¹CARGA de Damasco.

¹خداوند در مورد دمشق چنین فرموده است: «دمشق از بین می رود و با خاک یکسان می شود.

²Las ciudades de Aroer desamparadas, en majadas se tornarán; dormirán allí, y no habrá quien los espante.

²شهرهای آن برای همیشه متروک می شوند. آنجا مسکن و چراگاه گوسفندان بوده کسی آن ها را نمی ترساند.

³Y cesará el socorro de Ephraim, y el reino de Damasco; y lo que quedare de Siria, será como la gloria de los hijos de Israel, dice Jehová de los ejércitos.

³اسرائیل بی دفاع می ماند، سلطنت دمشق سقوط می کند و بازماندگان سوریه مثل مردم اسرائیل خوار و ذلیل می شوند. این کلام خداوند قادر مطلق است.»

⁴Y será que en aquel tiempo la gloria de Jacob se atenuará, y enflaqueceráse la grosura de su carne.

⁴خداوند، خدای اسرائیل می فرماید: «زمانی می رسد که عظمت اسرائیل از بین می رود و ثروتش تلف شده مردم همه تنگدست و فقیر می گردند.

⁵Y será como cuando el segador coge la mies, y con su brazo siega las espigas: será también como el que coge espigas en el valle de Rephaim.

⁵مانند کشتزارهای وادی رفائیم می شود که پس از درو چیزی در آن بجا نمی ماند.

⁶Y quedarán en él rebuscos, como cuando sacuden el aceituno, dos ó tres granos en la punta del ramo, cuatro ó cinco en sus ramas fructíferas, dice Jehová Dios de Israel.

⁶از قوم اسرائیل عدۀ کمی باقی می ماند و مانند درخت زیتون که وقتی زیتونها تکانده شوند، تنها دو یا سه دانه در شاخهای بلند و چهار یا پنج دانه در شاخهای پُر آن بجا می مانند.»

⁷En aquel día mirará el hombre á su Hacedor, y sus ojos contemplarán al Santo de Israel.

⁷در آن روز بسوی خالق خود که قدوس اسرائیل است رو می آورند

⁸Y no mirará á los altares que hicieron sus manos, ni mirará á lo que hicieron sus dedos, ni á los bosques, ni á las imágenes del sol.

⁸و دیگر به بتهای ساختۀ دست خود، یعنی اَشیریم و قربانگاههای خوشبوئی متکی نمی باشند.

⁹En aquel día las ciudades de su fortaleza serán como los frutos que quedan en los pimpollos y en las ramas, las cuales fueron dejadas á causa de los hijos de Israel; y habrá asolamiento.

⁹در آن روز شهرهای مستحکم آن ها مثل شهرهای حویان و اموریان که در وقت فرار از دست قوم اسرائیل، از سکنه خالی ماندند، متروک می شوند.

¹⁰Porque te olvidaste del Dios de tu salud, y no te acordaste de la roca de tu fortaleza; por tanto plantarás plantas hermosas, y sembrarás sarmiento extraño.

¹⁰تو ای اسرائیل، خدای نجات بخشای خود را که مثل صخرۀ مستحکم از تو حمایت می کند، فراموش کرده ای و در عوض درختان را می کاری تا در زیر سایۀ آن ها خدایان بیگانه را بپرستی.

¹¹El día que las plantares, las harás crecer, y harás que tu simiente brote de mañana; mas la cosecha será arrebatada en el día del coger, y del dolor desesperado.

¹¹حتی اگر در همان روزی که درختان را می کاری، آن ها سبز شوند و شگوفه کنند، میوه ای بار نمی آورند و بجای آن اندوه و درد علاج ناپذیر نصیب تو می شود.

¹²Ay! multitud de muchos pueblos que harán ruido como estruendo de la mar: y murmullo de naciones hará alboroto como murmurio de muchas aguas.

¹²اقوام جهان مانند بحر می خروشند و مثل امواج سهمگین بحر می غرند

¹³Los pueblos harán estrépito á manera de ruido de grandes aguas: mas Dios le reprenderá, y huirá lejos; será ahuyentado como el tamo de los montes delante del viento, y como el polvo delante del torbellino.

¹³و همچون سیل خروشان حمله می آورند، ولی آن ها با عتاب خداوند، مانند کاهی که در برابر باد و مثل غباری که در برابر گِردباد قرار گیرد به جاهای دور فرار می کنند.هنگام شب ترس و وحشت ایجاد می کنند، اما پیش از دمیدن صبح از بین می روند. اینست سزای کسانی که کشور ما را تاراج می کنند و دارائی و مال ما را به یغما می برند.

¹⁴Al tiempo de la tarde he aquí turbación; y antes de la mañana ya no es. Esta es la parte de los que nos huellan, y la suerte de los que nos saquean.

¹⁴هنگام شب ترس و وحشت ایجاد می کنند، اما پیش از دمیدن صبح از بین می روند. اینست سزای کسانی که کشور ما را تاراج می کنند و دارائی و مال ما را به یغما می برند.