1POR tanto, Job, oye ahora mis razones, Y escucha todas mis palabras.
1Akoi abang hileh, Job, ka honngen hi, thugen ja inla ka thugen tengteng ngaikhiain.
2He aquí yo abriré ahora mi boca, Y mi lengua hablará en mi garganta.
2Ngaiin, tuni, ka kam ka kaa, ka kamin ka pau hi.
3Mis razones declararán la rectitud de mi corazón, Y mis labios proferirán pura sabiduría.
3Ka thuten ka lungtang dikna a genkhe ding uh; huan ka mukten a theih ngei uh chihtaktakin a gen ding uhi.
4El espíritu de Dios me hizo, Y la inspiración del Omnipotente me dió vida.
4Pathian Khain a honbawla huan Thil bangkim hihthei huin hinna a honpai hi.
5Si pudieres, respóndeme: Dispón tus palabras, está delante de mí.
5Na theih leh, hondawng in; ka maah na thute a kizomzomin koihin, na panna ah ding in.
6Heme aquí á mí en lugar de Dios, conforme á tu dicho: De lodo soy yo también formado.
6Ngaiin, nang bangin Pathian lamah ka om hi: kei leng tungmana bawl ka hi.
7He aquí que mi terror no te espantará, Ni mi mano se agravará sobre ti.
7Ngaiin, ka lauhuainain nang a honlausak kei ding, ka hahkatna leng na tungah a gik kei ding hi.
8De cierto tú dijiste á oídos míos, Y yo oí la voz de tus palabras que decían:
8Chihtaktakin ka jakin na pautaa, huan na thute ging ka zata hi.
9Yo soy limpio y sin defecto; Y soy inocente, y no hay maldad en mí.
9Ka siang hi, tatlekna bei; ka hoiha, kei ah thulimlouhna leng a om kei, chiin:
10He aquí que él buscó achaques contra mí, Y me tiene por su enemigo;
10Ngaiin, kei demna ding a jiak a mua melmain a honsimta hi;
11Puso mis pies en el cepo, Y guardó todas mis sendas.
11Ka khete kol a bunsaka, ka lampite tengteng achiamteh hi.
12He aquí en esto no has hablado justamente: Yo te responderé que mayor es Dios que el hombre.
12Ngaiin, ka hondawng ding, hiai na diklouhna ah; mihing sangin lah Pathian a lianzo ngala.
13¿Por qué tomaste pleito contra él? Porque él no da cuenta de ninguna de sus razones.
13Bangdia amah dou na hia, Ka thute a bangmahmah lah a dawng kei ding, chiin?
14Sin embargo, en una ó en dos maneras habla Dios; Mas el hombre no entiende.
14Pathianin lah khatvei a gena, ahi, nihvei, mihingin limsak kei mahleh.
15Por sueño de visión nocturna, Cuando el sueño cae sobre los hombres, Cuando se adormecen sobre el lecho;
15Jana mang ah, mengmuhna ah, mite tunga ihmut kip a kiak laiin, lupna tunga ihmut laite in;
16Entonces revela al oído de los hombres, Y les señala su consejo;
16Huailaiin mite bilte a honga, vaunatein amau a hihlaua,
17Para quitar al hombre de su obra, Y apartar del varón la soberbia.
17Huchia a thiltup akipana mihing a lakkika, mihing a kipana kisaktheihna a satkhiak theihna dingin;
18Detendrá su alma de corrupción, Y su vida de que pase á cuchillo.
18Aman kokhuk akipan a kha a kep kik saka, namsaua kipan a hinna.
19También sobre su cama es castigado Con dolor fuerte en todos sus huesos,
19A lupna tungah natnaa sawiin leng a om, huan a guhtea kinakna omgige tohin:
20Que le hace que su vida aborrezca el pan, Y su alma la comida suave.
20Huchiin a hinnain tanghou a kiha, huan a khain an lim.
21Su carne desfallece sin verse, Y sus huesos, que antes no se veían, aparecen.
21Asa a tum manga, huchiin muh theihin a om kei; huan a kimulou a guhte hongdawk khia uh.
22Y su alma se acerca al sepulcro, Y su vida á los que causan la muerte.
22A hi, a kha kokhuk kiangah a hong naia, huan a hinna hihsemite kiangah.
23Si tuviera cerca de él Algún elocuente anunciador muy escogido, Que anuncie al hombre su deber;
23A kianga angel, kamlet, sang khat laka khat, mihing kianga amah adia dik bang ahia chih etsakding a om leh;
24Que le diga que Dios tuvo de él misericordia, Que lo libró de descender al sepulcro, Que halló redención:
24Huchia amah adinga chingtheia, Kokhuka pai sukna akipan amahsuaktasak un, tatna ka muta,
25Enterneceráse su carne más que de niño, Volverá á los días de su mocedad.
25A sa naupanga sangin nou jaw hen; a tuailai nite lamah kik nawnta hen, chi angel.
26Orará á Dios, y le amará, Y verá su faz con júbilo: Y él restituirá al hombre su justicia.
26Pathian kiangah a thuma, huan amah dingin deihsak theihin a om hi; huchiin nuamna toh a mai a mua: huan a diktatna a kiangah a pe nawn hi.
27El mira sobre los hombres; y el que dijere: Pequé, y pervertí lo recto, Y no me ha aprovechado;
27Mite maah la asa a, Ka khialta a, a dik kana hekkawia thukin ka om kei!
28Dios redimirá su alma, que no pase al sepulcro, Y su vida se verá en luz.
28Kokhuk sunga paisukna akipan ka kha a tanta a, huan ka hinna vakna a muta ding hi, achia.
29He aquí, todas estas cosas hace Dios Dos y tres veces con el hombre;
29Ngaiin, hiai thilte tengteng Pathianin, mihing lak ah hihna, nihvei, ahi thumvei.
30Para apartar su alma del sepulcro, Y para iluminarlo con la luz de los vivientes.
30Kokhuk akipan a kha pi kik dingin, huchia mihing vaknaa hihvaka a om theihna dingin.
31Escucha, Job, y óyeme; Calla, y yo hablaré.
31Chiamteh hoihin, Aw Job, honngaikhia in: dai inla, thu ka gen ding.
32Que si tuvieres razones, respóndeme; Habla, porque yo te quiero justificar.
32Gending mahmah na neih leh, hon dawng in: Pau in, siam hontansak lah ka ut ngala.Na neih kei leh, kei honngaikhia in: dai inla pilna ka honsinsak ding hi.
33Y si no, óyeme tú á mí; Calla, y enseñarte he sabiduría.
33Na neih kei leh, kei honngaikhia in: dai inla pilna ka honsinsak ding hi.