Spanish: Reina Valera (1909)

Paite

Genesis

41

1Y ACONTECIO que pasados dos años tuvo Faraón un sueño: Parecíale que estaba junto al río;
1Huan, kum nih vengveng nungin hichi ahia, Pharo in mang a neia; huan, ngaiin, lui gei ah ana dinga.
2Y que del río subían siete vacas, hermosas á la vista, y muy gordas, y pacían en el prado:
2Huan, ngaiin, bawngpi sagih hoih taktak thau taktak tui akipan in a hongpawt khe tou ua, loupa nou lakah a hongta uh.
3Y que otras siete vacas subían tras ellas del río, de fea vista, y enjutas de carne, y se pararon cerca de las vacas hermosas á la orilla del río:
3Huan, ngaiin, bawngpi dang sagih kil theuthou gawng gemgom a hongpawt khe tou nawn ua, bawngpi dangte kiangah lui gei ah a hong ding uhi.
4Y que las vacas de fea vista y enjutas de carne devoraban á las siete vacas hermosas y muy gordas. Y despertó Faraón.
4Huan, bawngpi kil theuthou ten bawngpi hoih taktak thau taktak te a gai maimah uhi.
5Durmióse de nuevo, y soñó la segunda vez: Que siete espigas llenas y hermosas subían de una sola caña:
5Huchiin, Pharo a khangloua a. Huan, a ihmu nawna, mang a nei nawn a: huan, ngaiin, buh a kung khat a h vui sagih lian pipi hoih liahliah a hong om khia a.
6Y que otras siete espigas menudas y abatidas del Solano, salían después de ellas:
6Huan, ngaiin, huai nungin vui sagih ngat gigeuh suahlam huih nuai ek a hing om khe nawna,
7Y las siete espigas menudas devoraban á las siete espigas gruesas y llenas. Y despertó Faraón, y he aquí que era sueño.
7Huan, vui ngat gigeuh ten vui sagih lian pipi hoih liahliah te a valh khin maimah ua. Huan, Pharo a khangloua a; huan, ngaiin, mang ana hi hi.
8Y acaeció que á la mañana estaba agitado su espíritu; y envió é hizo llamar á todos los magos de Egipto, y á todos sus sabios: y contóles Faraón sus sueños, mas no había quien á Faraón los declarase.
8Huan, a jingin hichi ahia, a lungsim a buai mahmah a; hichiin, mi a sawl a, Aigupta gama mitkhialdawi siam tengteng leh mipil tengteng a sam khawm a: huan, Pharo in a mang amau a na hilh a; himahleh Pharo hilhchian thei kuamah lah a om ngal kei ua.
9Entonces el principal de los coperos habló á Faraón, diciendo: Acuérdome hoy de mis faltas:
9Huchih laiin uain pia heutupen in Pharo kiangah, tuni in ka mohdan te ka honthei kheta:
10Faraón se enojó contra sus siervos, y á mí me echó á la prisión de la casa del capitán de los de la guardia, á mí y al principal de los panaderos:
10Pharo a sikhate tungah a heh a, huchiin vengmi pawl heutu in ah kei leh tanghou bawl heutupen a hon tangsak a:
11Y yo y él vimos un sueño una misma noche: cada uno soñó conforme á la declaración de su sueño.
11Huan, kei leh aman jan khat mang ke nei ua, mang khiakna tuam tuak ahi ka mat uh.
12Y estaba allí con nosotros un mozo Hebreo, sirviente del capitán de los de la guardia; y se lo contamos, y él nos declaró nuestros sueños, y declaró á cada uno conforme á su sueño.
12Huan, huailai ah ka kiangah vengmi pawl heutu sikha, Hebru mi, tangval khat a om a; huan, amah ka hilh ua, aman ka mangte uh a hilhchian ta hi; ka mang bang tuaktuak un ahi a hon hilhchet.
13Y aconteció que como él nos declaró, así fué: á mí me hizo volver á mi puesto, é hizo colgar al otro.
13Huan, hichi ahia; kei bel ka nasep mah a hon semsak nawn a, amah bel a khaita a, achia.
14Entonces Faraón envió y llamó á José; é hiciéronle salir corriendo de la cárcel, y le cortaron el pelo, y mudaron sus vestidos, y vino á Faraón.
14Huchiin, Pharoin Joseph a samsak pah ngala, huchiin kintakin kokhuk akipan a pikheta ua: huan, a kimet ngila, a puansilh a kheka, Pharo kiangah a valutta hi.
15Y dijo Faraón á José: Yo he tenido un sueño, y no hay quien lo declare; mas he oído decir de ti, que oyes sueños para declararlos.
15Huan, Pharo in Joseph kiangah, mang ka neia, a hilhchian thei kuamah a om kei ua, nang bel mang a thu na theih leh na hilhchian thei chih na tungtang mi gen ka naja a, achia.
16Y respondió José á Faraón, diciendo: No está en mí; Dios será el que responda paz á Faraón.
16Huan, Joseph in Pharo a dawnga, huai ahihleh keia om ahikei hi, Pathianin Pharo lungmuanhuai takin a dawng zaw ding, achia.
17Entonces Faraón dijo á José: En mi sueño parecíame que estaba á la orilla del río:
17Huan, Pharo in Joseph kiangah, ka mangin, ngaiin, lui gei ah ka na dinga:
18Y que del río subían siete vacas de gruesas carnes y hermosa apariencia, que pacían en el prado:
18Hua, ngaiin, bawngpi sagih thau taktak hoih pipi tuia kipan in a hongpawt khetou ua, loupanou lakah ana ta ua:
19Y que otras siete vacas subían después de ellas, flacas y de muy fea traza; tan extenuadas, que no he visto otras semejantes en toda la tierra de Egipto en fealdad:
19Huan, bawngpi dang sagih ginalou leh deih huailou leh gawng siatsuat, huchibang tela hoihlou Aigupta gam tengteng a leng ka muh ngeilouh, nung uah a hong pawt khetou nawn ua:
20Y las vacas flacas y feas devoraban á las siete primeras vacas gruesas:
20Huan, bawngpi gawng siatsuat deih huailou pipiten bawngpi sagih thau taktak hongpawt masa te a hon gai maimah ua:
21Y entraban en sus entrañas, mas no se conocía que hubiese entrado en ellas, porque su parecer era aún malo, como de primero. Y yo desperté.
21Huan, a gaih khit nung un leng a ne uh chih a kithei tuan keia: a tunglai mah bangin deih huailou takin a om lailai uhi. Huchiin ka khangloua ta hi.
22Vi también soñando, que siete espigas subían en una misma caña llenas y hermosas;
22Huan, ka mangin, ngaiin, buh kung khat ah vui sagih lian pipi, hoih pipi a hong om khia a:
23Y que otras siete espigas menudas, marchitas, abatidas del Solano, subían después de ellas:
23Huan, ngaiin, huai nungin vui sagih vuai niangnuang, neu chikchik, suahlam huih in a nuai a hong om khe nawn ua:
24Y las espigas menudas devoraban á las siete espigas hermosas: y helo dicho á los magos, mas no hay quien me lo declare.
24Huan, vui ngat ngingeuh ten vui sagih hoih taktak te a valh khit maimah uh ka mu a: huan, mitkhialdawi siamte ka hilh a, himahleh hon hilhchian thei lah kuamah a om tuan ngal kei ua, chiin, a gen hi.
25Entonces respondió José á Faraón: El sueño de Faraón es uno mismo: Dios ha mostrado á Faraón lo que va á hacer.
25Huan, Joseph in, Pharo kiangah, Pharo mang jaw khat ahi: Pathian in hih dia a kisak Pharo theisak eive.
26Las siete vacas hermosas siete años son; y las espigas hermosas son siete años: el sueño es uno mismo.
26Bawng sagih hoih taktak te kum sagih ahi ua; vui sagih hoih taktak te leng kum sagih ahi uh: mang bel khat ahi hi.
27También las siete vacas flacas y feas que subían tras ellas, son siete años; y las siete espigas menudas y marchitas del Solano, siete años serán de hambre.
27Huan, a nung ua bawng sagih tek taktak deih huailou taktak hongpawt khetou te kum sagih hi ua, vui sagih a hawm ngen suahlam huih nuaite toh; huaite kial kum kum sagih ding ahi.
28Esto es lo que respondo á Faraón. Lo que Dios va á hacer, halo mostrado á Faraón.
28Huai ahi Pharo kianga ka gen: Pathian in hih dia a kisak Pharo kianga a theihsak ahi.
29He aquí vienen siete años de grande hartura en toda la tierra de Egipto:
29Ngaiin, Aigupta gamsung tengteng ah niang leh tai a om kum kum sagih a hongtung ding;
30Y levantarse han tras ellos siete años de hambre; y toda la hartura será olvidada en la tierra de Egipto; y el hambre consumirá la tierra;
30Huai nungin kial kum kum sagih a hong om nawn ding; huchiin niang leh tai a omna Aigupta gamah mangngilh vek ahita ding; kial in gam a ne gawp vek ding hi;
31Y aquella abundancia no se echará de ver á causa del hambre siguiente, la cual será gravísima.
31Niang leh tai, a honjui kial jiakin, hiai gamah a thei nawnta kei ding uh; a thupi sin mahmah ngala
32Y el suceder el sueño á Faraón dos veces, significa que la cosa es firme de parte de Dios, y que Dios se apresura á hacerla.
32Huan, mang Pharo nihvei a neih tuansakna ahihleh hiai jiak ahi, thil hih ding Pathianin a hihkipa, Pathian mahin a tunsak pah ding jiakin.
33Por tanto, provéase ahora Faraón de un varón prudente y sabio, y póngalo sobre la tierra de Egipto.
33Huchiin tuin Pharo in mi khat tei tak pilsak mai zong khia henla, Aigupta gam tungah heutuin omsak hen,
34Haga esto Faraón, y ponga gobernadores sobre el país, y quinte la tierra de Egipto en los siete años de la hartura;
34Pharoin huai hih henla, huan, gam tungah heutute sep henla, niang leh taia om kum kum sagih sung Aigupta gam buh mun nga a khena mun khat jel khon hen,
35Y junten toda la provisión de estos buenos años que vienen, y alleguen el trigo bajo la mano de Faraón para mantenimiento de las ciudades; y guárdenlo.
35Huchiin, amau huai kum hoih kum hongtung dinga buh tengteng kaikhawmin Pharo nuaia om dingin khuate ah tununga nek dingin buh sungkhawm henla, khol khawm hen.
36Y esté aquella provisión en depósito para el país, para los siete años del hambre que serán en la tierra de Egipto; y el país no perecerá de hambre.
36Huchiin, kial jiaka gam a man louhna dingin, buh bel kial kum kum sagih, Aigupta gam a hongtung ding a dingin, hiai gam adingin kiginkholhna ding ahi ding, a chi a.
37Y el negocio pareció bien á Faraón, y á sus siervos.
37Huan, huai thu Pharo leh a sikhate tengtengin hoih a saklam tak uh ahi.
38Y dijo Faraón á sus siervos: ¿Hemos de hallar otro hombre como éste, en quien haya espíritu de Dios?
38Huan, Pharoin, a sikhate kiangah, hichibang, Pathian kha omna mi, I mu zou ding ua hia? a chi a.
39Y dijo Faraón á José: Pues que Dios te ha hecho saber todo esto, no hay entendido ni sabio como tú:
39Huan, Pharo mahin, Joseph kiangah, Pathianin huai tengteng a hon theisak jiakin, nang banga tei leh pil himhim a om kei uhi:
40Tú serás sobre mi casa, y por tu dicho se gobernará todo mi pueblo: solamente en el trono seré yo mayor que tú.
40Nang ka inkuanpihte tungah heutu in na om dinga, ka khua leh tui tengteng na thu bang jelin a om ding uh: laltutphah a tut thu ah kia nang sangin ka lal ding, a chi a.
41Dijo más Faraón á José: He aquí yo te he puesto sobre toda la tierra de Egipto.
41Huan, Pharo mahin, Joseph kiangah, enin, Aigupta gam tengteng tungah heutuin ka honbawl hi, a chi a.
42Entonces Faraón quitó su anillo de su mano, y púsolo en la mano de José, é hízole vestir de ropas de lino finísimo, y puso un collar de oro en su cuello;
42Huan, Pharoin a khut a kipanin a min sawmna zungbuh a tola, Joseph khut ah abunsaka, puan malngata bawl puansilhte a silhsaka, a ngawngah dangkaeng khainiang a oksaka.
43E hízolo subir en su segundo carro, y pregonaron delante de él: Doblad la rodilla: y púsole sobre toda la tierra de Egipto.
43Huan, a kangtalai neih nihna ah a tuangsaka: a maah, khukdin un, chiin, a kikou jel ua: huchiin, Aigupta gam tengteng tungah heutu in a bawlta hi.
44Y dijo Faraón á José: Yo Faraón; y sin ti ninguno alzará su mano ni su pie en toda la tierra de Egipto.
44Huan, Pharo in, Joseph kiangah, kei Pharo ka hi, na thu louin Aigupta gamsung tengteng ah kuamahin a khut uh hiam, a khe uh hiam a lik kei ding, a chi a.
45Y llamó Faraón el nombre de José, Zaphnath-paaneah; y dióle por mujer á Asenath, hija de Potipherah, sacerdote de On. Y salió José por toda la tierra de Egipto.
45Huan, Pharoin Joseph min dingin Zaphenathpaneh a sata: On kho siampu Potipher tanu Asenath a ji dingin a piaa, Huan, Joseph a pawta, Aigupta gam a tuansuak hi.
46Y era José de edad de treinta años cuando fué presentado delante de Faraón, rey de Egipto: y salió José de delante de Faraón, y transitó por toda la tierra de Egipto.
46Huan, Joseph Aigupta gam kumpipa Pharo maa a din laiin kum sawm thum a upa ahi. Huan, Joseph Pharo kianga kipanin a pawta, Aigupta gam tengteng a siksuak hi.
47E hizo la tierra en aquellos siete años de hartura á montones.
47Huan, hoih kum kum sagih sungin lei in tam pipiin buh a tungsak hi.
48Y él juntó todo el mantenimiento de los siete años que fueron en la tierra de Egipto, y guardó mantenimiento en las ciudades, poniendo en cada ciudad el mantenimiento del campo de sus alrededores.
48Huan, Aigupta gam a kum hoih kum kum sagih hong tunga buh tengteng a dong khawma, buh khuate ah a sung khawmta: kho chih a kima lou a buh chiat a sung khawm jel hi.
49Y acopió José trigo como arena de la mar, mucho en extremo, hasta no poderse contar, porque no tenía número.
49Huchiin, Joseph in buh tampi tuipi piaunel zah bangin a sung khawm venvon a, a sim mah leng a tawpta hiala; simzoh vual lah a hita ngal keia.
50Y nacieron á José dos hijos antes que viniese el primer año del hambre, los cuales le parió Asenath, hija de Potipherah, sacerdote de On.
50Huan, kial hongtun main Joseph in tapa nih a neia, huaite On kho siampu Potipher tanu Asenath in a neihte ahi uh.
51Y llamó José el nombre del primogénito Manasés; porque Dios (dijo) me hizo olvidar todo mi trabajo, y toda la casa de mi padre.
51Huan, Joseph in a ta masa min ding Manassi a sa a: Pathian in ka sep gimna tengteng leh ka pa inkuanpihte tengteng lah a hon mangngilhsak ta ngala, achia.
52Y el nombre del segundo llamólo Ephraim; porque Dios (dijo) me hizo fértil en la tierra de mi aflicción.
52Huan, ata nihna min dingin Ephraim asa a: Pathian in ka gimthuakna gamah chi lah a honsuangsak ta ngala, achia.
53Y cumpliéronse los siete años de la hartura, que hubo en la tierra de Egipto.
53Huan, kum hoih kum, kum sagih Aigupta gama hongtung a hong beita hi.
54Y comenzaron á venir los siete años del hambre, como José había dicho: y hubo hambre en todos los países, mas en toda la tierra de Egipto había pan.
54Huan, kial kum, kum sagih ding, Joseph gen bangbang in a hong tung panta a gam chih ah kial a hong keta a; Aigupta gamsung tengteng ah bel nek ding a om hi.
55Y cuando se sintió el hambre en toda la tierra de Egipto, el pueblo clamó á Faraón por pan. Y dijo Faraón á todos los Egipcios: Id á José, y haced lo que él os dijere.
55Huan, Aigupta gam a mi tengteng a kial tak un Pharo kiangah nek ding ngenin a kikou ua: huan, Pharo in, Aigupta mi tengteng kiangah, Joseph kiangah hoh unla; na kiang ua a gen peuhmah hih un, achia.
56Y el hambre estaba por toda la extensión del país. Entonces abrió José todo granero donde había, y vendía á los Egipcios; porque había crecido el hambre en la tierra de Egipto.
56Huan, kial leitung pumpi ah a keta hi: huchiin, Joseph in sunkhawmna in tengteng a hong a, Aigupta gamah lah kial a nak kiak mahmah a.Huan, leitung pumpi a kial a nak kiak jiak in gam chiha mite buh lei dingin Aigupta gamah Joseph kiangah a hong jel uhi.
57Y toda la tierra venía á Egipto para comprar de José, porque por toda la tierra había crecido el hambre.
57Huan, leitung pumpi a kial a nak kiak jiak in gam chiha mite buh lei dingin Aigupta gamah Joseph kiangah a hong jel uhi.