1POR tanto, Job, oye ahora mis razones, Y escucha todas mis palabras.
1 Kulu nda yaadin, ya nin Ayuba, Ay ga ni ŋwaaray ma maa ay sanney sohõ, Ma hanga jeeri ay sanney kulu se.
2He aquí yo abriré ahora mi boca, Y mi lengua hablará en mi garganta.
2 Guna, sohõ ay n'ay meyo feeri, Ay deena ga salaŋ ay daana ra.
3Mis razones declararán la rectitud de mi corazón, Y mis labios proferirán pura sabiduría.
3 Ay sanno g'ay bine cimo bangandi. Ay meyo ga bayray toonante salaŋ.
4El espíritu de Dios me hizo, Y la inspiración del Omnipotente me dió vida.
4 Irikoy Biya no k'ay te, Hina-Kulu-Koyo fulanzama no k'ay no fundi.
5Si pudieres, respóndeme: Dispón tus palabras, está delante de mí.
5 Da ni ga hin, kala ma tu ay se. Ma tun ka kay ka ni sanno soola ay jine.
6Heme aquí á mí en lugar de Dios, conforme á tu dicho: De lodo soy yo también formado.
6 Guna, Irikoy do ay ya ni cine no. Ay mo, laabo ra no i n'ay sambu, k'ay cina.
7He aquí que mi terror no te espantará, Ni mi mano se agravará sobre ti.
7 Guna, ay manti boro kaŋ ga humburandi, Sanku fa ya ni humburandi. Ay si ni naan da tiŋay mo.
8De cierto tú dijiste á oídos míos, Y yo oí la voz de tus palabras que decían:
8 Daahir ni ci, ay maa mo. Ay maa ni sanno jinda mo, kaŋ ni ne
9Yo soy limpio y sin defecto; Y soy inocente, y no hay maldad en mí.
9 ni ya hanante no kaŋ sinda hartayaŋ, Kaŋ sinda taali no, Laala fo mo si ni gaa.
10He aquí que él buscó achaques contra mí, Y me tiene por su enemigo;
10 Irikoy goono ga kobay ceeci ni gaa, A na ni ciya nga ibare.
11Puso mis pies en el cepo, Y guardó todas mis sendas.
11 A ga ni cey daŋ bundu baka* ra, A ga ni fondey kulu batandi mo.
12He aquí en esto no has hablado justamente: Yo te responderé que mayor es Dios que el hombre.
12 Woodin ra binde ni sinda cimi. Guna, ay ga tu ni se, Zama Irikoy bisa boro beeray.
13¿Por qué tomaste pleito contra él? Porque él no da cuenta de ninguna de sus razones.
13 Ifo se no ni ga kakaw d'a? Zama se a si nga muraadey lasaabuyaŋ no, wala?
14Sin embargo, en una ó en dos maneras habla Dios; Mas el hombre no entiende.
14 Zama Irikoy ga salaŋ sorro folloŋ, Oho, hala sorro hinka zaati, Amma boro kulu si ga saal a.
15Por sueño de visión nocturna, Cuando el sueño cae sobre los hombres, Cuando se adormecen sobre el lecho;
15 Hindiri ra, wala cin bangandi ra, Waati kaŋ jirbi tiŋo ga borey di, Waati kaŋ i ga hahaabiya ngey daarey boŋ,
16Entonces revela al oído de los hombres, Y les señala su consejo;
16 Alwaato din no a ga borey hangey fiti, A ga nga seeda daŋ goojiyaŋ kaŋ a te i se din gaa,
17Para quitar al hombre de su obra, Y apartar del varón la soberbia.
17 Zama nga ma boro candi a ma fay da nga miila, A ma boro ganji boŋbeeray mo.
18Detendrá su alma de corrupción, Y su vida de que pase á cuchillo.
18 A m'a fundo ganji guusu ra kaŋyaŋ, Yaaji mo s'a fundo halaci.
19También sobre su cama es castigado Con dolor fuerte en todos sus huesos,
19 A ga boro gooji da doori mo nga daaro boŋ, Da foyrayyaŋ waati kulu nga biriyey ra,
20Que le hace que su vida aborrezca el pan, Y su alma la comida suave.
20 Hal a fundo ga ŋwaari fanta, A bina mo ma wangu ŋwaari kaano.
21Su carne desfallece sin verse, Y sus huesos, que antes no se veían, aparecen.
21 A hamo ma soobay ka halaci hal a ma ye ka komso, A biriyey mo kaŋ i si di waato ma fatta.
22Y su alma se acerca al sepulcro, Y su vida á los que causan la muerte.
22 A fundo goono ga maan guuso me gaa, A fundo goono ga maan halacikoy do mo.
23Si tuviera cerca de él Algún elocuente anunciador muy escogido, Que anuncie al hombre su deber;
23 Da malayka go a banda, Sasabandiko mo, afolloŋ zambar game ra, Zama a ma boro cabe haŋ kaŋ ga saba nd'a a se,
24Que le diga que Dios tuvo de él misericordia, Que lo libró de descender al sepulcro, Que halló redención:
24 Kal a ma gomni te a se ka ne: ‹M'a faaba a ma si gunguray ka koy guuso ra, zama ay du fansa hari!›
25Enterneceráse su carne más que de niño, Volverá á los días de su mocedad.
25 A hamo ma ye ka taji ka bisa zanka wane tajitaray, A ma ye ka kaa nga zankatara gaabo ra.
26Orará á Dios, y le amará, Y verá su faz con júbilo: Y él restituirá al hombre su justicia.
26 Gaa no a ga adduwa te Irikoy gaa, Nga mo g'a ta da gomni, Hal a ga di Irikoy moyduma da farhã. Nga mo ga ye ka nga adilitara no bora se.
27El mira sobre los hombres; y el que dijere: Pequé, y pervertí lo recto, Y no me ha aprovechado;
27 Bora ga baytu borey jine mo ka ne: ‹Ay na zunubi te, ay na cimi fonda siirandi, A mana ay nafa mo.
28Dios redimirá su alma, que no pase al sepulcro, Y su vida se verá en luz.
28 Irikoy n'ay fundo fansa hal a ma si gunguray ka koy guuso ra, Ay fundo ga di annura mo.›
29He aquí, todas estas cosas hace Dios Dos y tres veces con el hombre;
29 Guna, hayey wo kulu no Irikoy ga goy sorro hinka, Oho, hala sorro hinza zaati boro se,
30Para apartar su alma del sepulcro, Y para iluminarlo con la luz de los vivientes.
30 Zama a ma ye ka kand'a fundo ka fun d'a guuso ra, Zama a m'a kaarandi mo da fundi kaari.
31Escucha, Job, y óyeme; Calla, y yo hablaré.
31 Ya Ayuba, ma laakal ye ka hanga jeeri ay se. Ma dangay, ay mo, ay ma salaŋ.
32Que si tuvieres razones, respóndeme; Habla, porque yo te quiero justificar.
32 Gaa no da ni gonda hay fo kaŋ ni ga ba ni ma ci, Ma tu ay se. Ni ma salaŋ, zama ay ga ba ay ma ni adilandi*.
33Y si no, óyeme tú á mí; Calla, y enseñarte he sabiduría.
33 Da manti yaadin no, ma maa ay sanno. Ma dangay, ay mo ga ni dondonandi laakal.»