1Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de Jehová derramare su lamento. JEHOVA, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti.
1Rabbiyow, baryootankayga maqal, Qayladayduna ha ku soo gaadho.
2No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme.
2Wejigaaga ha iga qarin maalinta aan dhibaataysnahay, Dhegta ii dhig, Oo maalinta aan ku baryo, dhaqso iigu soo jawaab.
3Porque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados.
3Waayo, maalmahaygu waxay u dhammaadaan sida qiiq oo kale, Oo lafahayguna waxay u gubtaan sida qori ololaya oo kale.
4Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan.
4Wadnahayga wax baa lagu dhuftay, sida caws oo kalena wuu engegay, Waayo, waan iska illoobaa inaan kibistayda cuno.
5Por la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne.
5Codkii taahiddayda daraaddiis Ayaa lafahaygu jidhkayga ku dhegaan.
6Soy semejante al pelícano del desierto; Soy como el buho de las soledades.
6Anigu waxaan la mid ahay haad cantalyaa ah oo cidlada joogta, Oo waxaan la mid noqday haad guumays ah oo lamadegaanka dhex joogta.
7Velo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado.
7Waan soo jeedaa, oo waxaan noqday Sidii shimbir yar oo keligeed guri dhaladiis saaran.
8Cada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.
8Maalinta oo dhan cadaawayaashaydu way i caayaan, Oo kuwa ii cadhaysanuna magacaygay ku caytamaan.
9Por lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro,
9Waayo, dambas baan u cunay sidii kibis oo kale, Oo cabniinkaygiina waxaan ku darsaday ilmadaydii.
10A causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado.
10Sababtuna waa dhirifkaagii iyo cadhadaadii aawadood, Waayo, kor baad ii qaadday, dabadeedna waad i xoortay.
11Mis días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba.
11Cimrigaygu waa sida hoos sii libdhaya, Oo waxaan u engegay sida caws oo kale.
12Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación.
12Laakiinse Rabbiyow, adigu weligaaba waad sii jiri doontaa, Oo waa lagu sii xusuusan doonaa ka ab ka ab.
13Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
13Waad sara joogsan doontaa, oo Siyoon baad u naxariisan doontaa, Waayo, waa wakhtiga iyada loo jixinjixo, haah, oo wakhtigii la ballamay waa yimid.
14Porque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión.
14Waayo, addoommadaadu waxay u bogaan dhagaxyadeeda, Oo waxay u jixinjixaan ciiddeeda.
15Entonces temerán las gentes el nombre de Jehová, Y todos los reyes de la tierra tu gloria;
15Haddaba quruumuhu waxay ka cabsan doonaan magaca Rabbiga, Boqorrada dunida oo dhammuna ammaantaada,
16Por cuanto Jehová habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto;
16Waayo, Rabbigu wuxuu dhisay Siyoon, Oo wuxuu ka dhex muuqday ammaantiisii,
17Habrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos.
17Wuxuu u fiirsaday kuwa dan daraysan tukashadoodii, Oo baryadoodiina ma uu quudhsan.
18Escribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH.
18Tan waxaa loo qori doonaa farcanka soo socda, Oo dad la abuuri doono ayaa Rabbiga ammaani doona.
19Porque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra,
19Waayo, isagu wuxuu wax ka soo fiiriyey meeshiisa sare oo quduuska ah, Rabbigu dhulkuu ka soo eegay samada,
20Para oir el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte;
20Inuu maqlo taaha maxbuuska, Iyo inuu sii daayo kuwa dilka lagu xukumay,
21Porque cuenten en Sión el nombre de Jehová, Y su alabanza en Jerusalem,
21Si dadku magaca Rabbiga uga sheego Siyoon dhexdeeda, Ammaantiisana Yeruusaalem dhexdeeda,
22Cuando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á Jehová.
22Markii dadyowgu isu soo wada ururaan, Iyo xataa boqortooyooyinkuba, inay Rabbiga u adeegaan aawadeed.
23El afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días.
23Isagu xooggayguu ku dhex dhimay jidka, Oo cimrigaygiina wuu gaabiyey.
24Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años.
24Anigu waxaan idhi, Ilaahayow, ha i sii qaadin cimrigayga oo badh ah, Sannadahaagu waxay sii waaraan tan iyo ka ab ka ab.
25Tú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos.
25Waa hore ayaad aasaaska dhulka dhigtay, Samooyinkuna waa shuqulkii gacmahaaga.
26Ellos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
26Iyagu way baabbi'i doonaan, adiguse waad sii waari doontaa, Haah, oo kulligood waxay u duugoobi doonaan sida dhar oo kale, Oo waxaad iyaga u beddeli doontaa sida maro oo kale, wayna beddelmi doonaan,
27Mas tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán.
27Laakiinse adigu isku si uun baad tahay had iyo goorba, Oo sannadahaaguna ma idlaan doonaan.Carruurta addoommadaadu way sii jiri doonaan, Oo farcankooduna hortaaday ku xoogaysan doonaan.
28Los hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti.
28Carruurta addoommadaadu way sii jiri doonaan, Oo farcankooduna hortaaday ku xoogaysan doonaan.