1Y RESPONDIO Eliphaz Temanita, y dijo:
1 Gaa no Elifaz Teman boro tu ka ne:
2¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, Y henchirá su vientre de viento solano?
2 «Boro kaŋ gonda laakal ga sanni yeti da bayray yaamo, Wala a ga nga gundo toonandi nda wayna funay hawo no?
3¿Disputará con palabras inútiles, Y con razones sin provecho?
3 A ma kakaw te da sanni kaŋ sinda nafa mo, Wala nda sanniyaŋ kaŋ si hay kulu hanse?
4Tú también disipas el temor, Y menoscabas la oración delante de Dios.
4 Oho, yaadin no ni goono ga Irikoy humburkumay zeeri, Ni go ga Irikoy se sududuyaŋ mo ganji.
5Porque tu boca declaró tu iniquidad, Pues has escogido el hablar de los astutos.
5 Zama ni taalo ga daŋ ni meyo ma salaŋ, Ni na hiilantey deene suuban mo.
6Tu boca te condenará, y no yo; Y tus labios testificarán contra ti.
6 Ni bumbo meyo go ga ni zeeri, manti ay bo. Ni bumbo sanno goono ga seeda ni boŋ.
7¿Naciste tú primero que Adam? ¿O fuiste formado antes que los collados?
7 To, nin no ga ti bora kaŋ i sintin ka hay, wala? Wala i na ni kaa taray za i mana tudey te no?
8¿Oíste tú el secreto de Dios, Que detienes en ti solo la sabiduría?
8 Irikoy saaware marge ra no ni goono ga goro ka maa? Ni goono ga ne ni hinne do no laakal bara, wala?
9¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes que no se halle en nosotros?
9 Ifo no ni ga bay kaŋ iri wo si bay? Wala ifo no ni faham d'a kaŋ si iri wo banda?
10Entre nosotros también hay cano, también hay viejo Mucho mayor en días que tu padre.
10 Iri do haray gonda hamni kwaaray koy yaŋ da arkusu zeeno boobo, Boroyaŋ kaŋ ga zeen ni baabo gumo.
11¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿Tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?
11 Irikoy yaamaryaŋey kayna ni se no? Wala baa sanni baana kaŋ i te ni se?
12¿Por qué te enajena tu corazón, Y por qué guiñan tus ojos,
12 Ifo se no ni ta ni bina ma ni halli? Ifo se mo no ni moy goono ga ciray?
13Pues haces frente á Dios con tu espíritu, Y sacas tales palabras de tu boca?
13 Hala nda ni bare ka fay da Irikoy ni biya ra, Kaŋ ni goono ga naŋ sanney wo dumi ma fun ni me ra.
14¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, Y que se justifique el nacido de mujer?
14 Adam-ize wo, ifo no? sanku fa a ma ciya hanante? Wayboro hayyaŋ mo, ifo no, hal a ma ciya adilante?
15He aquí que en sus santos no confía, Y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:
15 Guna, baa a wane hanantey, Irikoy mana naanay i gaa bo. Oho, hala beeney bumbo sinda hananyaŋ a do.
16¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, Que bebe la iniquidad como agua?
16 Sanku fa binde boro kaŋ go, Fanta hari no, ifumbo mo no! Adam-ize kaŋ ga laala haŋ sanda hari cine!
17Escúchame; yo te mostraré Y te contaré lo que he visto:
17 Ma maa ay se ay ma woone cabe ni se mo. Haŋ kaŋ ay jin ka di, nga no ay ga ci.
18(Lo que los sabios nos contaron De sus padres, y no lo encubrieron;
18 Haŋ kaŋ laakalkooney ci, Ngey kaayey do no i maa r'a, Ngey mo man'a tugu.
19A los cuales solos fué dada la tierra, Y no pasó extraño por medio de ellos:)
19 Ngey hinne se no i na laabo no, Yaw fo kulu mana furo a ra.
20Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, Y el número de años es escondido al violento.
20 Boro laalo ga azaaba haŋ nga jirbey kulu ra, I na jiiri timmanteyaŋ jisi kankamandiko se.
21Estruendos espantosos hay en sus oídos; En la paz le vendrá quien lo asuele.
21 Humburkumay yooje maayaŋ go a hanga ra, A baani jirbey ra mo halaciko no ga kaŋ a boŋ.
22El no creerá que ha de volver de las tinieblas, Y está mirando al cuchillo.
22 A ga laakal kaa hala nga ga ye ka kaa ka fun kubay ra, Takuba mo goono g'a batu.
23Desasosegado á comer siempre, Sabe que le está aparejado día de tinieblas.
23 A ga windi-windi ka ŋwaari ceeci, Ka ne: ‹Man no a go?› A bay kaŋ kubay zaaro maan nga gaa.
24Tribulación y angustia le asombrarán, Y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.
24 Kankami nda foyrayyaŋ goono g'a humburandi. I goono ga te a boŋ zaama mo, Sanda bonkooni kaŋ go soolante wongu se.
25Por cuanto él extendió su mano contra Dios, Y se esforzó contra el Todopoderoso,
25 Zama a na nga kambe salle ka gaaba nda Irikoy. A goono ga boŋbeeray te ka gaaba nda Hina-Kulu-Koyo.
26El le acometerá en la cerviz, En lo grueso de las hombreras de sus escudos:
26 Boŋ sanday no a ga zuru ka koy d'a Irikoy gaa, A korayo banda gaa gonda wargayaŋ.
27Porque cubrió su rostro con su gordura, E hizo pliegues sobre los ijares;
27 Zama a na nga moyduma daabu nda maani, A na maani margu mo nga tanja boŋ.
28Y habitó las ciudades asoladas, Las casas inhabitadas, Que estaban puestas en montones.
28 A goro mo gallu kurmuyaŋ ra, Windey kaŋ ra boro kulu si da goray, Wo kaŋ yaŋ zeen hala i ga ba ka kaŋ.
29No enriquecerá, ni será firme su potencia, Ni extenderá por la tierra su hermosura.
29 A si te arzakante, a duura si duumi, A fari nafa mo si sumbal kala ganda.
30No se escapará de las tinieblas: La llama secará sus ramos, Y con el aliento de su boca perecerá.
30 A si du ka fun kubay ra, Danji beela g'a tuuri kambey koogandi mo. Irikoy meyo ra funsaro no g'a ganandi.
31No confíe el iluso en la vanidad; Porque ella será su recompensa.
31 A ma si de yaamo gaa, ka nga boŋ halli mo, Zama yaadin gaa yaamo ga ciya a wane alhakku.
32El será cortado antes de su tiempo, Y sus renuevos no reverdecerán.
32 A g'a kulu bana a se za da hinay. A tuuri kambe mo si zaada.
33El perderá su agraz como la vid, Y derramará su flor como la oliva.
33 A ga nga izey kaŋ mana nin yaŋ zama, Danga reyzin* nya cine. Danga zeytun* tuuri-nya mo, a ga nga booso dooru.
34Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, Y fuego consumirá las tiendas de soborno.
34 Zama borey kaŋ yaŋ ga wangu Irikoy ganayaŋ, I jama si du banda, Danji mo ga ngey kaŋ yaŋ ga me-daabu ta windey ŋwa.
35Concibieron dolor, y parieron iniquidad; Y las entradas de ellos meditan engaño.
35 I ga kun da hasaraw ka laala hay, I biney mo go ga halliyaŋ soola.»