1Y EL primer día de la semana, María Magdalena vino de mañana, siendo aún obscuro, al sepulcro; y vió la piedra quitada del sepulcro.
1Kurke diminiatsi, ai kana kerelas inker tuniariko, e Maria Magdalene geli ka greposhevo, ai dikhlia ke o bax sas lino katar o wudar.
2Entonces corrió, y vino á Simón Pedro, y al otro discípulo, al cual amaba Jesús, y les dice: Han llevado al Señor del sepulcro, y no sabemos dónde le han puesto.
2Woi nashli karing o Simon Petri, ai karing o kolaver disiplo kai sas drago le Jesusosko, ai phendia lenge, "Line le Devles anda greposhevo ai chi zhanas kai thode les."
3Y salió Pedro, y el otro discípulo, y vinieron al sepulcro.
3O Petri ai o kolaver disiplo gele, ai avile ka greposhevo.
4Y corrían los dos juntos; mas el otro discípulo corrió más presto que Pedro, y llegó primero al sepulcro.
4Vi le dui zhene nashenas andek than: numa o kolaver disiplo nashelas mai zurales katar o Petri, ai areslo pervo ka greposhevo.
5Y bajándose á mirar, vió los lienzos echados; mas no entró.
5Bandilo tele ai dikhlia o poxtan o parno kai sas pe phuv; numa chi gelo andre.
6Llegó luego Simón Pedro siguiéndole, y entró en el sepulcro, y vió los lienzos echados,
6O Simon Petri lelaspe pala leste areslo, ai gelo andre ando greposhevo, ai dikhlia o poxtan o parno kai sas pe phuv.
7Y el sudario, que había estado sobre su cabeza, no puesto con los lienzos, sino envuelto en un lugar aparte.
7Ai e kotor dirza kai thode sas po shero le Jesusosko, nas le poxtanosa le parnesa, numa pakhuime sas rigate ande kolaverik.
8Y entonces entró también el otro discípulo, que había venido primero al sepulcro, y vió, y creyó.
8Antunchi le kolaver disiplo, kai areslo sas o pervo ka greposhevo, gelo vi wo andre, ai dikhlia, ai pachaiape.
9Porque aun no sabían la Escritura, que era necesario que él resucitase de los muertos.
9Ke chi haliarenas inker ke E Vorba le Devleski motholas ke O Kristo trobulas te zhuvindil mashkar le mule.
10Y volvieron los discípulos á los suyos.
10Ai le disipluria geletar porme khere.
11Empero María estaba fuera llorando junto al sepulcro: y estando llorando, bajóse á mirar el sepulcro;
11Numa e Maria beshelas avri pasha greposhevo ai rovelas: numa ande kodia kai rovelas, bandili tele te dikhel ando greposhevo.
12Y vió dos ángeles en ropas blancas que estaban sentados, el uno á la cabecera, y el otro á los pies, donde el cuerpo de Jesús había sido puesto.
12Ai dikhlia duie angelon kai sas vuriarde ando parno, ai beshenas tele po than kai sas thodino o stato le Jesusosko. Iek beshelas ka shero ai o kolaver kal punrhe.
13Y dijéronle: Mujer, ¿por qué lloras? Díceles: Porque se han llevado á mi Señor, y no sé dónde le han puesto.
13Ai phende lake, "Zhuvlio, Sostar roves?" Ai woi phendia lenge, "Me rovav ke line murhe Devles, ai chi zhanen kai thode les!"
14Y como hubo dicho esto, volvióse atrás, y vió á Jesús que estaba allí; mas no sabía que era Jesús.
14Ai kana phendia kadia, woi boldinisaili, ai dikhlia le Jesusos ande punrnende; numa woi chi zhanelas ke sas O Jesus.
15Dícele Jesús: Mujer, ¿por qué lloras? ¿á quién buscas? Ella, pensando que era el hortelano, dícele: Señor, si tú lo has llevado, dime dónde lo has puesto, y yo lo llevaré.
15O Jesus phendia lake, "Zhuvlio, Sostar roves? Kas rodes?" Ai woi gindilas ke wo sas o manush kai lel sama katar o sado, phenel leske, "Gazda, te lian les vari kai, phen mange kai thodian les, ai me lava les."
16Dícele Jesús: María! Volviéndose ella, dícele: Rabboni! que quiere decir, Maestro.
16O Jesus phendia lake, "Maria!" ai woi boldinisaili, ai phendia leske Zhidovesko, "Rabboni!" kodia znachil, Gazda.
17Dícele Jesús: No me toques: porque aun no he subido á mi Padre: mas ve á mis hermanos, y diles: Subo á mi Padre y á vuestro Padre, á mi Dios y á vuestro Dios.
17O Jesus phendia lake, "Na azba ma; ke inker chi gelem ka murho Dat; numa zha ka murhe phral, ai phen lenge mange, "Ke ma zhav ka murho Dat, ai tumaro Dat; ka murho Del ai tumaro Del."
18Fué María Magdalena dando las nuevas á los discípulos de que había visto al Señor, y que él le había dicho estas cosas.
18E Maria Magdalene geli ai phendia le disiplonge ke dikhlia le Devles, ai ke phendia lake kadala dieli.
19Y como fué tarde aquel día, el primero de la semana, y estando las puertas cerradas donde los discípulos estaban juntos por miedo de los Judíos, vino Jesús, y púsose en medio, y díjoles: Paz á vosotros.
19Pozno sas o pervo dies le kurkosko, le disipluria chidinesas andek than ande iek kher, ai phandadesas le wudara zurales ke daranas katar le Zhiduvuria, O Jesus avisailo mashkar lende, ai phendia lenge, "E pacha te avel tumensa."
20Y como hubo dicho esto, mostróles las manos y el costado. Y los discípulos se gozaron viendo al Señor.
20Ai kana phendia lenge kadala vorbi, wo sikadia lenge peske vas ai pesko prashav. Le disipluria raduisaile, kana dikhle le Devles.
21Entonces les dijo Jesús otra vez: Paz á vosotros: como me envió el Padre, así también yo os envío.
21O Jesus mai phendia lenge, "E pacha te avel tumensa, sar murho Dat tradia man, i me tradav tumen."
22Y como hubo dicho esto, sopló, y díjoles: Tomad el Espíritu Santo:
22Ai kana phendia kodia divano, phurdia pe lende, ai phendia lenge, "Premin O Swunto Duxo:
23A los que remitiereis los pecados, les son remitidos: á quienes los retuviereis, serán retenidos.
23Te iertina tume le bezexa le manushenge, lenge bezexa avena iertime; te na iertin le, chi aven iertime."
24Empero Tomás, uno de los doce, que se dice el Dídimo, no estaba con ellos cuando Jesús vino.
24Numa o Thomas, kai akharenas les Didimus, iek andal desh dui disipluria, nas lensa kana O Jesus avisailo.
25Dijéronle pues los otros discípulos: Al Señor hemos visto. Y él les dijo: Si no viere en sus manos la señal de los clavos, y metiere mi dedo en el lugar de los clavos, y metiere mi mano en su costado, no creeré.
25Le kolaver disipluria phende leske, "Ame dikhliam le Devles." Numa wo phendia lenge, "Te na dikhava ande leske vas le semnuria le karfiango, ai te na tsava murho nai andel semnuria le karfiange, ai te na tsava murho vas ande lesko prashav, chi pachava."
26Y ocho días después, estaban otra vez sus discípulos dentro, y con ellos Tomás. Vino Jesús, las puertas cerradas, y púsose en medio, y dijo: Paz á vosotros.
26Oxto dies pala kodia le disipluria le Jesusoske sas pale ando kher ai o Thomas sas lensa: O Jesus avisailo, le wudara phandadesas zurales, numa O Jesus avilo mashkar lende, ai phendia, "E pacha te avel tumensa." Porme phendia le Thomasoske, "Tho cho nai kata, ai dikh murhe vas; an vi cho vas ai tho les ande murho prashav: ai na kerdiol manush kai chi pachalpe, numa pachas tu."
27Luego dice á Tomás: Mete tu dedo aquí, y ve mis manos: y alarga acá tu mano, y métela en mi costado: y no seas incrédulo, sino fiel.
28O Thomas phendia leske, "Murho Devla ai murho Del,"
28Entonces Tomás respondió, y díjole: Señor mío, y Dios mío!
29O Jesus phendia leske, "Tu dikhlian man anda kodia pachaian tu: numa raduime kodola kai chi dikhle ai kai pachaiepe."
29Dícele Jesús: Porque me has visto, Tomás, creiste: bienaventurados los que no vieron y creyeron.
30O Jesus mai kerdia angla peske disipluria but aver mirakluria, kai nai ramome ande kadia klishka.
30Y también hizo Jesús muchas otras señales en presencia de sus discípulos, que no están escritas en este libro.
31Numa kadala dieli sas ramome, saxke te pachan tume ke O Jesus si O Kristo, O Shav le Devlesko; ai kana pachan tume te avel tume o traio ande lesko anav.
31Estas empero son escritas, para que creáis que Jesús es el Cristo, el Hijo de Dios; y para que creyendo, tengáis vida en su nombre.