¹Y OTRA vez entró en la sinagoga; y había allí un hombre que tenía una mano seca.

¹Öðru sinni gekk hann í samkunduhús. Þar var maður með visna hönd,

²Y le acechaban si en sábado le sanaría, para acusarle.

²og höfðu þeir nánar gætur á Jesú, hvort hann læknaði hann á hvíldardegi. Þeir hugðust kæra hann.

³Entonces dijo al hombre que tenía la mano seca: Levántate en medio.

³Og Jesús segir við manninn með visnu höndina: ,,Statt upp og kom hér fram!``

⁴Y les dice: ¿Es lícito hacer bien en sábado, ó hacer mal? ¿salvar la vida, ó quitarla? Mas ellos callaban.

⁴Síðan spyr hann þá: ,,Hvort er heldur leyfilegt að gjöra gott eða gjöra illt á hvíldardegi, bjarga lífi eða deyða?`` En þeir þögðu.

⁵Y mirándolos alrededor con enojo, condoleciéndose de la ceguedad de su corazón, dice al hombre: Extiende tu mano. Y la extendió, y su mano fué restituída sana.

⁵Og hann leit í kring á þá með reiði, sárhryggur yfir harðúð hjartna þeirra, og sagði við manninn: ,,Réttu fram hönd þína.`` Hann rétti fram höndina, og hún varð heil.

⁶Entonces saliendo los Fariseos, tomaron consejo con los Herodianos contra él, para matarle.

⁶Þá gengu farísearnir út og tóku þegar með Heródesarsinnum saman ráð sín gegn honum, hvernig þeir gætu náð lífi hans.

⁷Mas Jesús se apartó á la mar con sus discípulos: y le siguió gran multitud de Galilea, y de Judea.

⁷Jesús fór með lærisveinum sínum út að vatninu, og fylgdi mikill fjöldi úr Galíleu og úr Júdeu,

⁸Y de Jerusalem, y de Idumea, y de la otra parte del Jordán. Y los de alrededor de Tiro y de Sidón, grande multitud, oyendo cuán grandes cosas hacía, vinieron á él.

⁸frá Jerúsalem, Ídúmeu, landinu handan Jórdanar, og úr byggðum Týrusar og Sídonar kom til hans fjöldi manna, er heyrt höfðu, hve mikið hann gjörði.

⁹Y dijo á sus discípulos que le estuviese siempre apercibida la barquilla, por causa del gentío, para que no le oprimiesen.

⁹Og hann bauð lærisveinum sínum að hafa til bát fyrir sig, svo að mannfjöldinn þrengdi eigi að honum.

¹⁰Porque había sanado á muchos; de manera que caían sobre él cuantos tenían plagas, por tocarle.

¹⁰En marga hafði hann læknað, og því þustu að honum allir þeir, sem einhver mein höfðu, til að snerta hann.

¹¹Y los espíritus inmundos, al verle, se postraban delante de él, y daban voces, diciendo: Tú eres el Hijo de Dios.

¹¹Og hvenær sem óhreinir andar sáu hann, féllu þeir fram fyrir honum og æptu upp: ,,Þú ert sonur Guðs.``

¹²Mas él les reñía mucho que no le manifestasen.

¹²En hann lagði ríkt á við þá, að þeir gjörðu hann eigi kunnan.

¹³Y subió al monte, y llamó á sí á los que él quiso; y vinieron á él.

¹³Síðan fór hann til fjalls og kallaði til sín þá er hann sjálfur vildi, og þeir komu til hans.

¹⁴Y estableció doce, para que estuviesen con él, y para enviarlos á predicar.

¹⁴Hann skipaði tólf, er skyldu vera með honum og hann gæti sent út að prédika,

¹⁵Y que tuviesen potestad de sanar enfermedades, y de echar fuera demonios:

¹⁵með valdi að reka út illa anda.

¹⁶A Simón, al cual puso por nombre Pedro;

¹⁶Hann skipaði þá tólf: Símon, er hann gaf nafnið Pétur,

¹⁷Y á Jacobo, hijo de Zebedeo, y á Juan hermano de Jacobo; y les apellidó Boanerges, que es, Hijos del trueno;

¹⁷Jakob Sebedeusson og Jóhannes bróður hans, en þeim gaf hann nafnið Boanerges, sem þýðir þrumusynir,

¹⁸Y á Andrés, y á Felipe, y á Bartolomé, y á Mateo, y á Tomas, y á Jacobo hijo de Alfeo, y á Tadeo, y á Simón el Cananita,

¹⁸og Andrés, Filippus og Bartólómeus, Matteus og Tómas, Jakob Alfeusson, Taddeus og Símon vandlætara

¹⁹Y á Judas Iscariote, el que le entregó. Y vinieron á casa.

¹⁹og Júdas Ískaríot, þann er sveik hann.

²⁰Y agolpóse de nuevo la gente, de modo que ellos ni aun podían comer pan.

²⁰Þegar hann kemur heim, safnast þar aftur mannfjöldi, svo þeir gátu ekki einu sinni matast.

²¹Y como lo oyeron los suyos, vinieron para prenderle: porque decían: Está fuera de sí.

²¹Hans nánustu fréttu það og fóru út og vildu ná honum, enda sögðu þeir, að hann væri frá sér.

²²Y los escribas que habían venido de Jerusalem, decían que tenía á Beelzebub, y que por el príncipe de los demonios echaba fuera los demonios.

²²Og fræðimennirnir, er komnir voru ofan frá Jerúsalem, sögðu: ,,Beelsebúl er í honum. Með fulltingi höfðingja illra anda rekur hann út illu andana.``

²³Y habiéndolos llamado, les decía en parábolas: ¿Cómo puede Satanás echar fuera á Satanás?

²³En Jesús kallaði þá til sín og mælti við þá í líkingum: ,,Hvernig getur Satan rekið Satan út?

²⁴Y si algún reino contra sí mismo fuere dividido, no puede permanecer el tal reino.

²⁴Verði ríki sjálfu sér sundurþykkt, fær það ríki eigi staðist,

²⁵Y si alguna casa fuere dividida contra sí misma, no puede permanecer la tal casa.

²⁵og verði heimili sjálfu sér sundurþykkt, fær það heimili eigi staðist.

²⁶Y si Satanás se levantare contra sí mismo, y fuere dividido, no puede permanecer; antes tiene fin.

²⁶Sé nú Satan risinn gegn sjálfum sér og orðinn sér sundurþykkur, fær hann ekki staðist, þá er úti um hann.

²⁷Nadie puede saquear las alhajas del valiente entrando en su casa, si antes no atare al valiente y entonces saqueará su casa.

²⁷Enginn getur brotist inn í hús hins sterka og rænt föngum hans, nema hann bindi áður hinn sterka, þá getur hann rænt hús hans.

²⁸De cierto os digo que todos los pecados serán perdonados á los hijos de los hombres, y las blasfemias cualesquiera con que blasfemaren;

²⁸Sannlega segi ég yður: Allt verður mannanna börnum fyrirgefið, allar syndir þeirra og lastmælin, hve mjög sem þeir kunna að lastmæla,

²⁹Mas cualquiera que blasfemare contra el Espíritu Santo, no tiene jamás perdón, mas está expuesto á eterno juicio.

²⁹en sá sem lastmælir gegn heilögum anda, fær eigi fyrirgefningu um aldur, hann er sekur um eilífa synd.``

³⁰Porque decían: Tiene espíritu inmundo.

³⁰En þeir höfðu sagt: ,,Óhreinn andi er í honum.``

³¹Vienen después sus hermanos y su madre, y estando fuera, enviaron á él llamándole.

³¹Nú koma móðir hans og bræður, standa úti og gera honum orð að koma.

³²Y la gente estaba sentada alrededor de él, y le dijeron: He aquí, tu madre y tus hermanos te buscan fuera.

³²Mikill fjöldi sat í kringum hann, og var honum sagt: ,,Móðir þín, bræður og systur eru hér úti og spyrja eftir þér.``

³³Y él les respondió, diciendo: ¿Quién es mi madre y mis hermanos?

³³Hann svarar þeim: ,,Hver er móðir mín og bræður?``

³⁴Y mirando á los que estaban sentados alrededor de él, dijo: He aquí mi madre y hermanos.

³⁴Og hann leit á þá, er kringum hann sátu, og segir: ,,Hér er móðir mín og bræður mínir!Hver, sem gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn, systir og móðir.``

³⁵Porque cualquiera que hiciere la voluntad de Dios, éste es mi hermano, y mi hermana, y mi madre.

³⁵Hver, sem gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn, systir og móðir.``