Spanish: Reina Valera (1909)

Paite

Acts

17

1Y PASANDO por Amphípolis y Apolonia, llegaron á Tesalónica, donde estaba la sinagoga de los Judíos.
1Huan, Amphikoli khua leh Appolonia khua a kheng ua, Thessalonika khua a tungta uh, huaiah Judate kikhop in a om hi;
2Y Pablo, como acostumbraba, entró á ellos, y por tres sábados disputó con ellos de las Escrituras,
2Huan, Paula, a dan ngeinain, a kiang uah a luta, Khawlni thumvei Laisiangthou akipanin teltaka sutpihin,
3Declarando y proponiendo, que convenía que el Cristo padeciese, y resucitase de los muertos; y que Jesús, el cual yo os anuncio, decía él, éste era el Cristo.
3Kris tuh gimthuak ding him a hihdan khawng, misi lak akipana leng thou nawn ding him a hihdan khawng a hilhchiana, a hihlang jel hi. Hiai Jesu, a thu ka honhilh, amah Kris tuh ahi, chiin a gen behlap hi.
4Y algunos de ellos creyeron, y se juntaron con Pablo y con Silas; y de los Griegos religiosos grande multitud, y mujeres nobles no pocas.
4Huchiin, a lak ua khenkhatin a ging ua, Paula leh Sila a kithuahpihta uhi; Pathian limsak Grik mipi thupi tak leh numei makai tampi toh.
5Entonces los Judíos que eran incrédulos, teniendo celos, tomaron consigo á algunos ociosos, malos hombres, y juntando compañía, alborotaron la ciudad; y acometiendo á la casa de Jasón, procuraban sacarlos al pueblo.
5Himahleh ginglou Judaten a mullit ua; dawl mun a mi gilou thadah kuate hiam a kiang uah a tonpih ua, mipi a sam khawm ua, khua pumpi a tokbuai ua, Jason in a luh ua, vantang kianga pikhiak a tum uhi.
6Mas no hallándolos, trajeron á Jasón y á algunos hermanos á los gobernadores de la ciudad, dando voces: Estos que alborotan el mundo, también han venido acá;
6Huan, amau a mu kei ua, Jason leh unau ding kuate hiam kho heutute kiangah a kailut ua, a kikou ua, Khovel tokbuaite hiaiah leng a hong ua,
7A los cuales Jasón ha recibido; y todos estos hacen contra los decretos de César, diciendo que hay otro rey, Jesús.
7Jasonin a nazintun viala; hiaite tengteng tuh, A min Jesu, kumpipa dang a om chiin, Kaisar thu kalhin a om uhi, a chi ua.
8Y alborotaron al pueblo y á los gobernadores de la ciudad, oyendo estas cosas.
8Huan, mipi leh kho heututen huai thu a jak un a buaita ua.
9Mas recibida satisfacción de Jasón y de los demás, los soltaron.
9Huan, Jason leh midangte kiang akipanin, a sik ua hen dingin bang hiam a la ua, amau tuh a khahta uhi.
10Entonces los hermanos, luego de noche, enviaron á Pablo y á Silas á Berea; los cuales habiendo llegado, entraron en la sinagoga de los Judíos.
10Huan, unauten ajan ajanin Beria khua ah Paula leh Sila a hohsak pah uh; huailai a vatun un Judate kikhopna in ah a lut ua.
11Y fueron estós más nobles que los que estaban en Tesalónica, pues recibieron la palabra con toda solicitud, escudriñando cada día las Escrituras, si estas cosas eran así.
11Huai mite tuh Thessalonika khuate sangin a na hoihjaw ua, huchiin lungsim kipaktakin thu a pom ua, a thugen uh a dik leh diklouh theihna dingin nitengin laisiangthou a zong jel uhi.
12Así que creyeron muchos de ellos; y mujeres Griegas de distinción, y no pocos hombres.
12Huchiin, huaite mi tampiin a gingtata uhi; Grik numei zahtakhuai leh pasalte leng duaisanin a gingtata kei uhi.
13Mas como entendieron los Judíos de Tesalónica que también en Berea era anunciada la palabra de Dios por Pablo, fueron, y también allí tumultuaron al pueblo.
13Himahleh, Thessalonika khuaa Judanten, Paulain Beria khua ah Pathian thu a gen chih a jak tak un, huaiah leng a vahoh ua, mipite a hasuan gawp ua, a hihbuai nawnta uhi.
14Empero luego los hermanos enviaron á Pablo que fuese como á la mar; y Silas y Timoteo se quedaron allí.
14Huchiin, unauten tuipi tana hoh dingin Paula a sawlkhe pah ua, Sila leh Timothi bel huaiah a om tadih uhi.
15Y los que habían tomado á cargo á Pablo, le llevaron hasta Atenas; y tomando encargo para Silas y Timoteo, que viniesen á él lo más presto que pudiesen, partieron.
15Huan, Paula piten Anthen kha tannin a pi ua; huan, Sila leh Timothi tuh theihtawpa a kianga hongpai mengna ding thukhah puain a paita uhi.
16Y esperándolos Pablo en Atenas, su espíritu se deshacía en él viendo la ciudad dada á idolatría.
16Huan, Paulain Athen khua a amau a nangak lain, huai khua pathian lima dimin a mu a, a lungsimin a hehta a.
17Así que, disputaba en la sinagoga con los Judíos y religiosos; y en la plaza cada día con los que le ocurrían.
17Huchiin, kikhopna in ah Judate leh Pathian limsakte a sel jela, dawl mun ah leng huaia naom peuhmahte tuh nitengin a sel jel hi.
18Y algunos filósofos de los Epicúreos y de los Estóicos, disputaban con él; y unos decían: ¿Qué quiere decir este palabrero? Y otros: Parece que es predicador de nuevos dioses: porque les predicaba á Jesús y la resurrección.
18Huan, Epikuria mi leh Stok mi laka mi pil kuate hiam in leng amah a hongkiselpih ua. Hiai mi tamtamin bang ahia gen a tup? a chi ua. Akhenin, Jesu thu leh Thohnawnna thu a gen jiakin gam dang pathiante thugenpa a hih tuak e, a chi ua.
19Y tomándole, le trajeron al Areópago, diciendo: ¿Podremos saber qué sea esta nueva doctrina que dices?
19Huan, amah a len ua, Areopaga ah a honpi ua, a kiangah, hiai thuhilhna thak na gengen non theisak thei diam?
20Porque pones en nuestros oídos unas nuevas cosas: queremos pues saber qué quiere ser esto.
20Thil lamdang banghiam ka bil uah na hontun ahi; huchiin, hiai thil omdan theih ka ut uh, a chi ua.
21(Entonces todos los Atenienses y los huéspedes extranjeros, en ningun otra cosa entendían, sino ó en decir ó en oir alguna cosa nueva.)
21Athente tengteng, a khua ua mikhual omte leng, a man chiang peuh un thu thak photphot genin hiam, a ngaikhe bekin hiamin a om uhi.
22Estando pues Pablo en medio del Areópago, dijo: Varones Atenienses, en todo os veo como más superticiosos;
22Huan, Areopaga laitak ah Paula a dinga, a gena, nou Athen khua a mite aw, bangkim ah sabiak limsaktak mi na hi uh chih ka thei hi.
23Porque pasando y mirando vuestros santuarios, hallé también un altar en el cual estaba esta inscripción: AL DIOS NO CONOCIDO. Aquél pues, que vosotros honráis sin conocerle, á éste os anuncio yo.
23Ka vak kawma, na chibai bukte uh ka et lain, maitam khat, a tunga, Theihlouh Pathian Ading, chia gelh, ka mu ahi. Huchiin, theiloua chibai na buk uh, huai thu tuh ka honhilh ahi.
24El Dios que hizo el mundo y todas las cosas que en él hay, éste, como sea Señor del cielo y de la tierra, no habita en templos hechos de manos,
24Pathian khovel leh a sunga thil tengteng siampa, lei leh van Toupa a hihjiakin khuta lam in ah khawngpeuh a om kei hi;
25Ni es honrado con manos de hombres, necesitado de algo; pues él da á todos vida, y respiración, y todas las cosas;
25thil tasam bangin mihing khuta nasep sakin leng om kei, amah mah tuh bangkim kianga hinna, hatna leh thil tengteng pepa ahi jaw hi.
26Y de una sangre ha hecho todo el linaje de los hombres, para que habitasen sobre toda la faz de la tierra; y les ha prefijado el orden de los tiempos, y los términos de los habitación de ellos;
26Huan, leitung maikaih tengtenga om dingin bul mun khat vekin nam chih mi a siama, amau adingin hun bisehte a sehsaka, a omna gi uh leng a khunsak.
27Para que buscasen á Dios, si en alguna manera, palpando, le hallen; aunque cierto no está lejos de cada uno de nosotros:
27Pathian a zon ua, a mai a mai ua, a muh teiteina ding un; himahleh aman lah hongamlat kei chiat ngala.
28Porque en él vivimos, y nos movemos, y somos; como también algunos de vuestros poetas dijeron: Porque linaje de éste somos también.
28Amah vangin i hingin i tangin, i om uh ahi ngala; Noumau laphuahsiam kuate hiamin leng, ei leng a suante i hi ngal ua, chia a gen bang un.
29Siendo pues linaje de Dios, no hemos de estimar la Divinidad ser semejante á oro, ó á plata, ó á piedra, escultura de artificio ó de imaginación de hombres.
29Huchiin, Pathian Suante i hih nung, Pathian tuh dangkaeng peuh, dangka peuh, suang peuh, mihing khutsiam leh suktuaha sekte bang hiam ahi, chih, i gingta ding ahi kei.
30Empero Dios, habiendo disimulado los tiempos de esta ignorancia, ahora denuncia á todos los hombres en todos los lugares que se arrepientan:
30Huchiin, Pathianin i theihlouh laikhawng bang a kitheihmohbawla; himahleh, tunah jaw gam chiha mi tengteng kisik ding thu a peta hi, ni achiam jiakin;
31Por cuanto ha establecido un día, en el cual ha de juzgar al mundo con justicia, por aquel varón al cual determinó; dando fe á todos con haberle levantado de los muertos.
31huai ni chiangin Pathianin a mi seh zangin diktatnain khovel a vaihawm ding; huan a miseh tung thu tuh amah misi laka kipana kaithouin, mitengteng kiangah a theisakta hi, chiin.
32Y así como oyeron de la resurrección de los muertos, unos se burlaban, y otros decían: Te oiremos acerca de esto otra vez.
32Huan, misi laka kipana thohnawnna thu a jak tak un, a khenin a nuihsan ua; a khenin, hiai thu na kiangah ka ngaikhe nawn ding uh, a chi ua.
33Y así Pablo se salió de en medio de ellos.
33Huchiin, Paula tuh a lak ua kipan a pawtta hi.Himahleh, mi kuate hiam amah lamah a pang chinten ua, a gingtata ua, huai laka khenkhat tuh Areopaga mi Dionisia leh, numei khat a min Damari leh, a kiang ua midangte toh ahi uh.
34Mas algunos creyeron, juntándose con él; entre los cuales también fué Dionisio el del Areópago, y una mujer llamada Dámaris, y otros con ellos.
34Himahleh, mi kuate hiam amah lamah a pang chinten ua, a gingtata ua, huai laka khenkhat tuh Areopaga mi Dionisia leh, numei khat a min Damari leh, a kiang ua midangte toh ahi uh.