1EN aquel tiempo se llegaron los discípulos á Jesús, diciendo: ¿Quién es el mayor en el reino de los cielos?
1Ande kodia vriama le disipluria avile ka Jesus, ai phushle les, "Kon si o mai baro ande amperetsia le rhaioski?"
2Y llamando Jesús á un niño, le puso en medio de ellos,
2O Jesus akhardias peste iek tsinorhi glata, ai thodia les angla lende,
3Y dijo: De cierto os digo, que si no os volviereis, y fuereis como niños, no entraréis en el reino de los cielos.
3ai phendia, "Chachimos phenav tumenge, te na keiin tume ai te kerdion sar tsinorhe glate, nashtin chi te nakhen ande amperetsia le rhaioski."
4Así que, cualquiera que se humillare como este niño, éste es el mayor en el reino de los cielos.
4Kon godi mekelape kovlo sar kacha tsinorhi glata si o mai baro ande amperetsia le rhaioski.
5Y cualquiera que recibiere á un tal niño en mi nombre, á mí recibe.
5Ai kon godi primila iek tsinorhi glata sar kadia ando murho anav primil man."
6Y cualquiera que escandalizare á alguno de estos pequeños que creen en mí, mejor le fuera que se le colgase al cuello una piedra de molino de asno, y que se le anegase en el profundo de la mar.
6Numa kon godi kerela iek anda kadala tsinorhe kai pachanpe ande mande te peren ando bezex, mai bini te avel ek baro bax phanglo ka leski kox ai te avel shudino ande bari maria.
7Ay del mundo por los escándalos! porque necesario es que vengan escándalos; mas ay de aquel hombre por el cual viene el escándalo!
7Nasul la lumiake pala o zumaimos kai ingerel le manushen te peren ando bezex. O zumaimos musai te avel, numa nasul kodoleske kastar avela o zumaimos.
8Por tanto, si tu mano ó tu pie te fuere ocasión de caer, córtalo y echaló de ti: mejor te es entrar cojo ó manco en la vida, que teniendo dos manos ó dos pies ser echado en el fuego eterno.
8Te si cho vas vai cho punrho kai kerel tu te peres ando bezex, shin les ai shude les dur tutar! Mai bini te zhas ando chacho traio ieka vastesa vai ieke punrhesa de sar te aven tu dui vas ai dui punrhe ai te aves shudino ande iag kai chi getolpe.
9Y si tu ojo te fuere ocasión de caer, sácalo y échalo de ti: mejor te es entrar con un solo ojo en la vida, que teniendo dos ojos ser echado en el infierno del fuego.
9Ai te si chi iakh ke kerel tu te peres ando bezex. Le la avri ai shude la dur tutar! Ke mai bini te zhas ando chacho traio ieka iakhasa de sar te aven tut dui iakha ai te aves shudino ande iag le iadoski."
10Mirad no tengáis en poco á alguno de estos pequeños; porque os digo que sus ángeles en los cielos ven siempre la faz de mi Padre que está en los cielos.
10"Arakhen tume te na vurhitsin iek anda kadala tsinorhe." Ke phenav tumenge, ke lenge angeluria ando rhaio, dikhen sa data iek pe fatsa murhe Dadeski kai si ando rhaio.
11Porque el Hijo del hombre ha venido para salvar lo que se había perdido.
11Ke O Shav le manushesko avilo te skepil kodia kai sas xasardo.
12¿Qué os parece? Si tuviese algún hombre cien ovejas, y se descarriase una de ellas, ¿no iría por los montes, dejadas las noventa y nueve, á buscar la que se había descarriado?
12So gindis? Te si iek manush kai si les ek shel bakre, ai iek anda lende xasavol, chi mekel le iniarvardesh tai inia pe plai ai te zhal te rodel o iek kai xasailo?
13Y si aconteciese hallarla, de cierto os digo, que más se goza de aquélla, que de las noventa y nueve que no se descarriaron.
13Ai te arakhela les, phenav tumenge o chachimos, "Mai raduime anda kodo iek de sar andal kaver iniarvardesh tai inia kai nas xasarde.
14Así, no es la voluntad de vuestro Padre que está en los cielos, que se pierda uno de estos pequeños.
14Ai sa kadia nai e voia tumaro Dadeski kai si ando rhaio, te xasavol ai te xaiil chi iek anda kadala tsinorhe.
15Por tanto, si tu hermano pecare contra ti, ve, y redargúyele entre ti y él solo: si te oyere, has ganado á tu hermano.
15"Te kerdia cho phral bezex karing tute, zha leste korkorho ai sikav leske leski dosh. Te ashunela tute nirisardian che phrales palpale.
16Mas si no te oyere, toma aún contigo uno ó dos, para que en boca de dos ó de tres testigos conste toda palabra.
16Numa te na ashunela tute, le tusa iek vai dui manush kashte te avel dui vai trin marturia ka divano.
17Y si no oyere á ellos, dilo á la iglesia: y si no oyere á la iglesia, tenle por étnico y publicano.
17Te na ashunela lende, phen la khangeriake; te na ashunela ka khangeri, jin les sar iek manush kai chi pachalpe ando Del, ai sar iek manush kai chidel e taksa."
18De cierto os digo que todo lo que ligareis en la tierra, será ligado en el cielo; y todo lo que desatareis en la tierra, será desatado en el cielo.
18O chachimos phenav tumenge, "So godi phandena pe phuv vunzhe phanglo ando rhaio; ai so godi tume phutrena pe phuv vunzhe phuterdo ando rhaio."
19Otra vez os digo, que si dos de vosotros se convinieren en la tierra, de toda cosa que pidieren, les será hecho por mi Padre que está en los cielos.
19Magdata phenav tumenge, "Te avela dui anda tumende kai san vorta ai chache iekavresa ai pe iek gindo pe phuv, vari so kai mangena si e avel, kerdo lenge katar murho Dat ando rhaio."
20Porque donde están dos ó tres congregados en mi nombre, allí estoy en medio de ellos.
20Ke kai dui vai trin chidenape ande murho anav, "Me sim, mashkar lende."
21Entonces Pedro, llegándose á él, dijo: Señor, ¿cuántas veces perdonaré á mi hermano que pecare contra mí? ¿hasta siete?
21Antunchi o Petri avilo ka Jesus ai phushlia les, "Gazda, sodivar trobul te iertiv murhe phraleske te kerela bezexa karing mande? Zhi ka e eftato data?"
22Jesús le dice: No te digo hasta siete, mas aun hasta setenta veces siete.
22O Jesus phendias leske, "Me phenav tuke na zhi ka e eftato data, numa zhi kal eftavardesh data efta.
23Por lo cual, el reino de los cielos es semejante á un hombre rey, que quiso hacer cuentas con sus siervos.
23"E amperetsia le rhaioski si sar iek amperto kai manglias te dikhel sode kamenas leske, leske slugi.
24Y comenzando á hacer cuentas, le fué presentado uno que le debía diez mil talentos.
24De anda gor andine leske iekes kai kamelas leske desh mi.
25Mas á éste, no pudiendo pagar, mandó su señor venderle, y á su mujer é hijos, con todo lo que tenía, y que se le pagase.
25Ke nashti pochinelas, lesko gazda dias ordina te bichinen les, leska rhomnia, leske shaven, ai sa so godi sas les, kashte te pochindiol so kamelas.
26Entonces aquel siervo, postrado, le adoraba, diciendo: Señor, ten paciencia conmigo, y yo te lo pagaré todo.
26E sluga thodiape ande changende ai rhugisailo leste, 'Na xoliavol, rhevdisar, azhuker ma, ai pochinava tuke sa.'
27El señor, movido á misericordia de aquel siervo, le soltó y le perdonó la deuda.
27Leske gazdaske pelias mila, ai meklias les te zhal ivia. Iertisardias les so godi kamelas leske.
28Y saliendo aquel siervo, halló á uno de sus consiervos, que le debía cien denarios; y trabando de él, le ahogaba, diciendo: Págame lo que debes.
28"Numa e mizmo sluga sar zhalas avri, arakhlias iek andal kaver slugi, kai kamelas leske iek shel teliara. Lias les korhatar ai phendias, " Pochin mange so godi kames mange."
29Entonces su consiervo, postrándose á sus pies, le rogaba, diciendo: Ten paciencia conmigo, y yo te lo pagaré todo.
29Kodia sluga thodiape ande changende ai rhugisailo leste, " Na xoliavol, rhevdisar, azhuker ma, ai pochinava tuke sa."
30Mas él no quiso; sino fué, y le echó en la cárcel hasta que pagase la deuda.
30Numa wo chi manglias, gelo ai thodias les ande temnitsa zhi pon pochinela so kamel.
31Y viendo sus consiervos lo que pasaba, se entristecieron mucho, y viniendo, declararon á su señor todo lo que había pasado.
31Kana le kaver slugi dikhle so kerdiliape, de sa nasul sas lenge, gele ai phende le gazdaske so godi kerdiliape.
32Entonces llamándole su señor, le dice: Siervo malvado, toda aquella deuda te perdoné, porque me rogaste:
32Antunchi lesko gazda akhardias les, ai phendias leske, "Tu bi lasho, bi ilesko, nasul sluga! Me iertisardem tuke so godi kamesas mange ke rhugisailian mande.
33¿No te convenía también á ti tener misericordia de tu consiervo, como también yo tuve misericordia de ti?
33Chi trobulas te avel tuke mila andai kaver sluga, sar sas mange mila anda tute?"
34Entonces su señor, enojado, le entregó á los verdugos, hasta que pagase todo lo que le debía.
34Ande xoli lesko gazda thodias les ande temnitsa zhi pon pochinal so godi kamelas.
35Así también hará con vosotros mi Padre celestial, si no perdonareis de vuestros corazones cada uno á su hermano sus ofensas.
35"Sakadia si te kerel tumensa murho Dat kai si ando rhaio, te na iertina tumare phralen sa ilesa."