¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

¹ایوب جواب داد:

²Ciertamente yo conozco que es así: ¿Y cómo se justificará el hombre con Dios?

²«همۀ اینها را که گفتی می دانم و قبلاً شنیده ام. اما یک انسان فانی چطور می تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

³Si quisiere contender con él, No le podrá responder á una cosa de mil.

³چه کسی می تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست که از هزار سوالی که می کند، یکی را هم جواب بدهد.

⁴El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza, ¿Quién se endureció contra él, y quedó en paz?

⁴زیرا خدا حکیم و دانا و توانا است. کسی نمی تواند در برابر او مقاومت کند و موفق شود.

⁵Que arranca los montes con su furor, Y no conocen quién los trastornó:

⁵بی خبر کوهها را منتقل می سازد و با خشم غضب آن ها را واژگون می کند.

⁶Que remueve la tierra de su lugar, Y hace temblar sus columnas:

⁶زمین را از جایش تکان می دهد و پایه های آن را به لرزه می آورد.

⁷Que manda al sol, y no sale; Y sella las estrellas:

⁷اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی کند و ستارگان در شب نمی درخشند.

⁸El que extiende solo los cielos, Y anda sobre las alturas de la mar:

⁸خدا به تنهائی آسمان ها را پهن کرد و بر موجهای بحر می خرامد.

⁹El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, Y los lugares secretos del mediodía:

⁹دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.

¹⁰El que hace cosas grandes é incomprensibles, Y maravillosas, sin número.

¹⁰عقل ما از درک کارهای بزرگ و بیشمار او عاجز است.

¹¹He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; Y pasará, y no lo entenderé.

¹¹از کنار من می گذرد و من او را دیده نمی توانم. حرکت می کند و من احساس نمی کنم.

¹²He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?

¹²هرچه را بخواهد می رباید و کسی نمی تواند مانع او شود و بگوید که چه می کنی؟

¹³Dios no tornará atrás su ira, Y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.

¹³خدا از خشم خود دست نمی کشد و دشمنان خود را که با هیولای بحری کمک کردند، پایمال می سازد.

¹⁴¿Cuánto menos le responderé yo, Y hablaré con él palabras estudiadas?

¹⁴پس من چطور می توانم با او بحث کنم و جواب درست بدهم؟

¹⁵Que aunque fuese yo justo, no responderé; Antes habré de rogar á mi juez.

¹⁵گرچه گناهی ندارم، چیزی گفته نمی توانم، بجز اینکه از خدائی که داور من است، طلب رحمت کنم.

¹⁶Que si yo le invocase, y él me respondiese, Aun no creeré que haya escuchado mi voz.

¹⁶حتی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.

¹⁷Porque me ha quebrado con tempestad, Y ha aumentado mis heridas sin causa.

¹⁷او تُندباد را می فرستد و مرا پاشان می سازد و بدون جهت به زخمهایم می افزاید.

¹⁸No me ha concedido que tome mi aliento; Mas hame hartado de amarguras.

¹⁸مرا نمی گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا تلخ و زار می سازد.

¹⁹Si habláremos de su potencia, fuerte por cierto es; Si de juicio, ¿quién me emplazará?

¹⁹با او یارای مقابله را ندارم، زیرا قادر و توانا است. اگر به محکمه شکایت ببرم، چه کسی می تواند او را احضار کند؟

²⁰Si yo me justificare, me condenará mi boca; Si me dijere perfecto, esto me hará inicuo.

²⁰اگر بیگناه هم باشم، حرف زبانم مرا محکوم می سازد و هر چیزی که بگویم، مجرم شناخته می شوم.

²¹Bien que yo fuese íntegro, no conozco mi alma: Reprocharé mi vida.

²¹گرچه گناهی ندارم، اما برای من فرقی نمی کند، زیرا از زندگی سیر شده ام.

²²Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.

²²خدا بیگناه و گناهکار را یکسان از بین می برد.

²³Si azote mata de presto, Ríese de la prueba de los inocentes.

²³وقتی مصیبتی برسد و بیگناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می خندد.

²⁴La tierra es entregada en manos de los impíos, Y él cubre el rostro de sus jueces. Si no es él, ¿quién es? ¿dónde está?

²⁴اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده چه کسی کرده است؟

²⁵Mis días han sido más ligeros que un correo; Huyeron, y no vieron el bien.

²⁵زندگی من سریعتر از نامه رسان تیزرَو می گذرد و بدون آنکه روی خوشی را ببینم.

²⁶Pasaron cual navíos veloces: Como el águila que se arroja á la comida.

²⁶سالهای عمرم مانند کشتی های سریع السیر و عقابی که بر شکار خود فرود می آید، به سرعت سپری می شوند.

²⁷Si digo: Olvidaré mi queja, Dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:

²⁷اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟

²⁸Contúrbanme todos mis trabajos; Sé que no me darás por libre.

²⁸زیرا می ترسم که مبادا غم و رنج دوباره به سراغ من بیایند و می دانم که خدا مرا خطاکار می شمارد.

²⁹Yo soy impío, ¿Para qué trabajaré en vano?

²⁹پس اگر محکوم شوم چرا تلاش بیجا کنم؟

³⁰Aunque me lave con aguas de nieve, Y limpie mis manos con la misma limpieza,

³⁰اگر خود را با صابون بشویم و دستهای خود را با صافترین آبها پاک کنم،

³¹Aun me hundirás en el hoyo, Y mis propios vestidos me abominarán.

³¹تو مرا در لای و کثافت فرو می بری تا لباس خودم از من نفرت کند.

³²Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, Y vengamos juntamente á juicio.

³²تو مانند من یک انسان فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به محکمه بروم.

³³No hay entre nosotros árbitro Que ponga su mano sobre nosotros ambos.

³³کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.

³⁴Quite de sobre mí su vara, Y su terror no me espante.

³⁴اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیندازد،آنگاه می توانستم بدون ترس با تو حرف بزنم، اما متأسفانه اینطور نیست.

³⁵Entonces hablaré, y no le temeré: Porque así no estoy en mí mismo.

³⁵آنگاه می توانستم بدون ترس با تو حرف بزنم، اما متأسفانه اینطور نیست.