Spanish: Reina Valera (1909)

Greek: Modern

Lamentations

5

1ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.
1[] Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας· επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.
2Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.
2Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.
3Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.
3Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.
4Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.
4Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων· τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.
5Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
5Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος· εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.
6Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
6Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.
7Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.
7Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι· και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.
8Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.
8Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ' ημας· δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.
9Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.
9Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ' εμπροσθεν της ρομφαιας της ερημου.
10Nuestra piel se ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.
10Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.
11Violaron á las mujeres en Sión, A las vírgenes en las ciudades de Judá.
11Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.
12A los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.
12Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων· τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.
13Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.
13Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.
14Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.
14Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.
15Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.
15Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.
16Cayó la corona de nuestra cabeza: ­Ay ahora de nosotros! porque pecamos.
16Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν· ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.
17Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:
17[] Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.
18Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.
18Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.
19Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.
19Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα· ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.
20¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?
20Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;
21Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.
21Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.
22Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.
22Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;