Spanish: Reina Valera (1909)

Maori

Job

36

1Y AÑADIO Eliú, y dijo:
1¶ I korero ano a Erihu, i mea,
2Espérame un poco, y enseñarte he; Porque todavía tengo razones en orden á Dios.
2Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
3Tomaré mi noticia de lejos, Y atribuiré justicia á mi Hacedor.
3Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
4Porque de cierto no son mentira mis palabras; Contigo está el que es íntegro en sus conceptos.
4E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
5He aquí que Dios es grande, mas no desestima á nadie; Es poderoso en fuerza de sabiduría.
5¶ Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
6No otorgará vida al impío, Y á los afligidos dará su derecho.
6E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
7No quitará sus ojos del justo; Antes bien con los reyes los pondrá en solio para siempre, Y serán ensalzados.
7E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
8Y si estuvieren prendidos en grillos, Y aprisionados en las cuerdas de aflicción,
8Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
9El les dará á conocer la obra de ellos, Y que prevalecieron sus rebeliones.
9Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
10Despierta además el oído de ellos para la corrección, Y díce les que se conviertan de la iniquidad.
10Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
11Si oyeren, y le sirvieren, Acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.
11Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
12Mas si no oyeren, serán pasados á cuchillo, Y perecerán sin sabiduría.
12Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
13Empero los hipócritas de corazón lo irritarán más, Y no clamarán cuando él los atare.
13Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
14Fallecerá el alma de ellos en su mocedad, Y su vida entre los sodomitas.
14Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
15Al pobre librará de su pobreza, Y en la aflicción despertará su oído.
15¶ Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
16Asimismo te apartaría de la boca de la angustia A lugar espacioso, libre de todo apuro; Y te asentará mesa llena de grosura.
16Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
17Mas tú has llenado el juicio del impío, En vez de sustentar el juicio y la justicia.
17Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
18Por lo cual teme que en su ira no te quite con golpe, El cual no puedas apartar de ti con gran rescate.
18Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
19¿Hará él estima de tus riquezas, ni del oro, Ni de todas las fuerzas del poder?
19E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
20No anheles la noche, En que desaparecen los pueblos de su lugar.
20Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
21Guárdate, no tornes á la iniquidad; Pues ésta escogiste más bien que la aflicción.
21Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
22He aquí que Dios es excelso con su potencia; ¿Qué enseñador semejante á él?
22Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
23¿Quién le ha prescrito su camino? ¿Y quién le dirá: Iniquidad has hecho?
23Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
24Acuérdate de engrandecer su obra, La cual contemplan los hombres.
24¶ Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
25Los hombres todos la ven; Mírala el hombre de lejos.
25Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
26He aquí, Dios es grande, y nosotros no le conocemos; Ni se puede rastrear el número de sus años.
26Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
27El reduce las gotas de las aguas, Al derramarse la lluvia según el vapor;
27Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
28Las cuales destilan las nubes, Goteando en abundancia sobre los hombres.
28Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
29¿Quién podrá tampoco comprender la extensión de las nubes, Y el sonido estrepitoso de su pabellón?
29Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
30He aquí que sobre él extiende su luz, Y cobija con ella las raíces de la mar.
30Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
31Bien que por esos medios castiga á los pueblos, A la multitud da comida.
31Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
32Con las nubes encubre la luz, Y mándale no brillar, interponiendo aquéllas.
32E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
33Tocante á ella anunciará el trueno, su compañero, Que hay acumulación de ira sobre el que se eleva.
33Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.