1Y OTRA vez entró en la sinagoga; y había allí un hombre que tenía una mano seca.
1O Jesus gelo palpale ande synagogue, ai kotse sas iek manush kai sas les vas bango.
2Y le acechaban si en sábado le sanaría, para acusarle.
2Won lenas sama po Jesus, te sastiarela vari kas savatone; kashte te dosharen les.
3Entonces dijo al hombre que tenía la mano seca: Levántate en medio.
3O Jesus phendia le manushesko kai sas les vas bango, "Wushti opre."
4Y les dice: ¿Es lícito hacer bien en sábado, ó hacer mal? ¿salvar la vida, ó quitarla? Mas ellos callaban.
4Ai phushlia lenge, "Slobodo po Sabat te kerelpe mishtimos vai te kerelpe nasulimos? Te skepisar le manushes vai te mudar le manushes? Numa chi phende khanch.
5Y mirándolos alrededor con enojo, condoleciéndose de la ceguedad de su corazón, dice al hombre: Extiende tu mano. Y la extendió, y su mano fué restituída sana.
5O Jesus xolailo sas kana dikhlia pe lende, nekezhilas ke nas le mila le manushenge, numa mila sas les pe lende. Phende le manusheske, "Lunzhar cho vas." Wo lunzhardia pesko vas ai sasto sas sar o kolaver.
6Entonces saliendo los Fariseos, tomaron consejo con los Herodianos contra él, para matarle.
6Le Farizeanuria geletar, ai strazo dinepe duma le slugensa le amperatosko o Herod, sar te mudaren les.
7Mas Jesús se apartó á la mar con sus discípulos: y le siguió gran multitud de Galilea, y de Judea.
7O Jesus gelo kai maria leske disiplonsa, ai but narodo lenaspe pala leste andai Galilee, ai andai Judea,
8Y de Jerusalem, y de Idumea, y de la otra parte del Jordán. Y los de alrededor de Tiro y de Sidón, grande multitud, oyendo cuán grandes cosas hacía, vinieron á él.
8ai andai Jerusalem, ai andai Idumea, ai inchal o Jordan, ai andai le foruria Tire ai Sidon.
9Y dijo á sus discípulos que le estuviese siempre apercibida la barquilla, por causa del gentío, para que no le oprimiesen.
9Kana o narodo ashunde so kerdiasas, avile leste. Ai wo phendia leske disipluria kai mangel ek chuno te azhukerel les te trobul les, ke o baro narodo pashon pasha leste katar swako rig.
10Porque había sanado á muchos; de manera que caían sobre él cuantos tenían plagas, por tocarle.
10Ke sastiardia but manushen, ai sa le naswale avenas leste te azban les.
11Y los espíritus inmundos, al verle, se postraban delante de él, y daban voces, diciendo: Tú eres el Hijo de Dios.
11Kana le bi vuzhe dikhle les, pele tele angla leste, ai tsipisarde, phenen, "Tu san O Shav le Devlesko!"
12Mas él les reñía mucho que no le manifestasen.
12Ai strazo O Jesus dia le trad te na phenen kon sas wo.
13Y subió al monte, y llamó á sí á los que él quiso; y vinieron á él.
13Antunchi O Jesus gelo po plai ai akhardia peste le manushen kai manglia. Won avile leste.
14Y estableció doce, para que estuviesen con él, y para enviarlos á predicar.
14Wo alosardia desh u dui, kai akhardia Apostles te beshen lesa, ai tradela le te den duma pa Del.
15Y que tuviesen potestad de sanar enfermedades, y de echar fuera demonios:
15Ai dia le e putiera te sastiaren le naswalimata, ai te gonin le bengen:
16A Simón, al cual puso por nombre Pedro;
16Ai o Simon wo akhardo Petri.
17Y á Jacobo, hijo de Zebedeo, y á Juan hermano de Jacobo; y les apellidó Boanerges, que es, Hijos del trueno;
17Ai o Iakov o shav le Zebedesko ai lesko phral o Iovano, wo akhardo le Boanerges kai si "Le shave rhunjitosko."
18Y á Andrés, y á Felipe, y á Bartolomé, y á Mateo, y á Tomas, y á Jacobo hijo de Alfeo, y á Tadeo, y á Simón el Cananita,
18Ai Andre, ai Philip, ai Bartholmew, ai Mate, ai Thomas, ai Iakov o shav le Alphaeusosko, ai Thaddaeus, ai o Simon o Canaanite,
19Y á Judas Iscariote, el que le entregó. Y vinieron á casa.
19ai o Judas Iscariot, kai purhisardia les, ai gele ando kher.
20Y agolpóse de nuevo la gente, de modo que ellos ni aun podían comer pan.
20Kana O Jesus avilo ando kher, but narodo chidinisaile andek than angla leste, ai nas le vriama te xan.
21Y como lo oyeron los suyos, vinieron para prenderle: porque decían: Está fuera de sí.
21Kana leski familia ashundia kodia, roden te astaren les ke le manush phenenas, "Xasardo leski goji!"
22Y los escribas que habían venido de Jerusalem, decían que tenía á Beelzebub, y que por el príncipe de los demonios echaba fuera los demonios.
22Ai le Gramnoturia avile andai Jerusalem phenenas, "Si les Beelzebub ande leste! Ai gonil le bengen ke o baro le bengengo, o Beelzebub del les e putiera."
23Y habiéndolos llamado, les decía en parábolas: ¿Cómo puede Satanás echar fuera á Satanás?
23Ai O Jesus akhardia le manushen leste, ai phendia lenge paramichi, "Sar sai o beng gonil le bengen?
24Y si algún reino contra sí mismo fuere dividido, no puede permanecer el tal reino.
24Ek amperetsia kai si xuladi pe peste si te xaiil, chi ashela.
25Y si alguna casa fuere dividida contra sí misma, no puede permanecer la tal casa.
25Ek familia kai si xulade pe peste si te xaiil, chi ashela.
26Y si Satanás se levantare contra sí mismo, y fuere dividido, no puede permanecer; antes tiene fin.
26Teala o beng gonil le bengen, won si xulade pe peste. Sar rhivdila ai ashela leske amperetsia?
27Nadie puede saquear las alhajas del valiente entrando en su casa, si antes no atare al valiente y entonces saqueará su casa.
27Vai sar sai del vari kon ando kher zurale manushesko, ai te lel so si lesko, bi te phandel le zurale manush, ai antunchi te lel so si lesko "
28De cierto os digo que todos los pecados serán perdonados á los hijos de los hombres, y las blasfemias cualesquiera con que blasfemaren;
28Chachimasa phenav tumenge, "Sa le bezexa ai kai den duma nasul le manush sai iertilpe.
29Mas cualquiera que blasfemare contra el Espíritu Santo, no tiene jamás perdón, mas está expuesto á eterno juicio.
29Numa kon del duma nasul po Swunto Duxo, shoxar chi avela iertime. Chi ande kadia lumia vai e lumia kai si te avel."
30Porque decían: Tiene espíritu inmundo.
30O Jesus phendia lenge kadala vorbi ke uni phenenas, "Si les iek beng ande leste."
31Vienen después sus hermanos y su madre, y estando fuera, enviaron á él llamándole.
31Antunchi leski dei ai leske phral avile, beshenas avri, ai mangenas te den duma lesa.
32Y la gente estaba sentada alrededor de él, y le dijeron: He aquí, tu madre y tus hermanos te buscan fuera.
32But narodo beshenas tele pasha Jesus, ai phenen leske, "Dikh, chi dei ai che phral avri, ai mangen te dikhen tu."
33Y él les respondió, diciendo: ¿Quién es mi madre y mis hermanos?
33Wo dia lenge atweto, phenel, "Kon si murhi dei, vai murhe phral?"
34Y mirando á los que estaban sentados alrededor de él, dijo: He aquí mi madre y hermanos.
34Ai wo dikhlia pe lende kai beshenas tele pasha leste ai phendia, "Eta, Murhi dei ai murhe phral!"
35Porque cualquiera que hiciere la voluntad de Dios, éste es mi hermano, y mi hermana, y mi madre.
35Ke kon godi kerel e voia murho Dadeski kai si ando rhaio, si murho phral, murhi phei, ai murhi dei."