¹EN ti, oh Jehová, he esperado; No sea yo confuso para siempre.

¹Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.

²Hazme escapar, y líbrame en tu justicia: Inclina tu oído y sálvame.

²Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.

³Séme por peña de estancia, adonde recurra yo continuamente: Mandado has que yo sea salvo; Porque tú eres mi roca, y mi fortaleza.

³Estu por mi fortika roko, kien mi povus cxiam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; CXar Vi estas mia roko kaj mia fortikajxo.

⁴Dios mío, líbrame de la mano del impío, De la mano del perverso y violento.

⁴Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.

⁵Porque tú, oh Señor Jehová, eres mi esperanza: Seguridad mía desde mi juventud.

⁵CXar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.

⁶Por ti he sido sustentado desde el vientre: De las entrañas de mi madre tú fuiste el que me sacaste: De ti será siempre mi alabanza.

⁶Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi cxiam gloros.

⁷Como prodigio he sido á muchos; Y tú mi refugio fuerte.

⁷Mirindajxo mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifugxejo.

⁸Sea llena mi boca de tu alabanza, De tu gloria todo el día.

⁸Mia busxo estas plena de glorado por Vi, CXiutage de Via majesto.

⁹No me deseches en el tiempo de la vejez; Cuando mi fuerza se acabare, no me desampares.

⁹Ne forpusxu min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumigxos miaj fortoj, tiam ne forlasu min.

¹⁰Porque mis enemigos han tratado de mí; Y los que acechan mi alma, consultaron juntamente.

¹⁰CXar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontraux mia animo, konsiligxas inter si,

¹¹Diciendo: Dios lo ha dejado: Perseguid y tomadle, porque no hay quien le libre.

¹¹Dirante:Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, cxar neniu lin savos.

¹²Oh Dios, no te alejes de mí: Dios mío, acude presto á mi socorro.

¹²Ho Dio, ne malproksimigxu de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.

¹³Sean avergonzados, fallezcan los adversarios de mi alma; Sean cubiertos de vergüenza y de confusión los que mi mal buscan.

¹³Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

¹⁴Mas yo siempre esperaré, Y añadiré sobre toda tu alabanza.

¹⁴Kaj mi cxiam fidos Kaj cxiam pligrandigos Vian gloron.

¹⁵Mi boca publicará tu justicia Y tu salud todo el día, Aunque no sé el número de ellas.

¹⁵Mia busxo rakontos Vian justecon, CXiutage Vian helpon, CXar mi ne povus cxion elkalkuli.

¹⁶Vendré á las valentías del Señor Jehová: Haré memoria de sola tu justicia.

¹⁶Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.

¹⁷Oh Dios, enseñásteme desde mi mocedad; Y hasta ahora he manifestado tus maravillas.

¹⁷Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj gxis nun mi predikas pri Viaj mirakloj.

¹⁸Y aun hasta la vejez y las canas; oh Dios, no me desampares, Hasta que denuncie tu brazo á la posteridad, Tus valentías á todos los que han de venir.

¹⁸Ankaux gxis la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, GXis mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al cxiuj venontoj.

¹⁹Y tu justicia, oh Dios, hasta lo excelso; Porque has hecho grandes cosas: Oh Dios, ¿quién como tú?

¹⁹Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?

²⁰Tú, que me has hecho ver muchas angustias y males, Volverás á darme vida, Y de nuevo me levantarás de los abismos de la tierra.

²⁰Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.

²¹Aumentarás mi grandeza, Y volverás á consolarme.

²¹Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.

²²Asimismo yo te alabaré con instrumento de salterio, Oh Dios mío: tu verdad cantaré yo á ti en el arpa, Oh Santo de Israel.

²²Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!

²³Mis labios cantarán cuando á ti salmeare, Y mi alma, á la cual redimiste.

²³GXojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.

²⁴Mi lengua hablará también de tu justicia todo el día: Por cuanto fueron avergonzados, porque fueron confusos los que mi mal procuraban.

²⁴Kaj mia lango cxiutage rakontas Vian justecon; CXar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.