1SED, pues, imitadores de Dios como hijos amados:
1[] Γινεσθε λοιπον μιμηται του Θεου ως τεκνα αγαπητα,
2Y andad en amor, como también Cristo nos amó, y se entregó á sí mismo por nosotros, ofrenda y sacrificio á Dios en olor suave.
2και περιπατειτε εν αγαπη, καθως και ο Χριστος ηγαπησεν ημας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν εις τον Θεον εις οσμην ευωδιας.
3Pero fornicación y toda inmundicia, ó avaricia, ni aun se nombre entre vosotros, como conviene á santos;
3[] Πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ας ονομαζηται μεταξυ σας, καθως πρεπει εις αγιους,
4Ni palabras torpes, ni necedades, ni truhanerías, que no convienen; sino antes bien acciones de gracias.
4μηδε αισχροτης και μωρολογια η βωμολοχια, τα οποια ειναι απρεπη, αλλα μαλλον ευχαριστια.
5Porque sabéis esto, que ningún fornicario, ó inmundo, ó avaro, que es servidor de ídolos, tiene herencia en el reino de Cristo y de Dios.
5Διοτι τουτο εξευρετε, οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης, οστις ειναι ειδωλολατρης, δεν εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του Χριστου και Θεου.
6Nadie os engañe con palabras vanas; porque por estas cosas viene la ira de Dios sobre los hijos de desobediencia.
6Μηδεις ας μη σας απατα με ματαιους λογους· επειδη δια ταυτα ερχεται η οργη του Θεου επι τους υιους της απειθειας.
7No seáis pues aparceros con ellos;
7Μη γινεσθε λοιπον συμμετοχοι αυτων.
8Porque en otro tiempo erais tinieblas; mas ahora sois luz en el Señor: andad como hijos de luz,
8Διοτι ησθε ποτε σκοτος, τωρα ομως φως εν Κυριω· περιπατειτε ως τεκνα φωτος·
9(Porque el fruto del Espíritu es en toda bondad, y justicia, y verdad;)
9διοτι ο καρπος του Πνευματος ειναι εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια·
10Aprobando lo que es agradable al Señor.
10εξεταζοντες τι ειναι ευαρεστον εις τον Κυριον.
11Y no comuniquéis con las obras infructuosas de las tinieblas; sino antes bien redargüidlas.
11Και μη συγκοινωνειτε εις τα εργα τα ακαρπα του σκοτους, μαλλον δε και ελεγχετε·
12Porque torpe cosa es aun hablar de lo que ellos hacen en oculto.
12διοτι τα κρυφιως γινομενα υπ' αυτων αισχρον εστι και λεγειν·
13Mas todas las cosas cuando son redargüidas, son manifestadas por la luz; porque lo que manifiesta todo, la luz es.
13τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος γινονται φανερα· επειδη παν το φανερουμενον φως ειναι.
14Por lo cual dice: Despiértate, tú que duermes, y levántate de los muertos, y te alumbrará Cristo.
14Δια τουτο λεγει· Σηκωθητι ο κοιμωμενος και αναστηθι εκ των νεκρων, και θελει σε φωτισει ο Χριστος.
15Mirad, pues, cómo andéis avisadamente; no como necios, mas como sabios;
15Προσεχετε λοιπον πως να περιπατητε ακριβως, μη ως ασοφοι, αλλ' ως σοφοι,
16Redimiendo el tiempo, porque los días son malos.
16εξαγοραζομενοι τον καιρον, διοτι αι ημεραι ειναι πονηραι.
17Por tanto, no seáis imprudentes, sino entendidos de cuál sea la voluntad del Señor.
17Δια τουτο μη γινεσθε αφρονες, αλλα νοειτε τι ειναι το θελημα του Κυριου.
18Y no os embriaguéis de vino, en lo cual hay disolución; mas sed llenos de Espíritu;
18Και μη μεθυσκεσθε με οινον, εις τον οποιον ειναι ασωτια, αλλα πληρουσθε δια του Πνευματος,
19Hablando entre vosotros con salmos, y con himnos, y canciones espirituales, cantando y alabando al Señor en vuestros corazones;
19λαλουντες μεταξυ σας με ψαλμους και υμνους και ωδας πνευματικας, αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων εις τον Κυριον,
20Dando gracias siempre de todo al Dios y Padre en el nombre de nuestro Señor Jesucristo:
20ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εις τον Θεον και Πατερα εν ονοματι του Κυριου ημων Ιησου Χριστου,
21Sujetados los unos á los otros en el temor de Dios.
21[] υποτασσομενοι εις αλληλους εν φοβω Θεου.
22Las casadas estén sujetas á sus propios maridos, como al Señor.
22Αι γυναικες, υποτασσεσθε εις τους ανδρας σας ως εις τον Κυριον,
23Porque el marido es cabeza de la mujer, así como Cristo es cabeza de la iglesia; y él es el que da la salud al cuerpo.
23διοτι ο ανηρ ειναι κεφαλη της γυναικος, καθως και ο Χριστος κεφαλη της εκκλησιας, και αυτος ειναι σωτηρ του σωματος.
24Así que, como la iglesia está sujeta á Cristo, así también las casadas lo estén á sus maridos en todo.
24Αλλα καθως η εκκλησια υποτασσεται εις τον Χριστον, ουτω και αι γυναικες ας υποτασσωνται εις τους ανδρας αυτων κατα παντα.
25Maridos, amad á vuestras mujeres, así como Cristo amó á la iglesia, y se entregó á sí mismo por ella,
25Οι ανδρες, αγαπατε τας γυναικας σας, καθως και ο Χριστος ηγαπησε την εκκλησιαν και παρεδωκεν εαυτον υπερ αυτης,
26Para santificarla limpiándola en el lavacro del agua por la palabra,
26δια να αγιαση αυτην, καθαρισας με το λουτρον του υδατος δια του λογου,
27Para presentársela gloriosa para sí, una iglesia que no tuviese mancha ni arruga, ni cosa semejante; sino que fuese santa y sin mancha.
27δια να παραστηση αυτην εις εαυτον ενδοξον εκκλησιαν, μη εχουσαν κηλιδα η ρυτιδα η τι των τοιουτων, αλλα δια να ηναι αγια και αμωμος.
28Así también los maridos deben amar á sus mujeres como á sus mismos cuerpos. El que ama á su mujer, á sí mismo se ama.
28Ουτω χρεωστουσιν οι ανδρες να αγαπωσι τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα. Οστις αγαπα την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα·
29Porque ninguno aborreció jamás á su propia carne, antes la sustenta y regala, como también Cristo á la iglesia;
29διοτι ουδεις εμισησε ποτε την εαυτου σαρκα, αλλ' εκτρεφει και περιθαλπει αυτην, καθως και ο Κυριος την εκκλησιαν·
30Porque somos miembros de su cuerpo, de su carne y de sus huesos.
30επειδη μελη ειμεθα του σωματος αυτου, εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου.
31Por esto dejará el hombre á su padre y á su madre, y se allegará á su mujer, y serán dos en una carne.
31Δια τουτο θελει αφησει ο ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και θελει προσκολληθη εις την γυναικα αυτου, και θελουσιν εισθαι οι δυο εις σαρκα μιαν.
32Este misterio grande es: mas yo digo esto con respecto á Cristo y á la iglesia.
32Το μυστηριον τουτο ειναι μεγα, εγω δε λεγω τουτο περι Χριστου και περι της εκκλησιας.
33Cada uno empero de vosotros de por sí, ame también á su mujer como á sí mismo; y la mujer reverencie á su marido.
33Πλην και σεις οι καθ' ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως ας αγαπα ως εαυτον, η δε γυνη ας σεβηται τον ανδρα.