¹¿POR qué estás lejos, oh Jehová, Y te escondes en el tiempo de la tribulación?

¹Zakaj stojiš oddaleč, o GOSPOD? Zakaj se skrivaš ob časih stiske?

²Con arrogancia el malo persigue al pobre: Serán cogidos en los artificios que han ideado.

²Prevzetnost brezbožnika hudo straši ubožca. Ujamejo se naj v naklepih, katere izmišljajo.

³Por cuanto se alaba el malo del deseo de su alma, Y bendice al codicioso ó quien Jehová aborrece.

³Kajti brezbožnik se hvali z željami duše svoje in lakomnik se odreka GOSPODA in ga zaničuje.

⁴El malo, por la altivez de su rostro, no busca á Dios: No hay Dios en todos sus pensamientos.

⁴Brezbožnik v napuhu obraza svojega govori: Saj ne bo kaznoval, ni Boga. To so vse misli njegove.

⁵Sus caminos son viciosos en todo tiempo: Tus juicios los tiene muy lejos de su vista: Echa bocanadas en orden á todos sus enemigos.

⁵Varna so pota njegova v vsakem času; previsoko so pogledu njegovemu sodbe tvoje; na svoje nasprotnike piha prezirljivo.

⁶Dice en su corazón: No seré movido en ningún tiempo, Ni jamás me alcanzará el infortunio.

⁶V srcu svojem govori: Ne ganem se, od roda do roda bodem brez nesreče.

⁷Llena está su boca de maldición, y de engaños y fraude: Debajo de su lengua, vejación y maldad.

⁷Kletve polna so usta njegova in zvijač in zatiranja; pod jezikom njegovim je nadloga in krivica.

⁸Está en las guaridas de las aldeas: En los escondrijos mata al inocente: Sus ojos están acechando al pobre.

⁸Poseda na preži po vaseh, v zakotju ubija nedolžnega, oči njegove prežé na onemoglega.

⁹Acecha en oculto, como el león desde su cama: Acecha para arrebatar al pobre: Arrebata al pobre trayéndolo á su red.

⁹V skrivališču preži kakor lev v svojem brlogu, preži, da zgrabi siromaka; že ga prijema ter vleče vstran v mreži svoji.

¹⁰Encógese, agáchase, Y caen en sus fuerzas muchos desdichados.

¹⁰Sključi se, potuhne se, in onemogli padajo v krepke kremplje njegove.

¹¹Dice en su corazón: Dios está olvidado, Ha encubierto su rostro; nunca lo verá.

¹¹V srcu svojem govori: Pozabil je Bog mogočni, obličje svoje skriva, nikoli ne bo videl tega.

¹²Levántate, oh Jehová Dios, alza tu mano, No te olvides de los pobres.

¹²Vstani, o GOSPOD! Bog mogočni, dvigni roko svojo, ne pozabi ubogih.

¹³¿Por qué irrita el malo á Dios? En su corazón ha dicho que no lo inquirirás.

¹³Zakaj sme brezbožnik zaničevati Boga in v srcu svojem govoriti, da ne boš kaznoval?

¹⁴Tú lo tienes visto: porque tú miras el trabajo, y la vejación, para vengar le por tu mano: A ti se acoge el pobre, Tú eres el amparo del huérfano.

¹⁴Videl si to; zakaj ti gledaš nadlogo in gorje, da povrneš s svojo roko; brambi tvoji se izroča nesrečni, siroti si ti pomočnik.

¹⁵Quebranta el brazo del malo: Del maligno buscarás su maldad, hasta que ninguna halles.

¹⁵Zdróbi roko brezbožniku in hudobneža krivico kaznuj, dokler je ne najdeš več.

¹⁶Jehová, Rey eterno y perpetuo: De su tierra fueron destruídas las gentes.

¹⁶GOSPOD je Kralj vedno in vekomaj, poginili so pogani z zemlje njegove.

¹⁷El deseo de los humildes oíste, oh Jehová: Tú dispones su corazón, y haces atento tu oído;

¹⁷Hrepenenje krotkih si uslišal, GOSPOD: potolažiš jim srce, nagneš k njim svoje uho,da maščuje siroto in stiskanega, da ju ne straši več človek, ki je iz zemlje.

¹⁸Para juzgar al huérfano y al pobre, A fin de que no vuelva más á hacer violencia el hombre de la tierra.

¹⁸da maščuje siroto in stiskanega, da ju ne straši več človek, ki je iz zemlje.