¹Y SALIENDO del templo, le dice uno de sus discípulos: Maestro, mira qué piedras, y qué edificios.

¹Kaj dum li eliris el la templo, unu el liaj discxiploj diris al li:Majstro, jen kiaj sxtonoj kaj kiaj konstruajxoj!

²Y Jesús respondiendo, le dijo: ¿Ves estos grandes edificios? no quedará piedra sobre piedra que no sea derribada.

²Kaj Jesuo diris al li:CXu vi vidas cxi tiujn grandajn konstruajxojn? ne estos lasita cxi tie sxtono sur sxtono, kiu ne estos dejxetita.

³Y sentándose en el monte de las Olivas delante del templo, le preguntaron aparte Pedro y Jacobo y Juan y Andrés:

³Kaj dum li sidis sur la monto Olivarba rekte kontraux la templo, Petro kaj Jakobo kaj Johano kaj Andreo demandis lin aparte:

⁴Dinos, ¿cuándo serán estas cosas? ¿y qué señal habrá cuando todas estas cosas han de cumplirse?

⁴Diru al ni, kiam tio estos? kaj kio estas la signo, kiam cxio tio devos plenumigxi?

⁵Y Jesús respondiéndoles, comenzó á decir: Mirad, que nadie os engañe;

⁵Kaj Jesuo ekparolis, kaj diris al ili:Gardu vin, ke neniu vin forlogu.

⁶Porque vendrán muchos en mi nombre, diciendo: Yo soy el Cristo; y engañaran á muchos.

⁶Multaj venos en mia nomo, dirante:Mi estas; kaj ili forlogos multajn.

⁷Mas cuando oyereis de guerras y de rumores de guerras no os turbéis, porque conviene hacerse así; mas aun no será el fin.

⁷Kaj kiam vi auxdos pri militoj kaj famoj de militoj, ne maltrankviligxu; tio devas okazi; sed ankoraux ne estas la fino.

⁸Porque se levantará nación contra nación, y reino contra reino; y habrá terremotos en muchos lugares, y habrá hambres y alborotos; principios de dolores serán estos.

⁸CXar levigxos nacio kontraux nacio, kaj regno kontraux regno; estos tertremoj en diversaj lokoj, kaj estos malsatoj; tio estas komenco de suferoj.

⁹Mas vosotros mirad por vosotros: porque os entregarán en los concilios, y en sinagogas seréis azotados: y delante de presidentes y de reyes seréis llamados por causa de mí, en testimonio á ellos.

⁹Sed gardu vin; cxar oni transdonos vin al sinedrioj, kaj en sinagogoj vi estos skurgxitaj; kaj vi staros antaux provincestroj kaj regxoj pro mi, por atesto al ili.

¹⁰Y á todas las gentes conviene que el evangelio sea predicado antes.

¹⁰Kaj la evangelio devas antauxe esti predikita al cxiuj nacioj.

¹¹Y cuando os trajeren para entregaros, no premeditéis qué habéis de decir, ni lo penséis: mas lo que os fuere dado en aquella hora, eso hablad; porque no sois vosotros los que habláis, sino el Espíritu Santo.

¹¹Kaj kiam oni forkondukos kaj transdonos vin, ne antauxzorgu, kion vi parolos; sed kio ajn estos donita al vi en tiu horo, tion parolu; cxar la parolanto estas ne vi, sed la Sankta Spirito.

¹²Y entregará á la muerte el hermano al hermano, y el padre al hijo: y se levantarán los hijos contra los padres, y los matarán.

¹²Kaj frato transdonos fraton al morto, kaj patro filon; kaj levigxos gefiloj kontraux gepatroj kaj mortigos ilin.

¹³Y seréis aborrecidos de todos por mi nombre: mas el que perseverare hasta el fin, éste será salvo.

¹³Kaj vi estos malamataj de cxiuj pro mia nomo; sed kiu persistos gxis la fino, tiu estos savita.

¹⁴Empero cuando viereis la abominación de asolamiento, que fué dicha por el profeta Daniel, que estará donde no debe (el que lee, entienda), entonces los que estén en Judea huyan á los montes;

¹⁴Sed kiam vi vidos la abomenindajxon de dezerteco starantan tie, kie ne decas (la leganto komprenu), tiam kiuj estas en Judujo, tiuj forkuru al la montoj;

¹⁵Y el que esté sobre el terrado, no descienda á la casa, ni entre para tomar algo de su casa;

¹⁵kaj kiu estas sur la tegmento, tiu ne malsupreniru, nek eniru, por preni ion el sia domo;

¹⁶Y el que estuviere en el campo, no vuelva atrás á tomar su capa.

¹⁶kaj kiu estas sur la kampo, tiu ne revenu, por preni sian mantelon.

¹⁷Mas ­ay de las preñadas, y de las que criaren en aquellos días!

¹⁷Sed ve al la gravedulinoj kaj al la sucxigantinoj en tiuj tagoj!

¹⁸Orad pues, que no acontezca vuestra huída en invierno.

¹⁸Kaj pregxu, ke tio ne okazu en vintro.

¹⁹Porque aquellos días serán de aflicción, cual nunca fué desde el principio de la creación que crió Dios, hasta este tiempo, ni será.

¹⁹CXar tiuj tagoj estos tagoj de aflikto tia, kia ne estis de la komenco de la kreo, kiun Dio kreis, gxis nun, kaj neniam estos.

²⁰Y si el Señor no hubiese abreviado aquellos días, ninguna carne se salvaría; mas por causa de los escogidos que él escogió, abrevió aquellos días.

²⁰Kaj se la Eternulo ne malplilongigus la tagojn, neniu karno estus savita; sed pro la elektitoj, kiujn Li elektis, Li malplilongigis la tagojn.

²¹Y entonces si alguno os dijere: He aquí, aquí está el Cristo; ó, He aquí, allí está, no le creáis.

²¹Kaj tiam se iu diros al vi:Jen cxi tie la Kristo, aux, Jen tie; ne kredu;

²²Porque se levantarán falsos Cristos y falsos profetas, y darán señales y prodigios, para engañar, si se pudiese hacer, aun á los escogidos.

²²cxar levigxos falsaj kristoj kaj falsaj profetoj, kaj faros signojn kaj miraklojn, por erarigi, se eble, la elektitojn.

²³Mas vosotros mirad; os lo he dicho antes todo.

²³Sed gardu vin; jen mi cxion antauxdiris al vi.

²⁴Empero en aquellos días, después de aquella aflicción, el sol se obscurecerá, y la luna no dará su resplandor;

²⁴Sed en tiuj tagoj, post tiu aflikto, la suno mallumigxos kaj la luno ne donos sian lumon,

²⁵Y las estrellas caerán del cielo, y las virtudes que están en los cielos serán conmovidas;

²⁵kaj la steloj falados el la cxielo, kaj la potencoj, kiuj estas en la cxieloj, sxanceligxos.

²⁶Y entonces verán al Hijo del hombre, que vendrá en las nubes con mucha potestad y gloria.

²⁶Kaj tiam oni vidos la Filon de homo, venantan en nuboj kun granda potenco kaj gloro.

²⁷Y entonces enviará sus ángeles, y juntará sus escogidos de los cuatro vientos, desde el cabo de la tierra hasta el cabo del cielo.

²⁷Kaj tiam li elsendos la angxelojn kaj kolektos siajn elektitojn el la kvar ventoj, de la limo de la tero gxis la limo de la cxielo.

²⁸De la higuera aprended la semejanza: Cuando su rama ya se enternece, y brota hojas, conocéis que el verano está cerca:

²⁸De la figarbo lernu gxian parabolon:kiam gxia brancxo jam moligxas kaj aperigas foliojn, vi scias, ke la somero estas proksima;

²⁹Así también vosotros, cuando viereis hacerse estas cosas, conoced que está cerca, á las puertas.

²⁹tiel same vi, kiam vi vidos, ke tio okazas, tiam sciu, ke li estas proksima, cxe la pordoj.

³⁰De cierto os digo que no pasará esta generación, que todas estas cosas no sean hechas.

³⁰Vere mi diras al vi:CXi tiu generacio ne forpasos, antaux ol cxio tio farigxos.

³¹El cielo y la tierra pasarán, mas mis palabras no pasarán.

³¹La cxielo kaj la tero forpasos, sed miaj vortoj ne forpasos.

³²Empero de aquel día y de la hora, nadie sabe; ni aun los ángeles que están en el cielo, ni el Hijo, sino el Padre.

³²Sed pri tiu tago kaj la horo scias neniu, ecx ne la angxeloj en la cxielo, nek la Filo, sed nur la Patro.

³³Mirad, velad y orad: porque no sabéis cuándo será el tiempo.

³³Gardu vin, viglu kaj pregxu; cxar vi ne scias, kiam estos la gxusta tempo.

³⁴Como el hombre que partiéndose lejos, dejó su casa, y dió facultad á sus siervos, y á cada uno su obra, y al portero mandó que velase:

³⁴Kiel homo forvojagxinta, kiu lasis sian domon kaj donis auxtoritaton al siaj sklavoj, al cxiu lian propran laboron, kaj ordonis al la pordisto, ke li viglu:

³⁵Velad pues, porque no sabéis cuándo el señor de la casa vendrá; si á la tarde, ó á la media noche, ó al canto del gallo, ó á la mañana;

³⁵vi do viglu; cxar vi ne scias, kiam venos la domomastro, cxu vespere, cxu noktomeze, cxu cxe la kokokrio, cxu frumatene;

³⁶Porque cuando viniere de repente, no os halle durmiendo.

³⁶por ke li ne venu subite kaj ne trovu vin dormantaj.

³⁷Y las cosas que á vosotros digo, á todos las dijo: Velad.

³⁷Kaj kion mi diras al vi, tion mi diras al cxiuj:Viglu.