1Y HUBO larga guerra entre la casa de Saúl y la casa de David; mas David se iba fortificando, y la casa de Saúl iba en disminución.
1Saula inkuante leh David inkuante sawtpi a kidou ua; David in hatlam a manoh a, Saula inkuanten bel hatlouh lam a manoh uh.
2Y nacieron hijos á David en Hebrón: su primogénito fué Ammón, de Ahinoam Jezreelita;
2Huan, David in Hebron khua ah tapate a nei a, a ta masapen, Ammon, Jezreel mi Ahinaom lak a ahi a;
3Su segundo Chileab, de Abigail la mujer de Nabal, el del Carmelo; el tercero, Absalóm, hijo de Maachâ, hija de Talmai rey de Gessur:
3A zom Kileab, Karmel mi Nabal zi Abigail lak a ahi; huan, a thumna Absalom, Gesur kumpipa Talmai tanu Maak tapa ahi a;
4El cuarto, Adonías hijo de Haggith; el quinto, Saphatías hijo de Abital;
4Huan, a lina Adonija, Hagith tapa ahi a; a ngana bel Sephati, Abital tapa ahi a;
5El sexto, Jetream, de Egla mujer de David. Estos nacieron á David en Hebrón.
5Huan, a gukna Ithream, David zi Ekli lak a ahi a. Hiaite David ta Hebron a piangte ahi uh.
6Y como había guerra entre la casa de Saúl y la de David, aconteció que Abner se esforzaba por la casa de Saúl.
6Huan, hichi ahi a, Saula inkuante leh David inkuante a kidou sung un Abner bel Saula inkuante lak ah a honghat semsem a.
7Y había Saúl tenido una concubina que se llamaba Rispa, hija de Aja. Y dijo Is-boseth á Abner: ¿Por qué has entrado á la concubina de mi padre?
7Saula in mei a nei a, a min Rizpa ahi, Aia tanu ahi. Huan, Isboseth in Abner kiang ah, Bangdia ka pa mei kianga hoh na hia? a chi a.
8Y enojóse Abner en gran manera por las palabras de Is-boseth, y dijo: ¿Soy yo cabeza de perros respecto de Judá? Yo he hecho hoy misericordia con la casa de Saúl tu padre, con sus hermanos, y con sus amigos, y no te he entregado en las manos de David: ¿y
8Huchi in Isboseth thugen in Abner a hehsak mahmah a, Judate ui lutang lei ka hi ahia? Tuni tan in na pa Saula inkuante leh a unaute leh a lawmte tungah chitna ka hihlang a, David khut ah ka hon pekei a; himahleh nang hiai numei tung a khial ding in na hon ngohmawka.
9Así haga Dios á Abner y así le añada, si como ha jurado Jehová á David no hiciere yo así con él,
9Pathian in Abner a hihhih in hih henla, huai sang a thupizaw in leng, David kiang a TOUPA a kichiam bang a, huchi bang ngei a a tung a ka hihkei leh;
10Trasladando el reino de la casa de Saúl, y confirmando el trono de David sobre Israel y sobre Judá, desde Dan hasta Beer-sebah.
10Saula inkuante lak a kipan a gam tuh laksak ding, Israel leh Judate tunga Dan a kipan a Beer-seba tan a David laltutphah tungding ding.
11Y él no pudo responder palabra á Abner, porque le temía.
11Huchi in Abner dawn himhim leng a dawng theikei, a lau mahmah ziak in.
12Y envió Abner mensajeros á David de su parte, diciendo: ¿Cúya es la tierra? Y que le dijesen: Haz alianza conmigo, y he aquí que mi mano será contigo para volver á ti á todo Israel.
12Huan, Abner in amah sik in David kiang ah, Hiai gam kua a ahia? chi in mi a sawl a; huan, Ka kiang ah thu khung in, huchin ngai in, Israel mi tengteng na kiang lam a pang ding in ka khut nang lam ah a pang ding, chi in leng a gen a.
13Y David dijo: Bien; yo haré contigo alianza: mas una cosa te pido, y es, que no me vengas á ver sin que primero traigas á Michâl la hija de Saúl, cuando vinieres á verme.
13Huan, aman, Hi hen, na kiang ah thu ka khung ding; himahleh na tungah thil khat ka hon phut ding ahi, huai tuh hiai ahi, Hon mu ding a na hong pai chiang in Saula tanu Mikal na honpi photkei leh ka mel na mutheikei ding, a chi a.
14Después de esto envió David mensajeros á Is-boseth hijo de Saúl, diciendo: Restitúyeme á mi mujer Michâl, la cual yo desposé conmigo por cien prepucios de Filisteos.
14Huan, David in Saula tapa Is-boseth kiang ah, Philistia mite zekvun za khat a ka lei ka zi Mikal hon pia in, chi in mi a sawl a.
15Entonces Is-boseth envió, y quitóla á su marido Paltiel, hijo de Lais.
15Huan, Is-boseth in mi a sawl a, a pasal Lais tapa Phaltiel mahmah kiang a kipan in apita uhi.
16Y su marido fué con ella, siguiéndola y llorando hasta Bahurim. Y díjole Abner: Anda, vuélvete. Entonces él se volvió.
16Huan, a pasal a kiang ah a hoh a, kap kawmkawm in a pai a, Bahurim tan a zui a. Huchi in Abner in a kiang ah, Pai in, kik nawn in, a chi a; huan, a kik nawnta hi.
17Y habló Abner con los ancianos de Israel, diciendo: Ayer y antes procurabais que David fuese rey sobre vosotros;
17Huchi in Abner in Israel mite upate a houpih a, Tuma siah David na kumpipa ding un na deih ua;
18Ahora, pues, hacedlo; porque Jehová ha hablado á David, diciendo: Por la mano de mi siervo David libraré á mi pueblo Israel de mano de los Filisteos, y de mano de todos sus enemigos.
18Tu in bawl un; TOUPAN David tungtang thuah zaw, Ka sikha David khut in ka mi Israelte Philistia mite khut a kipan leh a melmate uteng khuta kipan ka honkhe ding, chi in a gen hi, chi in.
19Y habló también Abner á los de Benjamín: y fué también Abner á Hebrón á decir á David todo el parecer de los de Israel y de toda la casa de Benjamín.
19Huan, Abner in Benjamin mite bil a zak in a gen hi: huan, Abner bel Israel mite leh Benjamin inkote tengteng in hoih asak bangbang un Hebron a David bil a zak ding a gending in a hoh a.
20Vino pues Abner á David en Hebrón, y con él veinte hombres: y David hizo banquete á Abner y á los que con él habían venido.
20Huchi in Abner bel Hebron a David kiang a mi sawmnih toh a pai uh. Huan, David in Abner leh a kiang a mi sawmnihte a ding in ankuang a lui a.
21Y dijo Abner á David: Yo me levantaré é iré, y juntaré á mi señor el rey á todo Israel, para que hagan contigo alianza, y tú reines como deseas. David despidió luego á Abner, y él se fué en paz.
21Abner in David kiang ah, ka thou ding a, na kiang a thu a khun theihna ding un leh na deihthusam bang tak a vai nahawm theihna ding in Israel mi tengteng ka toupa kiang a kaikhawm ding in ka kuan ding, a chi a. Huan, David in Abner a kuansak: Huchi in lungmuangtak in a kuanta hi.
22Y he aquí los siervos de David y Joab, que venían del campo, y traían consigo gran presa. Mas Abner no estaba con David en Hebrón, que ya lo había él despedido, y él se había ido en paz.
22Huan, ngai in, David mite leh Joab gamvak a hongtung a, gallak sum tampi a honpua ua; himahleh Abner bel Hebron a David kiang ah ana omtakei hi; a nakik khin ngal a, amah leng lungmuangtak in a pai ahi.
23Y luego que llegó Joab y todo el ejército que con él estaba, fué dado aviso á Joab, diciendo: Abner hijo de Ner ha venido al rey, y él le ha despedido, y se fué en paz.
23Joab leh a kiang a mipi tengteng a hongtun un, Ner tapa Abner bel kumpipa kiangah a nahoh a, aman a paisak nawn khin a, lungmuangtak in a pai nawnta hi, chi in Joab a hilh ua.
24Entonces Joab vino al rey, y díjole: ¿Qué has hecho? He aquí habíase venido Abner á ti; ¿por qué pues lo dejaste que se fuése?
24Huchi in Joab kumpipa kiang ah a hoh a, na thilhih bangchidan ahia oi? Ngai in, Abner na kiangah a hong a, bangdia paimangsak a, a paimang vengveng mawk?
25¿Sabes tú que Abner hijo de Ner ha venido para engañarte, y á saber tu salida y tu entrada, y por entender todo lo que tú haces?
25Ner tapa Abner na thei a, nang honkhem ding in na pawtlam leh na lutlam leh na thilhih peuhmah theih tum a hong pai ahi, a chi a.
26Y saliéndose Joab de con David, envió mensajeros tras Abner, los cuales le volvieron desde el pozo de Sira, sin saberlo David.
26Huan, David kiang a kipan Joab a hong pawt in Abner delh ding in mi a sawl a. Sir a tuileh a kipan a vapi kik ua; himahleh David in a theikei hi.
27Y como Abner volvió á Hebrón, apartólo Joab al medio de la puerta, hablando con él blandamente, y allí le hirió por la quinta costilla, á causa de la muerte de Asael su hermano, y murió.
27Huan, Abner Hebron a hongtun in Joab in sim houpih ding in kulh kongpi ah a pi tuam a, a unau Asahel sisan pawt thukna ding in a gil ah a vutlumta hi.
28Cuando David supo después esto, dijo: Limpio estoy yo y mi reino, por Jehová, para siempre, de la sangre de Abner hijo de Ner.
28Huan, a nung a David in a zak in, Ner tapa Abner sisan pawt thu ah keimah leh ka gam TOUPA mitmuh in khantawn in ka siang ding uh:
29Caiga sobre la cabeza de Joab, y sobre toda la casa de su padre; que nunca falte de la casa de Joab quien padezca flujo, ni leproso, ni quien ande con báculo, ni quien muera á cuchillo, ni quien tenga falta de pan.
29Joab lu tungah kia henla, a pa inkote tengteng tungah toh; Joab inkote lak a si pawt hiam, phak hiam, chiang ngai a om hiam, namsau a si hiam, kial hiam hong omlou in omkei hen, a chi a.
30Joab pues y Abisai su hermano mataron á Abner, porque él había muerto á Asael, hermano de ellos en la batalla de Gabaón.
30Huchi in a unaupa uh Asahel bel Gibeon a kidouna a a thah ziak un Joab leh a unau Abisai in Abner a that uhi.
31Entonces dijo David á Joab, y á todo el pueblo que con él estaba: Romped vuestros vestidos, y ceñíos de sacos, y haced duelo delante de Abner. Y el rey iba detrás del féretro.
31Huan, David in Joab leh a kiang a mipi om tengteng kiang ah, Na puante uh botkek unla, saiip puan silh unla, Abner sun un, a chi a. Huan, David in leng a zui a.
32Y sepultaron á Abner en Hebrón: y alzando el rey su voz, lloró junto al sepulcro de Abner; y lloró también todo el pueblo.
32Huan, Abner bel Hebron ah a vui uh: kumpipan a aw a suakkhe sak a, Abner han ah a kap hi; mipi tengteng leng a kap uh.
33Y endechando el rey al mismo Abner, decía: ¿Murío Abner como muere un villano?
33Huan, kumpipan Abner a kah a, Abner mihai sih in a si dia hia?
34Tus manos no estaban atadas, ni tus pies ligados con grillos: Caíste como los que caen delante de malos hombres. Y todo el pueblo volvió á llorar sobre él.
34Na khut hen ahikei a, na khe leng butsak ahi samkei, mi thulimlou tate ma a mi a puk bang a na puk maizen? a chi a. Huan, mi tengteng in a kah nawn ua.
35Y como todo el pueblo viniese á dar de comer pan á David siendo aún de día, David juró, diciendo: Así me haga Dios y así me añada, si antes que se ponga el sol gustare yo pan, ú otra cualquier cosa.
35Huchi in sun ahih lai in mi tengteng a hong pai ua David an nesak ding in; himahleh David in, Ni tumma a an nek hiam, thil dang hiam leng a nek a ka nek peuhmah leh Pathian in a lohloh honloh heh; huai sang a thupi in leng, chi in, a kichiam hi.
36Súpolo así todo el pueblo, y plugo en sus ojos; porque todo lo que el rey hacía parecía bien en ojos de todo el pueblo.
36Mi tengteng in huai a theih un a kipak mahmah ua: kumpipa thil hih peuhmah in mipite a kipaksak zel hi.
37Y todo el pueblo y todo Israel entendieron aquel día, que no había venido del rey que Abner hijo de Ner muriese.
37Huchi in mipi tengteng leh Israel mi tengteng in huai ni in Ner tapa Abner thah kumpipa thu ahikei chih a thei uh.
38Y el rey dijo á sus siervos: ¿No sabéis que ha caído hoy en Israel un príncipe, y grande?
38Huan, kumpipan mite kiang ah, Tuni in Israel mi lian, mi thupi tak a si chih theilou na hi umaw?Kumpipa ding a sathau nilh himahleng, tuni in kahatkei hi; huan, hiai Zerui tapate zaw kei ding in thuak a haksalua uh: TOUPAN thil hoihlou hihmi a gitlouhna dungzui zel in thuk hen, a chi a.
39Que yo ahora aún soy tierno rey ungido; y estos hombres, los hijos de Sarvia, muy duros me son: Jehová dé el pago al que mal hace, conforme á su malicia.
39Kumpipa ding a sathau nilh himahleng, tuni in kahatkei hi; huan, hiai Zerui tapate zaw kei ding in thuak a haksalua uh: TOUPAN thil hoihlou hihmi a gitlouhna dungzui zel in thuk hen, a chi a.