¹Masquil de Asaph. ¿POR qué, oh Dios, nos has desechado para siempre? ¿Por qué ha humeado tu furor contra las ovejas de tu dehesa?

¹Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpusxis nin por cxiam? Kial fumas Via kolero kontraux la sxafoj de Via pasxtejo?

²Acuérdate de tu congregación, que adquiriste de antiguo, Cuando redimiste la vara de tu heredad; Este monte de Sión, donde has habitado.

²Rememoru Vian komunumon, kiun Vi acxetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, CXi tiun monton Cion, sur kiu Vi logxigxis.

³Levanta tus pies á los asolamientos eternos: A todo enemigo que ha hecho mal en el santuario.

³Direktu Viajn pasxojn al la eternaj ruinoj, Al cxio, kion detruis malamiko en la sanktejo.

⁴Tus enemigos han bramado en medio de tus sinagogas: Han puesto sus divisas por señas.

⁴Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.

⁵Cualquiera se hacía famoso según que había levantado El hacha sobre los gruesos maderos.

⁵Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraux la lignajn plektajxojn.

⁶Y ahora con hachas y martillos Han quebrado todas sus entalladuras.

⁶Kaj nun cxiujn gxiajn skulptajxojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.

⁷Han puesto á fuego tus santuarios, Han profanado el tabernáculo de tu nombre echándolo á tierra.

⁷Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la logxejon de Via nomo.

⁸Dijeron en su corazón: Destruyámoslos de una vez; Han quemado todas las sinagogas de Dios en el tierra.

⁸Ili diris en sia koro:Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis cxiujn domojn de Dio en la lando.

⁹No vemos ya nuestras señales: No hay más profeta; Ni con nosotros hay quien sepa hasta cuándo.

⁹Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu cxe ni scias, kiel longe tio dauxros.

¹⁰¿Hasta cuándo, oh Dios, el angustiador nos afrentará? ¿Ha de blasfemar el enemigo perpetuamente tu nombre?

¹⁰Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? CXu eterne la malamiko insultos Vian nomon?

¹¹¿Por qué retraes tu mano, y tu diestra? ¿Por qué la escondes dentro de tu seno?

¹¹Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.

¹²Empero Dios es mi rey ya de antiguo; El que obra saludes en medio de la tierra.

¹²Dio estas ja mia Regxo de antikve, Li faras savon sur la tero.

¹³Tú hendiste la mar con tu fortaleza: Quebrantaste cabezas de ballenas en las aguas.

¹³Vi dissxiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;

¹⁴Tú magullaste las cabezas del leviathán; Dístelo por comida al pueblo de los desiertos.

¹⁴Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis gxin por mangxo al la bestoj de la dezerto;

¹⁵Tú abriste fuente y río; Tú secaste ríos impetuosos.

¹⁵Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.

¹⁶Tuyo es el día, tuya también es la noche: Tú aparejaste la luna y el sol.

¹⁶Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi arangxis lumon kaj sunon;

¹⁷Tú estableciste todos los términos de la tierra: El verano y el invierno tú los formaste.

¹⁷Vi difinis cxiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi arangxis.

¹⁸Acuerdáte de esto: que el enemigo ha dicho afrentas á Jehová, Y que el pueblo insensato ha blasfemado tu nombre.

¹⁸Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsagxa malhonoras Vian nomon.

¹⁹No entregues á las bestias el alma de tu tórtola: Y no olvides para siempre la congregación de tus afligidos.

¹⁹Ne fordonu al sovagxa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por cxiam.

²⁰Mira al pacto: Porque las tenebrosidades de la tierra llenas están de habitaciones de violencia.

²⁰Rememoru la interligon, CXar cxiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.

²¹No vuelva avergonzado el abatido: El afligido y el menesteroso alabarán tu nombre.

²¹La suferanto ne reiru hontigita; Malricxulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.

²²Levántate, oh Dios, aboga tu causa: Acuérdate de cómo el insensato te injuria cada día.

²²Levigxu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsagxulo faras al Vi cxiutage.

²³No olvides las voces de tus enemigos: El alboroto de los que se levantan contra ti sube continuamente.

²³Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj levigxis kontraux Vi, konstante kreskas.