1SEGUN su antojo busca el que se desvía, Y se entremete en todo negocio.
1¶ Ko te tangata tu ke, e whai ana i ta tona ake hiahia, e ngangau ana ki nga whakaaro totika katoa.
2No toma placer el necio en la inteligencia, Sino en lo que su corazón se descubre.
2¶ Kahore o te whakaarokore ahuareka ki te matauranga; engari kia whakakitea e ia tona ngakau.
3Cuando viene el impío, viene también el menosprecio, Y con el deshonrador la afrenta.
3¶ I te taenga mai o te tangata kino ka tae mai ano te whakahawea, me te tawai hei hoa mo te whakama.
4Aguas profundas son las palabras de la boca del hombre; Y arroyo revertiente, la fuente de la sabiduría.
4¶ He wai hohonu nga kupu a te mangai o te tangata; he awa e rere ana te puna o te whakaaro nui.
5Tener respeto á la persona del impío, Para hacer caer al justo de su derecho, no es bueno.
5¶ Ehara i te mea pai te whakapai ki te kanohi o te tangata kino, te whakapeau ke ranei i ta te tangata tika ina whakawa.
6Los labios del necio vienen con pleito; Y su boca á cuestiones llama.
6¶ E uru ana nga ngutu o te whakaarokore ki te totohe, e karanga ana tona mangai ki nga whiu.
7La boca del necio es quebrantamiento para sí, Y sus labios son lazos para su alma.
7Hei hunga ano mona te mangai o te whakaarokore; a ko ona ngutu hei rore mo tona wairua.
8Las palabras del chismoso parecen blandas, Y descienden hasta lo íntimo del vientre.
8¶ Ano he kai reka nga kupu a te kawe korero; tae tonu iho ki nga wahi o roto rawa o te kopu.
9También el que es negligente en su obra Es hermano del hombre disipador.
9¶ Ko te tangata ano hoki e mangere ana ki tana mahi, hei teina ia ki te tangata maumau.
10Torre fuerte es el nombre de Jehová: A él correrá el justo, y será levantado.
10¶ Hei pourewa kaha te ingoa o Ihowa; rere ana te tangata tika ki reira, a ora ake.
11Las riquezas del rico son la ciudad de su fortaleza, Y como un muro alto en su imaginación.
11¶ Ko nga rawa o te tangata taonga hei pa kaha mona, hei pa tiketike ki tona whakaaro.
12Antes del quebrantamiento se eleva el corazón del hombre, Y antes de la honra es el abatimiento.
12¶ I mua ake o te whakangaromanga ka whakakake te ngakau o te tangata; i mua ake ano hoki o te honore ko te ngakau papaku.
13El que responde palabra antes de oir, Le es fatuidad y oprobio.
13¶ Ko te tangata e whakahoki kupu ana i te mea kahore ano ia i rongo noa, he mahi wairangi tera nana, he hanga whakama.
14El ánimo del hombre soportará su enfermedad: Mas ¿quién soportará al ánimo angustiado?
14¶ E whakamanawanui te wairua o te tangata ki tona mate; tena ko te wairua maru, ko wai e kaha ki tera?
15El corazón del entendido adquiere sabiduría; Y el oído de los sabios busca la ciencia.
15¶ Ka whiwhi te ngakau o te tangata matau ki te mohio; e rapu ana hoki te taringa o nga whakaaro nui ki te mohio.
16El presente del hombre le ensancha el camino, Y le lleva delante de los grandes.
16¶ Ma te mea tuku noa a te tangata ka watea ai he wahi mona, ka kawea hoki ia e tera ki te aroaro o nga tangata nunui.
17El primero en su propia causa parece justo; Y su adversario viene, y le sondea.
17¶ Ko te tangata nana te kupu tuatahi i te whakawa me te mea kei a ia te tika; na ka haere mai tona hoa, kei te rapu i te tikanga o tana.
18La suerte pone fin á los pleitos, Y desparte los fuertes.
18¶ Ma te rota e mutu ai nga tautohe, a ko tera hei tauarai i waenganui o te hunga kaha.
19El hermano ofendido es más tenaz que una ciudad fuerte: Y las contiendas de los hermanos son como cerrojos de alcázar.
19¶ Ko te tuakana, teina ranei, i whakatakariritia, pakeke atu i te pa kaha: a ko aua tu ngangare me he tutaki tatau no te whare rangatira.
20Del fruto de la boca del hombre se hartará su vientre; Hartaráse del producto de sus labios.
20¶ Ka ki te kopu o te tangata i nga hua o tona mangai, ka makona ia i nga hua o ona ngutu.
21La muerte y la vida están en poder de la lengua; Y el que la ama comerá de sus frutos.
21¶ Ko te mate, ko te ora kei te arero: ko te hunga e aroha ana ki tera ka kai i ona hua.
22El que halló esposa halló el bien, Y alcanzó la benevolencia de Jehová.
22¶ Ko te tangata kua kite i te wahine mana, kua kite i te mea pai, kua whiwhi hoki ki ta Ihowa whakapai.
23El pobre habla con ruegos; Mas el rico responde durezas.
23¶ He inoi ta te rawakore hanga; he taikaha ia te whakahoki a te tangata taonga.
24El hombre que tiene amigos, ha de mostrarse amigo: Y amigo hay más conjunto que el hermano.
24¶ Ko te tangata tini nga hoa aroha e whai ana i te he mona; tera ano ia te hoa aroha, nui atu i to te tuakana, i to te teina, tona piri mai.