1ASI que, amados, pues tenemos tales promesas, limpiémonos de toda inmundicia de carne y de espíritu, perfeccionando la santificación en temor de Dios.
1Huchiin, deihtakte aw, huai thuchiam i neih jiak un, sa leh kha buahna tengteng ah i kisiangsak ding uh, Pathian laudan siam kawma siangthouna hih kimin.
2Admitidnos: á nadie hemos injuriado, á nadie hemos corrompido, á nadie hemos engañado.
2Na lungtang uah mun hon awn un; kua tungmah ah ka khial kei uh, kuamah ka hihgawp kei uh, kuamah tungah hamphat ka tum kei uhi.
3No para condenar os lo digo; que ya he dicho antes que estáis en nuestros corazones, para morir y para vivir juntamente.
3Huai tuh siamlouh nou hongtangsak dingin ka chi kei; sih leh sih chiata, dam leh dam chiat dingin ka lungtang uah nou kon vom uh chih tu-ma zekin ka genta hi.
4Mucha confianza tengo de vosotros, tengo de vosotros mucha gloria; lleno estoy de consolación, sobreabundo de gozo en todas nuestras tribulaciones.
4Nou lamah jaw ka pau ngamdan a thupia kon suandan a thupi hi: khamuanna in ka dima, ka haksatna tengteng uah nuamsain ka dimlet a.
5Porque aun cuando vinimos á Macedonia, ningún reposo tuvo nuestra carne; antes, en todo fuimos atribulados: de fuera, cuestiones; de dentro, temores.
5Masidonia gam ka tun un leng ka sa un muanna himhim a nei tuan kei a, khat lam khat lama hihgimin ka om zota ua; po lam kisualnate bang a oma; sunglam launate bang a om hi.
6Mas Dios, que consuela á los humildes, nos consoló con la venida de Tito:
6Himahleh, nuaisiaha omte khamuanpa, Pathianin,
7Y no sólo con su venida, sino también con la consolación con que él fué consolado acerca de vosotros, haciéndonos saber vuestro deseo grande, vuestro lloro, vuestro celo por mí, para que así me gozase más.
7Tita hongnain hon khamuanta a; a hongna kiain ahi keia, na lungjuandan te uh, na kahdante uh, ka tunga na phattuamngaihdan te uh honhilhin, noumaua a khamuanna mahin leng a honkhamuanta ahi; huchiin, ka kipak nawn sem hi.
8Porque aunque os contristé por la carta, no me arrepiento, bien que me arrepentí; porque veo que aquella carta, aunque por algún tiempo os contristó,
8Ka laikhakin honhihlungkham mahleng, ka kisik kei hi; a tungin ahihleh ka kisika, huai laikhakin nou a honhihlungkham chih ka theih jiakin; himahleh sawtlou kal kia ahi a.
9Ahora me gozo, no porque hayáis sido contristados, sino porque fuisteis contristados para arrepentimiento; porque habéis sido contristados según Dios, para que ninguna pérdida padecieseis por nuestra parte.
9Tun jaw ka kipak ahi, hihlungkhama na om jiak uh ahi keia, kisikna dinga na lungkham jiak un ahi jaw hi. Koumau jiaka bangmah na tan louhna ding un Pathian deihlam banga hihlungkhamin na om ngal ua.
10Porque el dolor que es según Dios, obra arrepentimiento saludable, de que no hay que arrepentirse; mas el dolor del siglo obra muerte.
10Pathian deihlam banga lungkhamnain hotdamna dingin, kisikna a bawla, kisikhuai thil a tun kei; khovel lungkhamna inbel sihna abawl zo nak hi.
11Porque he aquí, esto mismo que según Dios fuisteis contristados, cuánta solicitud ha obrado en vosotros, y aun defensa, y aun enojo, y aun temor, y aun gran deseo, y aun celo, y aun vindicación. En todo os habéis mostrado limpios en el negocio.
11En mah un, Pathian deihlam a lungkhamnain bangchibang chihtakna, bangchibang kihahsiang nopna, bangchibang ki-awilouhna, bangchibang patauhna, bangchibang lunggulhna, bangchibang phattuamngaihna, bangchibang gawtna ahia nou-a dia hontuttak. Bangkim ah huai thu ah na siang uh chih nakihihlang ta uhi.
12Así que, aunque os escribí, no fué por causa del que hizo la injuria, ni por causa del que la padeció, mas para que os fuese manifiesta nuestra solicitud que tenemos por vosotros delante de Dios.
12Huchiin, na kiang uah gelh mahleng, a gilou hihpa jiakin ka gelh keia, a gilou thuakpa jiakin leng ka gelh sam kei, ka tung ua na phattuam ngaihdan uh Pathian mitmuha na kiang ua theihsaka a om theihna dingin ka gelh ahi jaw hi.
13Por tanto, tomamos consolación de vuestra consolación: empero mucho más nos gozamos por el gozo de Tito, que haya sido recreado su espíritu de todos vosotros.
13Huaijiakin, khamuannain ka omta him ua; koumau khamuanna kia lou ah leng, Tita kipahna jiakin ka kipak nawn sem ua, nou tengtengin a lungsim na hihhalh sak tak jiakun.
14Pues si algo me he gloriado para con él de vosotros, no he sido avergonzado; antes, como todo lo que habíamos dicho de vosotros era con verdad, así también nuestra gloria delante de Tito fué hallada verdadera.
14A kiangah banglam peuhah leng noumau honsuang mah le ung, ka zahlak ngal kei ua, zahlak nak sangin bangkim, na kiang ua thu taktak a ka gen jel bang un, Tita maa a kon suan uh tuh thu taktak a honghita ngei hi.
15Y sus entrañas son más abundantes para con vosotros, cuando se acuerda de la obediencia de todos vosotros, de cómo lo recibisteis con temor y temblor.
15Huan, na vek ua a thu na mandante uh, lau leh ling kawma amah na kipahpih dante uh thei gigein, a lungsim tuh noumau lamah a nak ten nawnsem ta ahi.Thil bangkim ah na tung ua ka muan jiakin ka kipak ahi.
16Me gozo de que en todo estoy confiado de vosotros.
16Thil bangkim ah na tung ua ka muan jiakin ka kipak ahi.