1Y RESPONDIO Job, y dijo:
1 Gaa no Ayuba tu ka ne:
2Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.
2 «Baa hunkuna bumbo, hẽeno kaŋ ay goono ga te wo ciya murteyaŋ. Ay kamba ga tin ay durayyaŋo se.
3Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.
3 Doŋ day ay ma bay naŋ kaŋ ay ga du a, Hal ay ma to a karga do!
4Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.
4 Kala y'ay hẽeno ŋwaarayyaŋ soola a jine, Ay m'ay meyo toonandi nda sabaabuyaŋ.
5Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.
5 Kal ay ma bay sanney kaŋ yaŋ a ga tu ay se d'a, Ya faham da haŋ kaŋ a ga ci ay se.
6¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
6 A ga canda-canda nd'ay, Nga nda nga beera hino, wala? Abada! A ga hangan ay se no.
7Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.
7 Noodin no adilantey ga hin ka sabaabu cabe a se, Yaadin gaa no, I g'ay faaba ay ciitikwa kambe ra hal abada.
8He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:
8 Guna, ay n'a ceeci jina haray, Amma a si noodin. Banda mo, amma ay mana du k'a fayanka.
9Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.
9 Kambe wow haray, nango kaŋ a ga goy, Amma yan'a fonnay, A ga nga boŋ tugu kambe ŋwaari haray, Hal ay si hin ka di a.
10Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.
10 Amma a ga fonda kaŋ ay ga gana din bay, Saaya kaŋ a jin k'ay gosi, ay ga fatta sanda wura.
11Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.
11 Ay ca mana fay d'a fonda ganayaŋ, Ay soobay k'a cey gana, yana kamba bo.
12Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.
12 Ay mana ye da banda ka fay d'a me lordey, Ay haggoy d'a me sanney ka bisa ay ŋwaaro.
13Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.
13 Amma nga wo afolloŋ no, May no ga hin k'a bare binde? Haŋ kaŋ a bina ga ba, nga no a ga te.
14El pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como estas hay en él.
14 Zama haŋ kaŋ a waadu ay gaa, Nga no a ga goy ay gaa, Woodin yaŋ dumi hari boobo mo go no a do.
15Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.
15 Woodin se no ay laakal ga tun a jine, D'ay fongu mo, ay ga humbur'a.
16Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.
16 Zama Irikoy naŋ ay bina ma yangala, Hina-Kulu-Koyo n'ay laakal tunandi mo.
17¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?
17 Zama manti kubay no k'ay halaci bo, Manti mo kubay bi tik! no k'ay moyduma daabu.