1Y JESUS, seis días antes de la Pascua, vino á Bethania, donde estaba Lázaro, que había sido muerto, al cual había resucitado de los muertos.
1Shov dies mai anglal O Dies O Baro le Zhidovongo, O Jesus areslo ande Bethany, kai beshlo o Lazarus, kai O Jesus zhuvindisardia les anda le mule.
2E hiciéronle allí una cena y Marta servía, y Lázaro era uno de los que estaban sentados á la mesa juntamente con él.
2Kotse dine les te xan; e Martha podailas les; numa Lazarus sas iek anda kodala kai sas lesa ka e skafidi.
3Entonces María tomó una libra de ungüento de nardo líquido de mucho precio, y ungió los pies de Jesús, y limpió sus pies con sus cabellos: y la casa se llenó del olor del ungüento.
3E Maria lia dopash litre pherdi duxi kai si kuchi, thodia la pe le punrhe le Jesusoske, ai woi koslia leske punrhe peska balensa. Ai sa o kher pherdilo sunga katar e duxi.
4Y dijo uno de sus discípulos, Judas Iscariote, hijo de Simón, el que le había de entregar:
4Iek anda leske disiplonge, o Judas Iscariot – kodo kai trobul te purhil les, phendia,
5¿Por qué no se ha vendido este ungüento por trescientos dineros, y se dió á los pobres?
5"Sostar chi bichindian kadia duxi trin shela teliara, ai le love dine kal chorhe?"
6Mas dijo esto, no por el cuidado que él tenía de los pobres: sino porque era ladrón, y tenía la bolsa, y traía lo que se echaba en ella.
6Wo phendia kadia lenge, na ke sas leske mila anda le chorhe, numa ke sas chor, ai sas les o gono, ai lelas so sas andre ando gono.
7Entonces Jesús dijo: Déjala; para el día de mi sepultura ha guardado esto;
7Numa O Jesus phendia lenge, "Mek la! Woi garadiasas kadia duxi pala e vriama kana groposarena ma.
8Porque á los pobres siempre los tenéis con vosotros, mas á mí no siempre me tenéis.
8Ke le chorhe sagda avena tumensa, numa me chi avava tumensa sagda."
9Entonces mucha gente de los Judíos entendió que él estaba allí; y vinieron no solamente por causa de Jesús, mas también por ver á Lázaro, al cual había resucitado de los muertos.
9But narodo anda le Zhiduvuria ashunde ke O Jesus sas ande Bethany, ai avenas na ferdi pala O Jesus, numa vi te dikhen o Lazarus, kai O Jesus zhuvindisailo anda le mule.
10Consultaron asimismo los príncipes de los sacerdotes, de matar también á Lázaro;
10Le bare rasha dine pe duma te mudaren vi le Lazarusos,
11Porque muchos de los Judíos iban y creían en Jesús por causa de él.
11ke but Zhiduvuria geletar lendar pala leste, ai pachanaspe ando Jesus.
12El siguiente día, mucha gente que había venido á la fiesta, como oyeron que Jesús venía á Jerusalem,
12Terharin but narodo avile ka O Dies O Baro le Zhidovongo, kana ashunde ke O Jesus zhal ando Jerusalem.
13Tomaron ramos de palmas, y salieron á recibirle, y clamaban: Hosanna, Bendito el que viene en el nombre del Señor, el Rey de Israel!
13Line patria katar le krenzhi, ai gele angla leste, ai tsipinas, "Hosana! Raduime O Amperato le Zhidovongo kai avel ando anav le Devlesko!"
14Y halló Jesús un asnillo, y se sentó sobre él, como está escrito:
14O Jesus arakhlia iek magari ai beshlo pe leste, sar sas ramome,
15No temas, hija de Sión: he aquí tu Rey viene, sentado sobre un pollino de asna.
15"Na dara, tu foro anda Zion! Dikh! Cho Amperato avel, beshel pe iek terno magari."
16Estas cosas no las entendieron sus discípulos de primero: empero cuando Jesús fué glorificado, entonces se acordaron de que estas cosas estaban escritas de él, y que le hicieron estas cosas.
16Leske disipluria chi haliarde mai anglal kadala dieli; numa kana O Jesus lia pesko barimos, denas pe goji ke sas ramome pa leste, ai kerdilo sa so trobul te kerdiol.
17Y la gente que estaba con él, daba testimonio de cuando llamó á Lázaro del sepulcro, y le resucitó de los muertos.
17Sa kodala kai sas lesa kana akhardia o Lazarus anda o greposhevo, ai wushtiardia les anda le mule, phende so dikhle ai so kerdia.
18Por lo cual también había venido la gente á recibirle, porque había oído que él había hecho esta señal;
18Ai o narodo avel angla leste, ke ashunde ke kerdia kodo miraklo.
19Mas los Fariseos dijeron entre sí: ¿Veis que nada aprovecháis? he aquí, el mundo se va tras de él.
19Le Farizeanuria phenenas iek kavreske, "Tume dikhen, ke chi nirin kanchi! Dikh! Sa e lumia geli pala leste!"
20Y había ciertos Griegos de los que habían subido á adorar en la fiesta:
20Uni Grekuria anda kodala kai gele ando Jerusalem te rhugin po Dies O Baro le Zhidovongo:
21Estos pues, se llegaron á Felipe, que era de Bethsaida de Galilea, y rogáronle, diciendo: Señor, querríamos ver á Jesús.
21Won avile ka Filip, wo sas anda Bethsaida ande Galilee, ai phende. "Raia, ame mangas te dikhas O Jesus."
22Vino Felipe, y díjolo á Andrés: Andrés entonces, y Felipe, lo dicen á Jesús.
22O Philip gelo ai phendia o Andre, antunchi o Andre ai o Philip gele ai phende ka O Jesus.
23Entonces Jesús les respondió, diciendo: La hora viene en que el Hijo del hombre ha de ser glorificado.
23O Jesus phendia lenge, "O chaso avilo kai O Shav le Manushesko trobul te luvudinles.
24De cierto, de cierto os digo, que si el grano de trigo no cae en la tierra y muere, él solo queda; mas si muriere, mucho fruto lleva.
24Phenav tumenge o chachimos: te na merela e sumuntsa kai peli ande e phuv ashel korkorho; numa te merela, dela but fruti.
25El que ama su vida, la perderá; y el que aborrece su vida en este mundo, para vida eterna la guardará.
25Savo kai si leske drago kado traio xasarela les; ai kodo kai gretsol kado traio ande kadia lumia garavel les te zhal ando traio le rhaiosko.
26Si alguno me sirve, sígame: y donde yo estuviere, allí también estará mi servidor. Si alguno me sirviere, mi Padre le honrará.
26Te si vari kon kai podail ma, mek te lelpe pala mande; ai kotse kai avava me, kotse avela vi murhi sluga; kodo kai podaila ma, murho Dat luvudila les.
27Ahora está turbada mi alma; ¿y qué diré? Padre, sálvame de esta hora. Mas por esto he venido en esta hora.
27"Akana murho duxo si buntuime. Ai so sai phenav? "Murho Dat, le ma anda kado chaso?" Numa pala kodia avilem zhi ka kado chaso.
28Padre, glorifica tu nombre. Entonces vino una voz del cielo: Y lo he glorificado, y lo glorificaré otra vez.
28"Murho Dat, luvudisar chiro anav!" Ai iek glaso dia duma anda o rhaio, phenelas, "Bariardem les, ai mai luvudiva les."
29Y la gente que estaba presente, y había oído, decía que había sido trueno. Otros decían: Angel le ha hablado.
29O narodo kai sas kotse, ashunde o glaso, ai uni phenenas, "Iek rhonjito si!" Aver phenenas, "Iek angelo dia lesa duma!"
30Respondió Jesús, y dijo: No ha venido esta voz por mi causa, mas por causa de vosotros.
30Numa O Jesus phendia lenge, "Na ke pala mande kado glaso ashundilo, numa pala tumende.
31Ahora es el juicio de este mundo: ahora el príncipe de este mundo será echado fuera.
31Akana avili e kris la lumiaki; akana o beng kai si ande lumia avela shudino avri.
32Y yo, si fuere levantado de la tierra, á todos traeré á mí mismo.
32Ai me, kana avava vazdino opre katar e phuv, tsirdava sa le manushen mande."
33Y esto decía dando á entender de qué muerte había de morir.
33Sar del duma kadia, sikavelas lenge sar si te merel.
34Respondióle la gente: Nosotros hemos oído de la ley, que el Cristo permanece para siempre: ¿cómo pues dices tú: Conviene que el Hijo del hombre sea levantado? ¿Quién es este Hijo del hombre?
34Le manush phende leske, "Ashundian andai klishka le zakonoske ke O Kristo beshela sa data." Sar sai phenes, "O Shav le Manushesko trobul te avel vazdino? Kon si kodo Shav le Manushesko?"
35Entonces Jesús les dice: Aun por un poco estará la luz entre vosotros: andad entre tanto que tenéis luz, porque no os sorprendan las tinieblas; porque el que anda en tinieblas, no sabe dónde va.
35O Jesus phendia lenge, "E vediara si tumensa mai xantsi vriama. Phiren zhi kai si tumen e vediara, kashte te na avela o tuniariko pe tumende, ke kodo kai phirel ando tuniariko chi zhanel kai zhal.
36Entre tanto que tenéis la luz, creed en la luz, para que seáis hijos de luz. Estas cosas habló Jesús, y fuése, y escondióse de ellos.
36Zhi kai si tume e vediara, pachan tume ande vediara, kashte te aven shave la vediarake." O Jesus phendia kadala dieli, gelotar, ai garadilo dur lendar.
37Empero habiendo hecho delante de ellos tantas señales, no creían en él.
37Marka ke kerdia but mirakluria angla lende, chi pachanaspe ande leste,
38Para que se cumpliese el dicho que dijo el profeta Isaías: ¿Señor, quién ha creído á nuestro dicho? ¿Y el brazo del Señor, á quién es revelado?
38Eta, te pherdiol e vorba le profetoski o Isaiah, kai phendiasas, "Devla, kon pachaiape ande so phendem? Ai kaske O Kristo sikadia peski putiera?"
39Por esto no podían creer, porque otra vez dijo Isaías:
39Anda kodia won nashti pachanaspe, ke o Isaiah mai phendia,
40Cegó los ojos de ellos, y endureció su corazón; Porque no vean con los ojos, y entiendan de corazón, Y se conviertan, Y yo los sane.
40"Korhandia lenge iakha, ai zulardia lenge ilo; te na dikhen penge iakhensa, ai te na haliaren penge ilesa, ai chi aven mande te aven skepime, ai te na sastiarav le."
41Estas cosas dijo Isaías cuando vió su gloria, y habló de él.
41Isaiah phendia kadala dieli, kana dikhlia lesko barimos, ai dia duma pa leste.
42Con todo eso, aun de los príncipes, muchos creyeron en él; mas por causa de los Fariseos no lo confesaban, por no ser echados de la sinagoga.
42Numa vi anda le bare le Zhidovongo pachaiepe ande leste; numa angla le Farizeanuria, chi sikavenas ke pachanpe, daratar ke den len avri anda e synagogue.
43Porque amaban más la gloria de los hombres que la gloria de Dios.
43Ke mai drago lenge o chetaimos le manushenge de sar o luvudimos katar O Del.
44Mas Jesús clamó y dijo: El que cree en mí, no cree en mí, sino en el que me envió;
44O Jesus dia duma ando baro glaso, "Kodo kai pachal ande mande, pachalpe na ande mande ferdi, numa ande kodo kai tradia ma.
45Y el que me ve, ve al que me envió.
45Ai kodo dikhel ma, dikhel kodales kai tradia ma.
46Yo la luz he venido al mundo, para que todo aquel que cree en mí no permanezca en tinieblas.
46Avilem ande lumia sar iek vediara, kashte kon godi pachalape ande mande te na beshel ando tuniariko.
47Y el que oyere mis palabras, y no las creyere, yo no le juzgo; porque no he venido á juzgar al mundo, sino á salvar al mundo.
47Te si vari kon kai ashunel murhe vorbi, numa chi pachal le, chi krisiniv les, ke me chi avilem te krisiniv e lumia, numa te skepiv la lumia.
48El que me desecha, y no recibe mis palabras, tiene quien le juzgue: la palabra que he hablado, ella le juzgará en el día postrero.
48Kodo kai shudel ma, ai kai chi premil murhe vorbi si les iek kai krisinila les. E vorba kai phendem, woi dela les pe kris po paluno dies!
49Porque yo no he hablado de mí mismo; mas el Padre que me envió, él me dió mandamiento de lo que he de decir, y de lo que he de hablar.
49Ke chi den duma anda mande; numa O Dat kai tradia ma, phendia mange so trobul te phenav.
50Y sé que su mandamiento es vida eterna: así que, lo que yo hablo, como el Padre me lo ha dicho, así hablo.
50Ai zhanav ke anda leske vorbi si o traio le rhaiosko. Sa anda kodia le dieli kai phenav, phenav le sar O Dat phendia le mange."