¹ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.

¹Rememoru, ho Eternulo, kio farigxis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!

²Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.

²Nia heredajxo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.

³Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.

³Ni farigxis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.

⁴Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.

⁴Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.

⁵Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

⁵Oni pelas nin je nia kolo; Ni lacigxis, sed oni ne permesas al ni ripozi.

⁶Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

⁶Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satigxi per pano.

⁷Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.

⁷Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.

⁸Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.

⁸Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.

⁹Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.

⁹Kun dangxero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.

¹⁰Nuestra piel se ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.

¹⁰Nia hauxto varmegigxis kiel forno, Por la kruela malsato.

¹¹Violaron á las mujeres en Sión, A las vírgenes en las ciudades de Judá.

¹¹La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.

¹²A los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.

¹²La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.

¹³Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.

¹³La junuloj devas porti muelsxtonojn; La knaboj falas sub la lignosxargxoj.

¹⁴Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.

¹⁴La maljunuloj jam ne sidas cxe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.

¹⁵Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.

¹⁵Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformigxis en funebron.

¹⁶Cayó la corona de nuestra cabeza: ­Ay ahora de nosotros! porque pecamos.

¹⁶Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!

¹⁷Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:

¹⁷Pro tio senfortigxis nia koro, Pro tio senlumigxis niaj okuloj:

¹⁸Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.

¹⁸Pro la monto Cion, ke gxi farigxis dezerta, Ke vulpoj vagas sur gxi.

¹⁹Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.

¹⁹Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,

²⁰¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?

²⁰Kial Vi forgesis nin kvazaux por eterne, Forlasis nin por longa tempo?

²¹Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.

²¹Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antauxa.

²²Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.

²²CXar cxu Vi nin tute forpusxis? Vi tre forte ekkoleris kontraux ni.