¹LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:

¹Sentencoj de Salomono, filo de David, regxo de Izrael:

²Para entender sabiduría y doctrina; Para conocer las razones prudentes;

²Por scii sagxon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;

³Para recibir el consejo de prudencia, Justicia, y juicio y equidad;

³Por ricevi instruon pri sagxo, Vero, justo, kaj honesto;

⁴Para dar sagacidad á los simples, Y á los jóvenes inteligencia y cordura.

⁴Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.

⁵Oirá el sabio, y aumentará el saber; Y el entendido adquirirá consejo;

⁵Sagxulo auxdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,

⁶Para entender parábola y declaración; Palabras de sabios, y sus dichos oscuros.

⁶Por kompreni sentencon kaj retorajxon, La vortojn de sagxuloj kaj iliajn enigmojn.

⁷El principio de la sabiduría es el temor de Jehová: Los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.

⁷La timo antaux la Eternulo estas la komenco de sciado. Sagxon kaj instruon malpiuloj malestimas.

⁸Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, Y no desprecies la dirección de tu madre:

⁸Auxskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forjxetu la ordonon de via patrino;

⁹Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, Y collares á tu cuello.

⁹CXar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.

¹⁰Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, No consientas.

¹⁰Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.

¹¹Si dijeren: Ven con nosotros, Pongamos asechanzas á la sangre, Acechemos sin motivo al inocente;

¹¹Se ili diros:Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkauxze insidos senkulpulojn;

¹²Los tragaremos vivos como el sepulcro, Y enteros, como los que caen en sima;

¹²Kiel SXeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon;

¹³Hallaremos riquezas de todas suertes, Henchiremos nuestras casas de despojos;

¹³Ni trovos diversajn grandvalorajxojn, Ni plenigos niajn domojn per rabajxo;

¹⁴Echa tu suerte entre nosotros; Tengamos todos una bolsa:

¹⁴Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni cxiuj:

¹⁵Hijo mío, no andes en camino con ellos; Aparta tu pie de sus veredas:

¹⁵Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,

¹⁶Porque sus pies correrán al mal, E irán presurosos á derramar sangre.

¹⁶CXar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por versxi sangon.

¹⁷Porque en vano se tenderá la red Ante los ojos de toda ave;

¹⁷CXar vane estas metata reto Antaux la okuloj de cxiu birdo.

¹⁸Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, Y á sus almas tienden lazo.

¹⁸Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.

¹⁹Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, La cual prenderá el alma de sus poseedores.

¹⁹Tiaj estas la vojoj de cxiu, kiu avidas rabakiron; GXi forprenas la vivon de sia posedanto.

²⁰La sabiduría clama de fuera, Da su voz en las plazas:

²⁰La sagxo krias sur la strato; GXi auxdigas sian vocxon sur la placoj;

²¹Clama en los principales lugares de concurso; En las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:

²¹GXi vokas en la cxefaj kunvenejoj, cxe la pordegaj enirejoj; En la urbo gxi diras siajn parolojn.

²²¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, Y los burladores desearán el burlar, Y los insensatos aborrecerán la ciencia?

²²GXis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj placxos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?

²³Volveos á mi reprensión: He aquí yo os derramaré mi espíritu, Y os haré saber mis palabras.

²³Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.

²⁴Por cuanto llamé, y no quisisteis: Extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;

²⁴CXar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;

²⁵Antes desechasteis todo consejo mío, Y mi reprensión no quisisteis:

²⁵Kaj vi forjxetis cxiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:

²⁶También yo me reiré en vuestra calamidad, Y me burlaré cuando os viniere lo que teméis;

²⁶Tial ankaux mi ridos cxe via malfelicxo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.

²⁷Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, Y vuestra calamidad llegare como un torbellino; Cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.

²⁷Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfelicxo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:

²⁸Entonces me llamarán, y no responderé; Buscarme han de mañana, y no me hallarán:

²⁸Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min sercxos, sed min ne trovos.

²⁹Por cuanto aborrecieron la sabiduría, Y no escogieron el temor de Jehová,

²⁹Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaux la Eternulo ili ne deziris havi,

³⁰Ni quisieron mi consejo, Y menospreciaron toda reprensión mía:

³⁰Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis cxiujn miajn predikojn:

³¹Comerán pues del fruto de su camino, Y se hartarán de sus consejos.

³¹Ili mangxu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satigxu de siaj pripensoj.

³²Porque el reposo de los ignorantes los matará, Y la prosperidad de los necios los echará á perder.

³²CXar la kapricoj de la malsagxuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.

³³Mas el que me oyere, habitará confiadamente, Y vivirá reposado, sin temor de mal.

³³Sed kiu min auxskultas, tiu logxos sendangxere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.