Spanish: Reina Valera (1909)

Paite

Revelation

19

1DESPUÉS de estas cosas oí una gran voz de gran compañía en el cielo, que decía: Aleluya: Salvación y honra y gloria y potencia al Señor Dios nuestro
1Hiai thilte nungin vana mipi aw hileh kilawmin, Hallelujah! Hotdamna leh thupina leh thilhihtheihna i Pathian uha ahi;
2Porque sus juicios son verdaderos y justos; porque él ha juzgado á la grande ramera, que ha corrompido la tierra con su fornicación, y ha vengado la sangre de sus siervos de la mano de ella.
2A vaihawmna tuh adikin akizen hi; kijuaknu thupi leitunga, a mi-ngaih-naa hihsenu tunga vai a hawmtak jiakin, Aman a sikhate sisan amah tungah a thukta, a chih ka zata a.
3Y otra vez dijeron: Aleluya. Y su humo subió para siempre jamás.
3Huan, upa sawmnih leh lite leh ganhing lite a khupboh ua, huan, Pathian laltutphaha tupa tuh a beta ua, Amen, Hallelujah! chiin.
4Y los veinticuatro ancianos y los cuatro animales se postraron en tierra, y adoraron á Dios que estaba sentado sobre el trono, diciendo: Amén: Aleluya.
4Huan, upa sawmnih leh lite leh ganging lite a khupboh ua, huan, Pathian laltutphaha tupa tuha beta ua, Amen, Hallelujah! chiin.
5Y salió una voz del trono, que decía: Load á nuestro Dios todos sus siervos, y los que le teméis, así pequeños como grandes.
5Huan, laltutphah kipanin aw a hongpawtkhetaa, Nou, a sikhate aw, na vekun, aneu a lian, nou, Amah laute Pathian tuh phatna pia un, chiin.
6Y oí como la voz de una grande compañía, y como el ruido de muchas aguas, y como la voz de grandes truenos, que decía: Aleluya: porque reinó el Señor nuestro Dios Todopoderoso.
6Huan mipi tampi aw hileh kilawm, tui tampi ging bang leh vanpi ging bang aw-in, Hallelujah! Toupa i Pathian Bangkimhihtheiin vai ahawm jiakin,
7Gocémonos y alegrémonos y démosle gloria; porque son venidas las bodas del Cordero, y su esposa se ha aparejado.
7Nuam ni, nakpitak kipak ni, Amah kiangah thupina pia in: Belamnou zineih hun hongtung. A ji leng a kisakkhittak jiakin;
8Y le fué dado que se vista de lino fino, limpio y brillante: porque el lino fino son las justificaciones de los santos.
8Amah tuh puan malngat hoih leh te leh siangthou, a kizepna dingin piakin a omtaa, a chih ka jaa- puan malngat hoih tuh misiangthoute nasep diktatte tuh ahi.
9Y él me dice: Escribe: Bienaventurados los que son llamados á la cena del Cordero. Y me dijo: Estas palabras de Dios son verdaderas.
9Huan, angelin ka kiangah, Gelh in, Belamnou zineihna nitak ankuang um dinga chiala omte a hampha uhi, a chi a.
10Y yo me eché á sus pies para adorarle. Y él me dijo: Mira que no lo hagas: yo soy siervo contigo, y con tus hermanos que tienen el testimonio de Jesús: adora á Dios; porque el testimonio de Jesús es el espíritu de la profecía.
10Huan, amah be dingin akhe bulah ka puktaa. Huan, ka kiangah, Honbe kei hialin: Jesu thu theihsakna tuh kem nangmah unau leh sikha hihpih ka hi; Pathian be jaw in, Jesu thu theihpihna genkholhna kha a hih jiakin, a chi a.
11Y vi el cielo abierto; y he aquí un caballo blanco, y el que estaba sentado sobre él, era llamado Fiel y Verdadero, el cual con justicia juzga y pelea.
11Huan van kihong ka muta a; huan ngaiin, sakol kang leh a tunga tuang Ginom leh Dik kichi leng ka mu a; huan aman tuh diknaa vaihawmin kidouna a bawla.
12Y sus ojos eran como llama de fuego, y había en su cabeza muchas diademas; y tenía un nombre escrito que ninguno entendía sino él mismo.
12Huan a mit tuh mei kuang bang ahi a, huan a lu tungah tuh lallukhu tampi a oma, huan min khat amah loungal kuamah theih louh kigelh a nei hi.
13Y estaba vestido de una ropa teñida en sangre: y su nombre es llamado EL VERBO DE DIOS.
13Huan amah tuh puan sisana diahin a kijema; huan a min tuh, Pathian Thu, chih ahi a.
14Y los ejércitos que están en el cielo le seguían en caballos blancos, vestidos de lino finísimo, blanco y limpio.
14Huan amah tuh vana om sepaih hon puan malngat hoih leh, a ngou leh siang, silha sakol kang tungah tuangin ahonjui ua.
15Y de su boca sale una espada aguda, para herir con ella las gentes: y él los regirá con vara de hierro; y él pisa el lagar del vino del furor, y de la ira del Dios Todopoderoso.
15Huan, a kama kipanin namte a satna ding, temsau hiam khat a hongsuak khiaa: huan amau tungah sik chiangin vai a hawm dia: Pathian Bangkimhihthei hehna lauhuaina uain sukna tuh a chil dia.
16Y en su vestidura y en su muslo tiene escrito este nombre: REY DE REYES Y SEÑOR DE SEÑORES.
16Huan a puan tungah leh a phei tungah min, KUMPIPATE KUMPIPA, LEH TOUPATE TOUPA, chih a kigelh hi.
17Y vi un ángel que estaba en el sol, y clamó con gran voz, diciendo á todas las aves que volaban por medio del cielo: Venid, y congregaos á la cena del gran Dios,
17Huan angel khat nia ding ka muta a; huan amah tuh aw ngaih taka kikouin, van laijawla vasa leng tengteng kiangah, Hong unla Pathian nitakan thupi ah hong kikhawm vek un;
18Para que comáis carnes de reyes, y de capitanes, y carnes de fuertes, y carnes de caballos, y de los que están sentados sobre ellos; y carnes de todos, libres y siervos, de pequeños y de grandes
18Kumpipate sa, sepaih heutute sa, mi hatte sa, sakolte sa, a tunga tute sa, mi tengteg sa, sikha leh sikha lote sa, leh milian leh mi neu sa na nek theihna ding un, chiin.
19Y vi la bestia, y los reyes de la tierra y sus ejércitos, congregados para hacer guerra contra el que estaba sentado sobre el caballo, y contra su ejército.
19Huan huai gamsa leh, leitunga kumpipate leh, a sepaihte uh, huai sakol tunga tuangpa leh a sepaihte kidou pih dingin a hongkikhawmta ua.
20Y la bestia fué presa, y con ella el falso profeta que había hecho las señales delante de ella, con las cuales había engañado á los que tomaron la señal de la bestia, y habían adorado su imagen. Estos dos fueron lanzados vivos dentro de un lago de fuego a
20Huan gamsa tuh matin a omtaa, huan jawlnei taklou, ama achiamtehna hiha gamsa chiamtehna neite leh amah limbete a khempa toh a man khawma: a nih tuak un a hingin meidil, kata kang sungah paihlutin a omta uhi:Huan adangte tuh huai sakol tunga tupa temsaua thahin a omta ua; huai temsau a kama kipana hongsuakin; huan amau sain vasa teng teng gilvahin a omta uhi.
21Y los otros fueron muertos con la espada que salía de la boca del que estaba sentado sobre el caballo, y todas las aves fueron hartas de las carnes de ellos.
21Huan adangte tuh huai sakol tunga tupa temsaua thahin a omta ua; huai temsau a kama kipana hongsuakin; huan amau sain vasa teng teng gilvahin a omta uhi.