¹Oración de Moisés varón de Dios. SEÑOR, tú nos has sido refugio En generación y en generación.

¹Pregxo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni logxejo De generacio al generacio.

²Antes que naciesen los montes Y formases la tierra y el mundo, Y desde el siglo y hasta el siglo, tú eres Dios.

²Antaux ol la montoj naskigxis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne gxis eterne, Vi estas Dio.

³Vuelves al hombre hasta ser quebrantado, Y dices: Convertíos, hijos de los hombres.

³Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras:Revenu, homidoj.

⁴Porque mil años delante de tus ojos, Son como el día de ayer, que pasó, Y como una de las vigilias de la noche.

⁴CXar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hierauxa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

⁵Háceslos pasar como avenida de aguas; son como sueño; Como la hierba que crece en la mañana:

⁵Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel songxo; Matene ili renovigxas kiel herbo:

⁶En la mañana florece y crece; A la tarde es cortada, y se seca.

⁶Matene gxi floras kaj gxermas, Vespere gxi dehakigxas kaj sekigxas.

⁷Porque con tu furor somos consumidos, Y con tu ira somos conturbados.

⁷Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniigxas.

⁸Pusiste nuestras maldades delante de ti, Nuestros yerros á la luz de tu rostro.

⁸Vi metis niajn malbonagojn antaux Vin, Nian kasxitajxon antaux la lumon de Via vizagxo.

⁹Porque todos nuestros días declinan á causa de tu ira; Acabamos nuestros años como un pensamiento.

⁹CXar cxiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

¹⁰Los días de nuestra edad son setenta años; Que si en los más robustos son ochenta años, Con todo su fortaleza es molestia y trabajo; Porque es cortado presto, y volamos.

¹⁰La dauxro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj cxe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, CXar gxi forkuras rapide kaj ni forflugas.

¹¹¿Quién conoce la fortaleza de tu ira, Y tu indignación según que debes ser temido?

¹¹Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

¹²Enséñanos de tal modo á contar nuestros días, Que traigamos al corazón sabiduría.

¹²Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru sagxan koron.

¹³Vuélvete, oh Jehová: ¿hasta cuándo? Y aplácate para con tus siervos.

¹³Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

¹⁴Sácianos presto de tu misericordia: Y cantaremos y nos alegraremos todos nuestros días.

¹⁴Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj gxojos en la dauxro de nia tuta vivo.

¹⁵Alégranos conforme á los días que nos afligiste, Y los años que vimos mal.

¹⁵GXojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

¹⁶Aparezca en tus siervos tu obra, Y tu gloria sobre sus hijos.

¹⁶Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

¹⁷Y sea la luz de Jehová nuestro Dios sobre nosotros: Y ordena en nosotros la obra de nuestras manos, La obra de nuestras manos confirma.

¹⁷Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.