¹Salmo de David. DISPUTA, oh Jehová, con los que contra mí contienden; Pelea con los que me combaten.

¹De David. Batalu, ho Eternulo, kontraux tiuj, kiuj batalas kontraux mi; Militu kontraux tiuj, kiuj militas kontraux mi.

²Echa mano al escudo y al pavés, Y levántate en mi ayuda.

²Prenu sxildon kaj armilojn, Kaj starigxu, por helpi min.

³Y saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; Di á mi alma: Yo soy tu salud.

³Kaj nudigu ponardegon, kaj starigxu kontraux miaj persekutantoj; Diru al mia animo:Via helpo Mi estas.

⁴Avergüéncense y confúndanse los que buscan mi alma: Vuelvan atrás, y sean avergonzados los que mi mal intentan.

⁴Hontigitaj kaj malhonoritaj estu tiuj, kiuj celas kontraux mia animo; Turnigxu reen kaj estu hontigitaj tiuj, kiuj intencas malbonon kontraux mi.

⁵Sean como el tamo delante del viento; Y el ángel de Jehová los acose.

⁵Ili estu kiel grenventumajxo antaux vento, Kaj angxelo de la Eternulo ilin forpelu.

⁶Sea su camino oscuridad y resbaladeros; Y el ángel de Jehová los persiga.

⁶Ilia vojo estu malluma kaj glitiga, Kaj angxelo de la Eternulo ilin persekutu.

⁷Porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; Sin causa hicieron hoyo para mi alma.

⁷CXar sen mia kulpo ili submetis por mi sian reton, Sen mia kulpo ili fosis sub mia animo.

⁸Véngale el quebrantamiento que no sepa, Y su red que escondió lo prenda: Con quebrantamiento en ella caiga.

⁸Venu sur lin pereo neatendite, Kaj lia reto, kiun li kasxis, kaptu lin; Por pereo li falu en gxin.

⁹Y gócese mi alma en Jehová; Y alégrese en su salud.

⁹Kaj mia animo gxojos pro la Eternulo, Triumfos pro Lia helpo.

¹⁰Todos mis huesos dirán: Jehová, ¿quién como tú, Que libras al afligido del más fuerte que él, Y al pobre y menesteroso del que le despoja?

¹⁰CXiuj miaj ostoj diros:Ho Eternulo, kiu egalas Vin, Kiu liberigas mizerulon de lia perfortanto, Mizerulon kaj malricxulon de lia rabanto?

¹¹Levantáronse testigos falsos; Demandáronme lo que no sabía;

¹¹Starigxas kontraux mi krimaj atestantoj; Kion mi ne scias, pri tio ili min demandas.

¹²Volviéronme mal por bien, Para abatir á mi alma.

¹²Ili pagas al mi malbonon por bono, Atencon kontraux mia animo.

¹³Mas yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco; Afligí con ayuno mi alma, Y mi oración se revolvía en mi seno.

¹³Kaj mi dum ilia malsano metis sur min sakajxon, Mi turmentis mian animon per fasto, Kaj mi pregxis sincere, kiel pri mi mem.

¹⁴Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; Como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.

¹⁴Mi kondutis, kvazaux ili estus miaj amikoj, miaj fratoj; Kiel homo, kiu funebras pri sia patrino, mi profunde malgxojis.

¹⁵Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; Juntáronse contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía: Despedazábanme, y no cesaban;

¹⁵Sed kiam mi difektigxis, ili gxojis, kaj ili kunigxis; Kunigxis kontraux mi la senkoruloj, kiam mi ne atendis: Ili sxiris kaj ne cxesis.

¹⁶Con los lisonjeros escarnecedores truhanes, Crujiendo sobre mí sus dientes.

¹⁶Laux la maniero de malpiaj parazitoj, Ili kunfrapis kontraux mi siajn dentojn.

¹⁷Señor, ¿hasta cuándo verás esto? Recobra mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.

¹⁷Mia Sinjoro! kiel longe Vi tion rigardos? Deturnu mian animon de iliaj atakoj, Mian solan de la leonoj.

¹⁸Te confesaré en grande congregación; Te alabaré entre numeroso pueblo.

¹⁸Mi gloros Vin en granda kunveno, Meze de multe da popolo mi Vin lauxdos.

¹⁹No se alegren de mí mis enemigos injustos: Ni los que me aborrecen sin causa hagan del ojo.

¹⁹Ne gxoju pri mi miaj maljustaj malamikoj; Kaj tiuj, kiuj malamas min sen mia kulpo, ne moku per la okuloj.

²⁰Porque no hablan paz; Y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.

²⁰CXar ne pri paco ili parolas, Kaj kontraux la kvietuloj sur la tero ili pripensas malicajn intencojn.

²¹Y ensancharon sobre mí su boca; Dijeron: ­Ea, ea, nuestros ojos lo han visto!

²¹Ili largxe malfermis kontraux mi sian busxon, Kaj diris:Ha, ha! nia okulo vidis.

²²Tú lo has visto, oh Jehová; no calles: Señor, de mí no te alejes.

²²Vi vidis, ho Eternulo; ne silentu! Mia Sinjoro, ne malproksimigxu de mi.

²³Muévete y despierta para mi juicio, Para mi causa, Dios mío y Señor mío.

²³Vekigxu kaj levigxu, por fari al mi jugxon, Mia Dio kaj mia Sinjoro, pri mia disputo.

²⁴Júzgame conforme á tu justicia, Jehová Dios mío; Y no se alegren de mí.

²⁴Jugxu min laux Via justeco, ho Eternulo, mia Dio; Kaj ili ne gxoju pri mi.

²⁵No digan en su corazón: ­Ea, alma nuestra! No digan: ­Hémoslo devorado!

²⁵Ili ne diru en sia koro:Ha, ha! tio estas laux nia deziro; Ili ne diru:Ni lin englutis.

²⁶Avergüencense, y sean confundidos á una los que de mi mal se alegran: Vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.

²⁶Ili estu hontigitaj kaj malhonoritaj cxiuj, kiuj gxojas pro mia malfelicxo; Vestigxu per honto kaj malhonoro tiuj, kiuj fanfaronas kontraux mi.

²⁷Canten y alégrense los que están á favor de mi justa causa, Y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, Que ama la paz de su siervo.

²⁷Triumfu kaj gxoju tiuj, kiuj deziras justecon por mi; Kaj ili diru cxiam:Granda estas la Eternulo, Kiu deziras bonstaton por Sia sklavo.

²⁸Y mi lengua hablará de tu justicia, Y de tu loor todo el día.

²⁸Kaj mia lango rakontados pri Via justeco Kaj cxiutage pri Via gloro.