa.
15The water in the bottle was spent, and she cast the child under one of the shrubs.
16Wayna tagtay oo waxay fadhiisatay meel ku soo jeedda oo ka fog, oo qiyaastii ah intii fallaadh la ganay gaadho, waxayna tidhi, Yaanan eegin dhimashada wiilka. Iyadoo fadhida meel ku soo jeedda ayay codkeedii kor u qaadday oo ooyday.
16She went and sat down opposite him, a good way off, about a bow shot away. For she said, “Don’t let me see the death of the child.” She sat over against him, and lifted up her voice, and wept.
17Ilaah baana maqlay codkii wiilka; malaa'igtii Ilaahna Haagaar bay samada uga yeedhay, oo waxay ku tidhi, Haagaaray, maxaa ku helay? Ha baqin; waayo, Ilaah waa maqlay codkii wiilka, meeshuu joogo isagu.
17God heard the voice of the boy. The angel of God called to Hagar out of the sky, and said to her, “What ails you, Hagar? Don’t be afraid. For God has heard the voice of the boy where he is.
18Kac oo wiilka toosi, oo gacantaada ku hay; maxaa yeelay, quruun weyn baan ka dhigi doonaa isaga.
18Get up, lift up the boy, and hold him in your hand. For I will make him a great nation.”
19Markaasaa Ilaah indhaheedii furay, oo waxay aragtay ceel biyo ah; kolkaasay tagtay, oo sibraarkii biyo ka soo buuxisay, oo wiilkii waraabisay.
19God opened her eyes, and she saw a well of water. She went, filled the bottle with water, and gave the boy drink.
20Ilaahna wiilkii buu la jiray; wuuna koray; oo cidladuu degay, wuxuuna noqday qaansoole.
20God was with the boy, and he grew. He lived in the wilderness, and became, as he grew up, an archer.
21Wuxuuna degay cidladii Faaraan: hooyadiis baana dhulka Masar naag uga qaadday.
21He lived in the wilderness of Paran. His mother took a wife for him out of the land of Egypt.
22Waxayna noqotay wakhtigaas in Abimeleg iyo Fiikol oo ahaa madaxda ciidankiisa ay la hadleen Ibraahim iyagoo leh, Ilaah waa kugula jiraa waxa aad samayso oo dhan.
22It happened at that time, that Abimelech and Phicol the captain of his army spoke to Abraham, saying, “God is with you in all that you do.
23Haddaba halkan Ilaah iigu dhaaro inaadan i khiyaanaynin aniga ama wiilkayga, ama wiilkayga wiilkiisa, laakiinse sidii aan wanaagga kuugu sameeyey, inaad adna iigu samaynaysid, aniga iyo dhulka aad qariib ahaanta u degganaydba.
23Now, therefore, swear to me here by God that you will not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son’s son. But according to the kindness that I have done to you, you shall do to me, and to the land in which you have lived as a foreigner.”
24Ibraahimna wuxuu yidhi, Waan kuu dhaaran doonaa.
24Abraham said, “I will swear.”
25Ibraahimse wuxuu Abimeleg u canaantay ceelkii ay addoommada Abimeleg ka xoogeen aawadiis.
25Abraham complained to Abimelech because of a water well, which Abimelech’s servants had violently taken away.
26Abimelegna wuxuu yidhi, Anigu garan maayo ka waxaas sameeyey; adna iima aad sheegin, welina ma aan maqlin, maanta mooyaane.
26Abimelech said, “I don’t know who has done this thing. You didn’t tell me, neither did I hear of it, until today.”
27Markaasaa Ibraahim ido iyo dibiyo kaxeeyey, oo wuxuu siiyey Abimeleg; labadoodiina axdi bay dhigteen.
27Abraham took sheep and cattle, and gave them to Abimelech. Those two made a covenant.
28Kolkaasaa Ibraahim idihii gooni ahaan uga bixiyey toddoba sabeenood.
28Abraham set seven ewe lambs of the flock by themselves.
29Abimelegna wuxuu Ibraahim ku yidhi, Micnehoodu waa maxay toddobadan sabeenood oo aad gooni ahaantooda u bixisay?
29Abimelech said to Abraham, “What do these seven ewe lambs which you have set by themselves mean?”
30Markaasuu yidhi, Toddobadan sabeenood waa inaad iga guddoontid inay markhaati ii noqoto inaan anigu ceelkan qoday.
30He said, “You shall take these seven ewe lambs from my hand, that it may be a witness to me, that I have dug this well.”
31Sidaas daraaddeed meeshaas wuxuu u bixiyey Bi'ir Shebac; maxaa yeelay, labadooduba meeshaas bay ku dhaarteen.
31Therefore he called that place Beersheba, because they both swore there.
32Sidaas daraaddeed axdi bay ku dhigteen Bi'ir Shebac; markaasaa Abimeleg kacay, isaga iyo Fiikol oo ahaa madaxda ciidankiisa, oo waxay ku noqdeen dhulkii reer Falastiin.
32So they made a covenant at Beersheba. Abimelech rose up with Phicol, the captain of his army, and they returned into the land of the Philistines.
33Ibraahimna geed buu Bi'ir Shebac ku beeray, oo halkaas buu ku ducaystay magaca Rabbiga Ilaaha daa'imka ah.Ibraahimna maalmo badan ayuu dhulka reer Falastiin qariib ahaan ku degganaa.
33Abraham planted a tamarisk tree in Beersheba, and called there on the name of Yahweh, the Everlasting God.
34Ibraahimna maalmo badan ayuu dhulka reer Falastiin qariib ahaan ku degganaa.
34Abraham lived as a foreigner in the land of the Philistines many days.