¹HIJO mío, guarda mis razones, Y encierra contigo mis mandamientos.

¹Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu cxe vi miajn moralordonojn.

²Guarda mis mandamientos, y vivirás; Y mi ley como las niñas de tus ojos.

²Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

³Lígalos á tus dedos; Escríbelos en la tabla de tu corazón.

³Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

⁴Di á la sabiduría: Tú eres mi hermana; Y á la inteligencia llama parienta:

⁴Diru al la sagxo:Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

⁵Para que te guarden de la mujer ajena, Y de la extraña que ablanda sus palabras.

⁵Por ke vi estu gardata kontraux fremda edzino, Kontraux fremdulino, kies paroloj estas glataj.

⁶Porque mirando yo por la ventana de mi casa, Por mi celosía,

⁶CXar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

⁷Vi entre los simples, Consideré entre los jóvenes, Un mancebo falto de entendimiento,

⁷Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

⁸El cual pasaba por la calle, junto á la esquina de aquella, E iba camino de su casa,

⁸Kiu pasis sur la placo preter sxia angulo, Kaj iris la vojon al sxia domo,

⁹A la tarde del día, ya que oscurecía, En la oscuridad y tiniebla de la noche.

⁹En krepusko, en vespero de tago, Kiam farigxis nokto kaj mallumo.

¹⁰Y he aquí, una mujer que le sale al encuentro Con atavío de ramera, astuta de corazón,

¹⁰Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

¹¹Alborotadora y rencillosa, Sus pies no pueden estar en casa;

¹¹Bruema kaj vagema; SXiaj piedoj ne logxas en sxia domo.

¹²Unas veces de fuera, ó bien por las plazas, Acechando por todas las esquinas.

¹²Jen sxi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud cxiu angulo sxi embuskas.

¹³Y traba de él, y bésalo; Desvergonzó su rostro, y díjole:

¹³Kaj sxi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizagxo, kaj diris al li:

¹⁴Sacrificios de paz había prometido, Hoy he pagado mis votos;

¹⁴Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaux mi plenumis mian solenan promeson.

¹⁵Por tanto he salido á encontrarte, Buscando diligentemente tu rostro, y te he hallado.

¹⁵Tial mi eliris al vi renkonte, Por sercxi vian vizagxon, kaj mi vin trovis.

¹⁶Con paramentos he ataviado mi cama, Recamados con cordoncillo de Egipto.

¹⁶Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksajxoj el Egiptujo.

¹⁷He sahumado mi cámara Con mirra, áloes, y cinamomo.

¹⁷Mi parfumis mian kusxejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

¹⁸Ven, embriaguémonos de amores hasta la mañana; Alegrémonos en amores.

¹⁸Venu, ni gxuu suficxe volupton gxis la mateno, Ni plezurigxu per la amo.

¹⁹Porque el marido no está en casa, Hase ido á un largo viaje:

¹⁹CXar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

²⁰El saco de dinero llevó en su mano; El día señalado volverá á su casa.

²⁰La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

²¹Rindiólo con la mucha suavidad de sus palabras, Obligóle con la blandura de sus labios.

²¹SXi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata busxo sxi lin entiris.

²²Vase en pos de ella luego, Como va el buey al degolladero, Y como el loco á las prisiones para ser castigado;

²²Li tuj iras post sxi, Kiel bovo iras al la bucxo Kaj kiel katenita malsagxulo al la puno;

²³Como el ave que se apresura al lazo, Y no sabe que es contra su vida, Hasta que la saeta traspasó su hígado.

²³GXis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke gxi pereigas sian vivon.

²⁴Ahora pues, hijos, oidme, Y estad atentos á las razones de mi boca.

²⁴Kaj nun, infanoj, auxskultu min, Atentu la vortojn de mia busxo.

²⁵No se aparte á sus caminos tu corazón; No yerres en sus veredas.

²⁵Via koro ne flankigxu al sxia vojo, Ne eraru sur sxia irejo;

²⁶Porque á muchos ha hecho caer heridos; Y aun los más fuertes han sido muertos por ella.

²⁶CXar multajn sxi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas sxiaj mortigitoj.

²⁷Caminos del sepulcro son su casa, Que descienden á las cámaras de la muerte.

²⁷SXia domo estas vojoj al SXeol, Kiuj kondukas malsupren al la cxambroj de la morto.