1EL hombre que reprendido endurece la cerviz, De repente será quebrantado; ni habrá para él medicina.
1¶ Ko te tangata he maha nei nga riringa i tona he, a ka whakapakeke i tona kaki, ka whatiia ohoreretia ia; te taea te rongoa.
2Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra: Mas cuando domina el impío, el pueblo gime.
2¶ Ka whakanuia te hunga tika, ka koa te iwi; ka kingi te tangata kino, ka aue te iwi.
3El hombre que ama la sabiduría, alegra á su padre: Mas el que mantiene rameras, perderá la hacienda.
3¶ Ko te tangata e matenui ana ki te whakaaro nui e whakahari ana i tona papa; ko te tangata ia e piri ana ki nga wahine kairau, he maumau taonga tana.
4El rey con el juicio afirma la tierra: Mas el hombre de presentes la destruirá.
4¶ Ma te whakawa a te kingi e mau ai te whenua; ka whakataka ia e te tangata e tango ana i nga mea homai noa.
5El hombre que lisonjea á su prójimo, Red tiende delante de sus pasos.
5¶ Ko te tangata e whakapati ana ki tona hoa, e whakatakoto kupenga ana mo ona waewae.
6En la prevaricación del hombre malo hay lazo: Mas el justo cantará y se alegrará.
6¶ He rore kei roto i te he o te tangata kino; ko te tangata tika ia he waiata tana, he koa.
7Conoce el justo la causa de los pobres: Mas el impío no entiende sabiduría.
7¶ E mahara ana te tangata tika ki te take a te rawakore: kahore o te tangata kino whakaaro kia mohiotia e ia.
8Los hombres escarnecedores enlazan la ciudad: Mas los sabios apartan la ira.
8¶ Ma nga tangata whakahi e tahu te pa kia mura: ko ta te hunga whakaaro nui ia he whakatahuri atu i te riri.
9Si el hombre sabio contendiere con el necio, Que se enoje ó que se ría, no tendrá reposo.
9¶ Ki te totohe te tangata whakaaro nui ki te tangata wairangi, ahakoa riri ia, kata ranei, kahore he tanga.
10Los hombres sanguinarios aborrecen al perfecto: Mas los rectos buscan su contentamiento.
10¶ E mauahara ana te tangata whakaheke toto ki te tangata i te ngakau tapatahi: tena ko te hunga tika, ka whai ratou kia whakaorangia ia.
11El necio da suelta á todo su espíritu; Mas el sabio al fin le sosiega.
11¶ E tuakina ana e te wairangi tona riri katoa ki waho: e puritia mai ana ia e te tangata whakaaro nui, e pehia ana.
12Del señor que escucha la palabra mentirosa, Todos sus ministros son impíos.
12¶ Ki te whakarongo te rangatira ki te teka, he kino katoa ana tangata.
13El pobre y el usurero se encontraron: Jehová alumbra los ojos de ambos.
13¶ E tutaki ana te rawakore raua ko te kaitukino ki a raua; ko Ihowa te kaiwhakamarama o nga kanohi o raua tokorua.
14El rey que juzga con verdad á los pobres, Su trono será firme para siempre.
14¶ Ko te kingi e pono ana tana whakawa mo nga rawakore, ka whakapumautia tona torona ake ake.
15La vara y la corrección dan sabiduría: Mas el muchacho consentido avergonzará á su madre.
15¶ Ko te whiu, ko te riri i te he, he mea homai era i te whakaaro nui: tena ko te tamaiti mahue noa, ka whakama i a ia tona whaea.
16Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación; Mas los justos verán la ruina de ellos.
16¶ Ka tokomaha te hunga kino, ka nui te he: ka kite ia te hunga tika i to ratou hinganga.
17Corrige á tu hijo, y te dará descanso, Y dará deleite á tu alma.
17¶ Pakia tau tama, a ka whai okiokinga koe i a ia; ae ra, he ahuareka tana e homai ai ki tou wairua.
18Sin profecía el pueblo será disipado: Mas el que guarda la ley, bienaventurado él.
18¶ Ki te kahore he whakakitenga, ka kore te iwi e tupato: ko te kaipupuri ia i te ture, ka hari ia.
19El siervo no se corregirá con palabras: Porque entiende, mas no corresponde.
19¶ Ehara te kupu i te papaki mo te pononga: ahakoa hoki ia matau, e kore ia e rongo.
20¿Has visto hombre ligero en sus palabras? Más esperanza hay del necio que de él.
20¶ Ka kite ranei koe i te tangata kaika ki te korero? engari te wairangi ka totika ake i a ia.
21El que regala á su siervo desde su niñez, A la postre será su hijo:
21¶ Ko te tangata e penapena ana i tana pononga mai o te tamarikitanga, ka waiho ia e ia i te mutunga hei tama tupu.
22El hombre iracundo levanta contiendas; Y el furioso muchas veces peca.
22¶ He whakaoho whawhai ta te tangata pukuriri: he nui rawa hoki te he o te tangata aritarite.
23La soberbia del hombre le abate; Pero al humilde de espíritu sustenta la honra.
23¶ Ka whakaititia iho te tangata e tona whakapehapeha: ka whai honore ia te tangata ngakau papaku.
24El aparcero del ladrón aborrece su vida; Oirá maldiciones, y no lo denunciará.
24¶ Ko te tangata e whakauru ana ki ta te tahae, e kino ana ki tona ake wairua: e rongo ana ia i te kanga, kahore e kiki.
25El temor del hombre pondrá lazo: Mas el que confía en Jehová será levantado.
25¶ He rore e homai ana e te wehi ki te tangata: ko te tangata ia e whakawhirinaki ana ki a Ihowa ka mawhiti.
26Muchos buscan el favor del príncipe: Mas de Jehová viene el juicio de cada uno.
26¶ He tokomaha e whai ana kia paingia e te rangatira: otiia i ahu mai i a Ihowa te whakawa mo te tangata.
27Abominación es á los justos el hombre inicuo; Y abominación es al impío el de rectos caminos.
27¶ He mea whakarihariha ki te hunga tika te tangata whakahaere he; a he mea whakarihariha hoki ki te tangata kino te tangata he tika tona ara.