1Salmo de Asaph. CIERTAMENTE bueno es Dios á Israel, A los limpios de corazón.
1¶ He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
2Mas yo, casi se deslizaron mis pies; Por poco resbalaron mis pasos.
2Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
3Porque tuve envidia de los insensatos, Viendo la prosperidad de los impíos.
3I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
4Porque no hay ataduras para su muerte; Antes su fortaleza está entera.
4Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
5No están ellos en el trabajo humano; Ni son azotados con los otros hombres.
5Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
6Por tanto soberbia los corona: Cúbrense de vestido de violencia.
6Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
7Sus ojos están salidos de gruesos: Logran con creces los antojos del corazón.
7Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
8Soltáronse, y hablan con maldad de hacer violencia; Hablan con altanería.
8E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
9Ponen en el cielo su boca, Y su lengua pasea la tierra.
9Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
10Por eso su pueblo vuelve aquí, Y aguas de lleno le son exprimidas.
10Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
11Y dicen: ¿Cómo sabe Dios? ¿Y hay conocimiento en lo alto?
11E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
12He aquí estos impíos, Sin ser turbados del mundo, alcanzaron riquezas.
12Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
13Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón, Y lavado mis manos en inocencia;
13He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
14Pues he sido azotado todo el día, Y empezaba mi castigo por las mañanas.
14E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
15Si dijera yo, Discurriré de esa suerte; He aquí habría negado la nación de tus hijos:
15¶ Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
16Pensaré pues para saber esto: Es á mis ojos duro trabajo,
16I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
17Hasta que venido al santuario de Dios, Entenderé la postrimería de ellos.
17Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
18Ciertamente los has puesto en deslizaderos; En asolamientos los harás caer.
18He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
19Cómo han sido asolados! cuán en un punto! Acabáronse, fenecieron con turbaciones.
19Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
20Como sueño del que despierta, Así, Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.
20Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
21Desazonóse á la verdad mi corazón, Y en mis riñones sentía punzadas.
21¶ Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
22Mas yo era ignorante, y no entendía: Era como una bestia acerca de ti.
22He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
23Con todo, yo siempre estuve contigo: Trabaste de mi mano derecha.
23Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
24Hasme guiado según tu consejo, Y después me recibirás en gloria.
24Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
25¿A quién tengo yo en los cielos? Y fuera de ti nada deseo en la tierra.
25Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
26Mi carne y mi corazón desfallecen: Mas la roca de mi corazón y mi porción es Dios para siempre.
26Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
27Porque he aquí, los que se alejan de ti perecerán: Tú cortarás á todo aquel que fornicando, de ti se aparta.
27Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
28Y en cuanto á mí, el acercarme á Dios es el bien: He puesto en el Señor Jehová mi esperanza, Para contar todas tus obras.
28Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.