1ENTONCES llegaron á Jesús ciertos escribas y Fariseos de Jerusalem, diciendo:
1Antunchi uni Gramnoturia ai Farizeanuria avile andai Jerusalem ka Jesus ai phushle les,
2¿Por qué tus discípulos traspasan la tradición de los ancianos? porque no se lavan las manos cuando comen pan.
2"Sostar che disipluria chi keren o zakono le phurengo? Won chi xalaven penge vas kana xan!"
3Y él respondiendo, les dijo: ¿Por qué también vosotros traspasáis el mandamiento de Dios por vuestra tradición?
3O Jesus phendia lenge, "Ai tume sostar phagen o zakono le Devlesko, te keren tumaro zakono?
4Porque Dios mandó, diciendo: Honra al padre y á la madre, y, El que maldijere al padre ó á la madre, muera de muerte.
4Ke O Del phendia, Preznaisar che dades ai cha da, ai kodo kai prokletsila peske dades vai peska da trobul mudardo."
5Mas vosotros decís: Cualquiera que dijere al padre ó á la madre: Es ya ofrenda mía á Dios todo aquello con que pudiera valerte;
5Numa tume phenen kon godi phenela peske dadeske vai peska dake, so sai demas tume te zhutiv tume dem ka Del.
6No deberá honrar á su padre ó á su madre con socorro. Así habéis invalidado el mandamiento de Dios por vuestra tradición.
6Kado manush nai leske musai te preznail peske dades ai peska da. Kadia tume phagen o zakono le Devlesko te keren tumaro zakono.
7Hipócritas, bien profetizó de vosotros Isaías, diciendo:
7Tume manush kai ankerdion so chi san! O Isaiah, mishto dias profesi pa tumende kana phendia,
8Este pueblo de labios me honra; Mas su corazón lejos está de mí.
8"Kado narodo preznain ma peska mosa, numa lengo ilo dur mandar.
9Mas en vano me honran, Enseñando doctrinas y mandamientos de hombres.
9Intaino preznain ma, ke won sicharen manushenge zakonuria sar te avilino le Devleske."
10Y llamando á sí las gentes, les dijo: Oid, y entended:
10Pala kodia akhardias le narodos peste ai phendia lenge, 'Ashunen ai haliaren!
11No lo que entra en la boca contamina al hombre; mas lo que sale de la boca, esto contamina al hombre.
11Nai so thol o manush ando mui kai maril les, numa so anklel anda lesko mui, si so kai maril les.'
12Entonces llegándose sus discípulos, le dijeron: ¿Sabes que los Fariseos oyendo esta palabra se ofendieron?
12Antunchi le disipluria avile leste ai phende leske, "Zhanes ke le Farizeanuria xoliale kana ashunde so phendian?"
13Mas respondiendo él, dijo: Toda planta que no plantó mi Padre celestial, será desarraigada.
13O Jesus phendia, "Che godi patria kai chi thodias te bariol murho Dat kai si ando rhaio, avela ankaladi avri.
14Dejadlos: son ciegos guías de ciegos; y si el ciego guiare al ciego, ambos caerán en el hoyo.
14Mek le! Ke won si sar korhe kai phiraven avre korhen; kana iek korho ingerel avre korhes, vi le dui si te peren ande hunia."
15Y respondiendo Pedro, le dijo: Decláranos esta parábola.
15O Petri phendias, "Sikav ame te haliaras kadala paramichi."
16Y Jesús dijo: ¿Aun también vosotros sois sin entendimiento?
16O Jesus phendias, "Chi tu sa chi haliares?"
17¿No entendéis aún, que todo lo que entra en la boca, va al vientre, y es echado en la letrina?
17Chi haliares? Ke so godi thos ando mui, zhan ando ji, ai porme anklel avri.
18Mas lo que sale de la boca, del corazón sale; y esto contamina al hombre.
18Numa so anklel anda mui avel anda ilo; ai kodia si kai kerel andal manush marime angla Del.
19Porque del corazón salen los malos pensamientos, muertes, adulterios, fornicaciones, hurtos, falsos testimonios, blasfemias.
19Ke anda ilo anklen le nasul ginduria, mudarimos, adulteri, kurvisia, chorimos, xoxaimos, pupuiimos, ai te des duma nasul pa Del.
20Estas cosas son las que contaminan al hombre: que comer con las manos por lavar no contamina al hombre.
20Kodia kerel andal manush marime angla Del. Numa kai xan bi te xalaven peske vas. Nai marime angla Del.
21Y saliendo Jesús de allí, se fué á las partes de Tiro y de Sidón.
21O Jesus gelotar kotsar ai gelo karing o Tire ai Sidon.
22Y he aquí una mujer Cananea, que había salido de aquellos términos, clamaba, diciéndole: Señor, Hijo de David, ten misericordia de mí; mi hija es malamente atormentada del demonio.
22Ek zhuvli kai avili anda Canaan delas mui, "Al tuke mila anda mande! Gazda, Shav le Davidosko. Murhi shei chinuil zurales ke beng ande late."
23Mas él no le respondió palabra. Entonces llegándose sus discípulos, le rogaron, diciendo: Despáchala, pues da voces tras nosotros.
23O Jesus chi phendia lake khanchi chi iek vorba. Leske disipluria avile leste ai phende leske, "Phen lake te zhaltar ke tsipil ai lelpe pala amende!"
24Y él respondiendo, dijo: No soy enviado sino á las ovejas perdidas de la casa de Israel.
24O Jesus phendia, "Tradino sim ferdi kal bakriorhe le xasarde anda kher Israel."
25Entonces ella vino, y le adoró, diciendo: Señor socórreme.
25Numa e zhuvli avili ai thodiape ande changende angla leste, ai phendias, "Gazda, zhutisar ma!"
26Y respondiendo él, dijo: No es bien tomar el pan de los hijos, y echarlo á los perrillos.
26Wo phendias, "Nai vorta te les o manrho le glatengo ai te shudes les kal zhukel."
27Y ella dijo: Sí, Señor; mas los perrillos comen de las migajas que caen de la mesa de sus señores.
27Woi phendias leske, "Chaches, Gazda, numa le zhukel xan le prusuka kai peren katar lenge gazdaski skafidi."
28Entonces respondiendo Jesús, dijo: Oh mujer, grande es tu fe; sea hecho contigo como quieres. Y fué sana su hija desde aquella hora.
28Antunchi O Jesus phendia lake, "Zhuvlio, cho pachamos baro te kerdiolpe tuke so manges." Ai strazo lake shei sastili.
29Y partido Jesús de allí, vino junto al mar de Galilea: y subiendo al monte, se sentó allí.
29O Jesus gelo pasha e maria, Galilee. Gelo pe iek plaiin ai kote beshlo tele.
30Y llegaron á él muchas gentes, que tenían consigo cojos, ciegos, mudos, mancos, y otros muchos enfermos: y los echaron á los pies de Jesús, y los sanó:
30But narodo avelas leste, andine pesa le bangen, korhen, kashuken, le muto, le dukhade, ai but aver. Thode le ka leske punrhe, ai sastiardia le.
31De manera que se maravillaban las gentes, viendo hablar los mudos, los mancos sanos, andar los cojos, y ver los ciegos: y glorificaron al Dios de Israel.
31Ta o narodo chudisailo kana dikhle ke le kashuke ashunen, le muto dine duma, le naswale sastile, le bange phirenas, le korhe dikhenas, won preznaisarde ai luvudisarde O Del le Israelosko.
32Y Jesús llamando á sus discípulos, dijo: Tengo lástima de la gente, que ya hace tres días que perseveran conmigo, y no tienen qué comer; y enviarlos ayunos no quiero, porque no desmayen en el camino.
32O Jesus akhardia peske disiplon peste ai phendias, "Mila mange anda narodo, ke de trin dies mansa le, ai na le so xan. Chi mangav te zhantar bokhale, ke kam zalin po drom."
33Entonces sus discípulos le dicen: ¿Dónde tenemos nosotros tantos panes en el desierto, que hartemos á tan gran compañía?
33Le disipluria phende leske, "Kai te las dosta manrho ande kadia pusta te pravaras ka savo baro narodo?"
34Y Jesús les dice: ¿Cuántos panes tenéis? Y ellos dijeron: Siete, y unos pocos pececillos.
34O Jesus phushlias le, "Sode manrhe si tume?" Won phende, "Efta manrhe ai xantsi tsinorhe mashe."
35Y mandó á las gentes que se recostasen sobre la tierra.
35Wo phendia le narodoske te beshen tele pe phuv.
36Y tomando los siete panes y los peces, haciendo gracias, partió y dió á sus discípulos; y los discípulos á la gente.
36Lia le efta manrhe ai le mashe, kana dias naisimos, phaglias le, ai dias le kal disipluria, le disipluria dine le ka narodo.
37Y comieron todos, y se hartaron: y alzaron lo que sobró de los pedazos, siete espuertas llenas.
37Savorhe xale ai chailile. Le disipluria chide le kotora kai ashshile efta kozhnitsi pherde sas.
38Y eran los que habían comido, cuatro mil hombres, sin las mujeres y los niños.
38Kodola kai xale sas shtar mi mursh, ai vi zhuvlia ai glate sas.
39Entonces, despedidas las gentes, subió en el barco: y vino á los términos de Magdalá.
39Kana O Jesus tradia le narodos te zhantar, anklisto andek pamphuri, ai gelo ando o foro Magadan.