1ACONTECIO después de esto, que teniendo Absalom hijo de David una hermana hermosa que se llamaba Thamar, enamoróse de ella Amnón hijo de David.
1Huan, huai nung in hichi ahi a, David tapa Absalom in sanggamnu mel hoih mahmah a nei a, a min Tamar ahi. Huan, David tapa Amnon in amah a it a.
2Y estaba Amnón angustiado hasta enfermar, por Thamar su hermana: porque por ser ella virgen, parecía á Amnón que sería cosa dificultosa hacerle algo.
2Huchi in Amnon bel a sanggamnu Tamar ziak in a buai mahmah, a chi a nata a; amah lah nungak siangthou ahi ngal a; a tung a thil banghiam hih lah Amnon adia haksapi ahi.
3Y Amnón tenía un amigo que se llamaba Jonadab, hijo de Simea, hermano de David: y era Jonadab hombre muy astuto.
3Himahleh Amnon in lawm a nei a, a min Jonadab ahi, David unaupa Sime tapa ahi: Jonadab mipil gitlouhpil tak ahi.
4Y éste le dijo: Hijo del rey, ¿por qué de día en día vas así enflaqueciendo? ¿no me lo descubrirás á mí? Y Amnón le respondió: Yo amo á Thamar la hermana de Absalom mi hermano.
4Huan, kiang ah, Aw, nang kumpipa tapa bangchidan ahia a ni sim a na gawn hulhul mai? Na hon hilh nuam sinkei ahia? a chi a. Huan Amnon in a kiang ah, Ka unaupa Absalom sanggamnu Tamar ka it a ahi, a chi a.
5Y Jonadab le dijo: Acuéstate en tu cama, y finge que estás enfermo; y cuando tu padre viniere á visitarte, dile: Ruégote que venga mi hermana Thamar, para que me conforte con alguna comida, y aderece delante de mí alguna vianda, para que viendo yo, la com
5Huan, Jonadab in a kiang ah, Na lupna ah lum thek inla, kichi nat bawl inla; huan, na pan a hong et chiang in a kiang ah, Hehpihtak in ka sanggamnu Tamar ka kiang ah hong henla, tanghou nek ding hong pia henla, huan, ka muh theih in ka mitmuh mahmah in nek ding hon bawlsak leh, a khut a ngei ka na ne ding, na nachi in, a chi a.
6Acostóse pues Amnón, y fingió que estaba enfermo, y vino el rey: á visitarle: y dijo Amnón al rey: Yo te ruego que venga mi hermana Thamar, y haga delante de mí dos hojuelas, que coma yo de su mano.
6Huchi in Amnon a lum a, a kichina sakta; huan, kumpipa'n a va et in Amnon in kumpipa kiang ah, Hehpihtak in ka sanggamnu Tamar hong pai henla, ka mitmuh mahmah in tanghou pek nih in hiam hon bawlsak henla, amah khut mahmah a ka na ne ding, a chi a.
7Y David envió á Thamar á su casa, diciendo: Ve ahora á casa de Amnón tu hermano, y hazle de comer.
7Huchi in David in Tamar kiang ah, Na sanggampa Amnon inlam ah hoh inla, nek ding va bawlsak dih ve, chi in a in ah mi a sawl a.
8Y fué Thamar á casa de su hermano Amnón, el cual estaba acostado; y tomó harina, y amasó é hizo hojuelas delante de él, y aderezólas.
8Huchi in Tamar a sanggampa Amnon inlam ah a hoh a; huan, amah a lum gige a. Huan, tanghou diah a la a, a mek a, a mitmuh in tanghou pek a bawl a, a kang a.
9Tomó luego la sartén, y sacólas delante de él: mas él no quiso comer. Y dijo Amnón: Echad fuera de aquí á todos. Y todos se salieron de allí.
9Huan, a kanna a la a, a ma ah a bungkhia a; himahleh a ne nuamkei a.
10Entonces Amnón dijo á Thamar: Trae la comida á la alcoba, para que yo coma de tu mano. Y tomando Thamar las hojuelas que había aderezado, llevólas á su hermano Amnón á la alcoba.
10Huan, Amnon in, Mi tengteng in hon pawtkhiaksan uhen, a chi a. Huchi in a pawt khiaksan vek ua. Huan, Amnon in Tamar kiang ah, Na khut a mahmah ka nek theihna ding in nek ding dantan ah honla ta aw leh, a chi a. Huan, Tamar in a tanghou pek bawl a la a, a sanggampa Amnon kiang ah dantan ah a la lut a.
11Y como ella se las puso delante para que comiese, él trabó de ella, diciéndole: Ven, hermana mía acuéstate conmigo.
11Nesak ding a a kiang nai a vahoh pih ana man a, a kiang ah ka sanggamnu, honglum mai dih, a chi a.
12Ella entonces le respondió: No, hermano mío, no me hagas fuerza; porque no se ha de hacer así con Israel. No hagas tal desacierto.
12Huan, aman a dawng a, Hilou e, ka sanggampa, hon chi teitei ken, Israelte lak ah hichi bang thil hih ding a hikei hi; hiai thil gilou haihuaitak hih ken.
13Porque, ¿dónde iría yo con mi deshonra? Y aun tú serías estimado como uno de los perversos en Israel. Ruégote pues ahora que hables al rey, que no me negará á ti.
13Huan, ken ka zahlakna koi ah ka ompih dia? Huan, nang leng Israelte lak a mi hai a sim na hong hi maimah ding. Huaiziak in kumpipa houpih zaw in, non neih a nialkei ding, a chi a.
14Mas él no la quiso oir; antes pudiendo más que ella la forzó, y echóse con ella.
14Himahleh a thu a zuikei a, amah sang in a hatzaw ngal a, a chi teitei a, a luppihta hi.
15Aborrecióla luego Amnón de tan grande aborrecimiento, que el odio con que la aborreció fué mayor que el amor con que la había amado. Y díjole Amnón: Levántate y vete.
15Huchi in Amnon in lah huat chihtak in a haw thepthup zel ngal a; a huatna tuh amah a it lai a a itna sang a thupi in ahi a huat. Huchi in Amnon in a kiang ah, Thou inla, paimang vengveng in, a chi a.
16Y ella le respondió: No es razón; mayor mal es éste de echarme, que el que me has hecho. Mas él no la quiso oir:
16Huan, aman a kiang ah, Huchi ding a hikei, hichibang a diklou tak a non delh khiak ka tung a na gamtatsa sang in a hoihkei zaw hi, a chi a. Himahleh a zui nuam tuankei hi.
17Antes llamando su criado que le servía dijo: Echame ésta allá fuera, y tras ella cierra la puerta.
17Huchi in a sikha, a nektak bawl a sam a, Hiai numei ka kiang a kipan pawtsak inla, kong khak bikbek in, a chi a.
18Y tenía ella sobre sí una ropa de colores, traje que las hijas vírgenes de los reyes vestían. Echóla pues fuera su criado, y cerró la puerta tras ella.
18Puannak tual ze tuamtuam a gelh a silh a; huchibang puannak tual kumpipa nungak siangthoute'n a silh sek uh. Huchi in a sikha in a pikhia a, kong a khak bikbek hi.
19Entonces Thamar tomó ceniza, y esparcióla sobre su cabeza, y rasgó su ropa de colores de que estaba vestida, y puestas sus manos sobre su cabeza, fuése gritando.
19Huan, Tamar in a lu ah meivu a koih a, a puannak tual ze tuamtuam a gial a silh a botkek a, a sip ah a khut a koih a, ngaihtak a kap kawm zel in a paita hi.
20Y díjole su hermano Absalom: ¿Ha estado contigo tu hermano Amnón? Pues calla ahora, hermana mía: tu hermano es; no pongas tu corazón en este negocio. Y quedóse Thamar desconsolada en casa de Absalom su hermano.
20Huan, a sanggampa Absalom in a kiang ah, Na sanggampa Amnon na kiang a hong lut ahi maw? himahleh dai mai in, ka sanggamnu, na sanggampa a ka, limsak dah in, a chi a. Huchi in Tamar a sanggampa Absalom in ah nguitak in a kikhum maimah hi.
21Y luego que el rey David oyó todo esto, fué muy enojado.
21Himahleh kumpipa David in huai tengteng a zak in a heh mahmah hi.
22Mas Absalom no habló con Amnón ni malo ni bueno, bien que Absalom aborrecía á Amnón, porque había forzado á Thamar su hermana.
22Huan, Absalom in Amnon kiang ah a sia a pha, bangmah a gen nuamkei hi; Absalom in a sanggamnu Tamar a chih teitei ziak in Amnon a mudah mahmah a.
23Y aconteció pasados dos años, que Absalom tenía esquiladores en Bala-hasor, que está junto á Ephraim; y convidó Absalom á todos los hijos del rey.
23Huan, hichi ahi a, kum nih vengveng aman nung in Ephraim kiang a Baal-hazar ah Absalom in belam mul a metsak a; huan, Absalom in kumpipa tapate tengteng achial a.
24Y vino Absalom al rey, y díjole: He aquí, tu siervo tiene ahora esquiladores: yo ruego que venga el rey y sus siervos con tu siervo.
24Huan, Absalom kumpipa kiang ah a hoh a, Ngai in, na sikha in belam mul a metsak a, kumpipa leh a sikhate na sikha kiang ah hoh le uh a kei dia, a chi a.
25Y respondió el rey á Absalom: No, hijo mío, no vamos todos, porque no te hagamos costa. Y aunque porfió con él, no quiso ir, mas bendíjolo.
25Huan, kumpipa'n Absalom kiang ah, Hilou e, ka tapa, ka vek un hohlou e, kon hih tuailuai lo kha ding uh, a chi a. Huan, aman achialteitei a, himahleh a ut tuankei a, vualzawl a hihleh a vualzawl hi.
26Entonces dijo Absalom: Si no, ruégote que venga con nosotros Amnón mi hermano. Y el rey le respondió: ¿Para qué ha de ir contigo?
26Huchi in Absalom in, ahihkeileh ka unaupa Amnon bek ka kiang uah hong leh a ke, a chi a. Huan, kumpipa'n a kiang ah, Bang ding in a hoh tuamse dia? A chi a.
27Y como Absalom lo importunase, dejó ir con él á Amnón y á todos los hijos del rey.
27Himahleh Absalom in Amnon leh kumpipa tapate tengteng bek a kiang a hoh sam ding in ngetsak teitei.
28Y había Absalom dado orden á sus criados, diciendo: Ahora bien, mirad cuando el corazón de Amnón estará alegre del vino, y en diciéndoos yo: Herid á Amnón, entonces matadle, y no temáis; que yo os lo he mandado. Esforzaos pues, y sed valientes.
28Huan, Absalom in, a sikhate, Ngai un, Amnon uain dawn a nuam a sak lai in na kiang ua, Amnon that unla ka hon chih leh, that unla, laukei un, thu ka hon pe khin ahi kei maw? kihangsak unla, kipasalsak un, chi in thu a pia a.
29Y los criados de Absalom hicieron con Amnón como Absalom lo había mandado. Levantáronse luego todos los hijos del rey, y subieron todos en sus mulos, y huyeron.
29Huchi in Absalom sikhate'n Amnon tungah Absalom thupiak bang in a hih uh. Huchi in kumpipa tapate tengteng a thou ua, a sabengtung uah a tuang chiat ua, a taimang uh.
30Y estando aún ellos en el camino, llegó á David el rumor que decía: Absalom ha muerto á todos los hijos del rey, que ninguno de ellos ha quedado.
30Huan, hichi ahi a, lam lak a a omlai un, Absalom in kumpipa tapate tengteng a that vek mawk a, khat lel leng a hawikei hi, chi in David kiang ah tanchin a na tung a.
31Entonces levantándose David, rasgó sus vestidos, y echóse en tierra, y todos sus criados, rasgados sus vestidos, estaban delante.
31Huchi in kumpipa a thou a, a puansilhte a botkek a, lei ah a lumta a; huan, a sikhate tengteng a puansilhte uh botkek in a kiang ah a ding ua.
32Y Jonadab, hijo de Simea hermano de David, habló y dijo: No diga mi señor que han muerto á todos los jóvenes hijos del rey, que sólo Amnón es muerto: porque en boca de Absalom estaba puesto desde el día que Amnón forzó á Thamar su hermana.
32Huan, David unau Sime tapa Jonadab in a dawng a, Ka pu in kumpipa tapa tangval tengteng a that vek uh hi chih umkei hen; Amnon kia ahi si; a sanggamnu Tamar a chih teitei nungsiah Absalom in hichibang a hih a tup him ahi.
33Por tanto, ahora no ponga mi señor el rey en su corazón esa voz que dice: Todos los hijos del rey son muertos: porque sólo Amnón es muerto.
33Huaiziak in ka pu, toupa'n kumpipa tapate tengteng a si uh hiam chih um in lung himohkei heh, Amnon kia ahi si, a chi a.
34Absalom huyó luego. Entre tanto, alzando sus ojos el mozo que estaba en atalaya, miró, y he aquí mucho pueblo que venía á sus espaldas por el camino de hacia el monte.
34Absalom bel a taimangta hi. Huan, a gal vil tangval a dak a, a en a, huan, ngai in, a nunglam tang pang a lampi ah mi tampi apai ua.
35Y dijo Jonadab al rey: He allí los hijos del rey que vienen: es así como tu siervo ha dicho.
35Huan, Jonadab in kumpipa kiang ah, Ngai in, kumpipa tapate a hongpai uh, na sikha in a gen bang geih a na hina, a chi a.
36Y como él acabó de hablar, he aquí los hijos del rey que vinieron, y alzando su voz lloraron. Y también el mismo rey y todos sus siervos lloraron con muy grandes lamentos.
36Huan, hichi ahi a, a gen khit tak in ngai in, kumpipa tapate a hongtung ua, a aw uh suah hial in a kap uh: huan, kumpipa leng a sikhate toh kah petmah in a kapta uhi.
37Mas Absalom huyó, y fuése á Talmai hijo de Amiud, rey de Gessur. Y David lloraba por su hijo todos los días.
37Absalom bel a taimang a, Gesur kumpipa Amihud tapa Talmai kiang ah a hoh. Huan, David in ni teng in a tapa a sun.
38Y después que Absalom huyó y se fué á Gessur, estuvo allá tres años.
38Huchi in Absalom bel a taimang a, Gesur gamah a hoh a, huai ah kum thum ava om.Huan, kumpipa David in Absalom kiang a hoh a ut mahmah a: Amnon tungtang thuah a lung a muangta hi. Amah lah a sita ngal a.
39Y el rey David deseó ver á Absalom: porque ya estaba consolado acerca de Amnón que era muerto.
39Huan, kumpipa David in Absalom kiang a hoh a ut mahmah a: Amnon tungtang thuah a lung a muangta hi. Amah lah a sita ngal a.