Spanish: Reina Valera (1909)

Zarma

John

1

1EN el principio era el Verbo, y el Verbo era con Dios, y el Verbo era Dios.
1 Za sintina Sanno go no. Sanno da Irikoy go care banda mo, Sanno ya Irikoy no mo.
2Este era en el principio con Dios.
2 Za sintina nga nda Irikoy no.
3Todas las cosas por él fueron hechas; y sin él nada de lo que es hecho, fué hecho.
3 Nga no na hay kulu taka. Hay kulu kaŋ taka mana taka kala nda Sanno.
4En él estaba la vida, y la vida era la luz de los hombres.
4 A ra fundi go, fundo mo borey annura no.
5Y la luz en las tinieblas resplandece; mas las tinieblas no la comprendieron.
5 Annura din goono ga kaari mo kuba ra, kuba mo mana hin a.
6Fué un hombre enviado de Dios, el cual se llamaba Juan.
6 Boro fo kaa kaŋ Irikoy donton, a maa ga ti Yohanna.
7Este vino por testimonio, para que diese testimonio de la luz, para que todos creyesen por él.
7 Bora din kaa ka ciya seeda, a ma seeda annura boŋ, zama boro kulu ma cimandi a seeda boŋ.
8No era él la luz, sino para que diese testimonio de la luz.
8 Nga bumbo manti annura no, amma a kaa ka seeda annura din boŋ.
9Aquel era la luz verdadera, que alumbra á todo hombre que viene á este mundo.
9 Woodin annura cimi-cimo no kaŋ goono ga kaa ndunnya ra, kaŋ ga kaari boro kulu gaa.
10En el mundo estaba, y el mundo fué hecho por él; y el mundo no le conoció.
10 A go ndunnya ra, nga mo no na ndunnya te, amma ndunnya man'a bay.
11A lo suyo vino, y los suyos no le recibieron.
11 A kaa nga waney do, amma a wane borey man'a ta.
12Mas á todos los que le recibieron, dióles potestad de ser hechos hijos de Dios, á los que creen en su nombre:
12 Amma borey kulu kaŋ n'a ta, ngey kaŋ yaŋ de a gaa, a n'i no dabari i ma ciya Irikoy izeyaŋ.
13Los cuales no son engendrados de sangre, ni de voluntad de carne, ni de voluntad de varón, mas de Dios.
13 I hay manti hayrey kuri do, wala Adam-ize bine ibaay miila do, wala alboro miila boŋ, amma Irikoy do.
14Y aquel Verbo fué hecho carne, y habitó entre nosotros (y vimos su gloria, gloria como del unigénito del Padre), lleno de gracia y de verdad.
14 Sanno mo ciya gaahamkoy, a goro iri game ra mo. Iri di a darza, darza kaŋ ti Ize follonka kaŋ fun Baaba do wano. A to da gomni nda cimi.
15Juan dió testimonio de él, y clamó diciendo: Este es del que yo decía: El que viene tras mí, es antes de mí: porque es primero que yo.
15 Yohanna seeda a boŋ. A na nga jinde sambu ka ne: «Bora neeya kaŋ boŋ ay salaŋ ka ne: ‹Bora kaŋ ga kaa ay banda, ay jine boro no, zama a go no za i man'ay hay.› »
16Porque de su plenitud tomamos todos, y gracia por gracia.
16 Zama a tooyaŋo ra no iri kulu du. Gomni mo goono ga gomni gana.
17Porque la ley por Moisés fué dada: mas la gracia y la verdad por Jesucristo fué hecha.
17 Zama Musa do no Irikoy na asariya* no, amma gomni nda cimi, Yesu Almasihu do no i fun.
18A Dios nadie le vió jamás: el unigénito Hijo, que está en el seno del Padre, él le declaró.
18 Boro kulu si no kaŋ di Irikoy baa ce fo. Irikoy Ize follonka kaŋ go Baaba ganda ra, nga no ka Baaba bangandi.
19Y éste es el testimonio de Juan, cuando los Judíos enviaron de Jerusalem sacerdotes y Levitas, que le preguntasen: ¿Tú, quién eres?
19 Yohanna seeda neeya, waato kaŋ Urusalima* Yahudancey na alfagayaŋ* da Lawi boro fooyaŋ donton i ma koy a do k'a hã ka ne: «Nin no may?»
20Y confesó, y no negó; mas declaró: No soy yo el Cristo.
20 A yadda, a mana ze, amma a yadda ka ci ka ne: «Ay wo manti Almasihu no.»
21Y le preguntaron: ¿Qué pues? ¿Eres tú Elías? Dijo: No soy. ¿Eres tú el profeta? Y respondió: No.
21 I n'a hã ka ne: «Mate no, ni ya Iliya no?» A ne: «Ay wo manti nga no.» I ne: «Ni ya annabo* din no?» A tu ka ne: «Abada.»
22Dijéronle: ¿Pues quién eres? para que demos respuesta á los que nos enviaron. ¿Qué dices de ti mismo?
22 Gaa no i ne a se: «Day, nin no may, hal iri ma konda tuyaŋo borey kaŋ n'iri donton se? Ifo no ni ga ne ni bumbo ciine ra?»
23Dijo: Yo soy la voz del que clama en el desierto: Enderezad el camino del Señor, como dijo Isaías profeta.
23 A ne: «Ay ya boro fo kaŋ goono ga kuuwa ganjo ra jinda kaŋ go ga ne: ‹Wa Rabbi fonda sasabandi.› » sanda mate kaŋ annabi Isaya ci.
24Y los que habían sido enviados eran de los Fariseos.
24 Borey kaŋ i donton ra, afooyaŋ Farisi* fonda boroyaŋ no.
25Y preguntáronle, y dijéronle: ¿Por qué pues bautizas, si tú no eres el Cristo, ni Elías, ni el profeta?
25 I n'a hã ka ne: «Ifo se no ni goono ga baptisma* te, da ni manti Almasihu, ni manti Iliya*, ni manti annabo din mo?»
26Y Juan les respondió, diciendo: Yo bautizo con agua; mas en medio de vosotros ha estado á quien vosotros no conocéis.
26 Yohanna tu i se ka ne: «Ay wo, ay goono ga baptisma te hari ra, amma araŋ bindo ra boro fo goono ga kay kaŋ araŋ si bay, kaŋ ga kaa ay banda.
27Este es el que ha de venir tras mí, el cual es antes de mí: del cual yo no soy digno de desatar la correa del zapato.
27 Ay mana to naŋ kaŋ ay ga ce daŋ a ce ra.»
28Estas cosas acontecieron en Betábara, de la otra parte del Jordán, donde Juan bautizaba.
28 Hayey din Baytaniya ra no i te, Urdun* daŋanta jabo me gaa, naŋ kaŋ Yohanna goono ga baptisma te.
29El siguiente día ve Juan á Jesús que venía á él, y dice: He aquí el Cordero de Dios, que quita el pecado del mundo.
29 A wane suba, a di Yesu goono ga kaa nga do. A ne: «Guna Irikoy feej'izo kaŋ ga ndunnya zunubey sambu!
30Este es del que dije: Tras mí viene un varón, el cual es antes de mí: porque era primero que yo.
30 Nga no ga ti bora kaŋ boŋ ay salaŋ ka ne: ‹Boro fo go kaa ay banda kaŋ ay jine boro no, zama a go no za i man'ay hay.›
31Y yo no le conocía; más para que fuese manifestado á Israel, por eso vine yo bautizando con agua.
31 Ay bumbo mo man'a bay, amma hal a ma bangay Israyla* se no ay kaa ka baptisma te hari ra.»
32Y Juan dió testimonio, diciendo: Vi al Espíritu que descendía del cielo como paloma, y reposó sobre él.
32 Yohanna seeda ka ne: «Ay di Biya _Hanno|_ goono ga zumbu ka fun beena ra sanda koloŋay cine ka goro a boŋ.
33Y yo no le conocía; mas el que me envió á bautizar con agua, aquél me dijo: Sobre quien vieres descender el Espíritu, y que reposa sobre él, éste es el que bautiza con Espíritu Santo.
33 Ay bumbo mo man'a bay, amma Irikoy kaŋ n'ay donton hal ay ma baptisma te hari ra, nga no ne ay se: ‹Bora kaŋ ni ga di Biya* _Hanno|_ ga zumbu ka goro a boŋ, bora din no ga baptisma te da Biya Hanno.›
34Y yo le vi, y he dado testimonio que éste es el Hijo de Dios.
34 Ay bumbo mo di, ay seeda mo kaŋ nga no ga ti Irikoy Izo.»
35El siguiente día otra vez estaba Juan, y dos de sus discípulos.
35 A wane suba koyne, Yohanna goono ga kay, nga nda nga talibi* hinka.
36Y mirando á Jesús que andaba por allí, dijo: He aquí el Cordero de Dios.
36 Waato kaŋ a di Yesu goono ga bisa, a ne: «Guna Irikoy feej'izo!»
37Y oyéronle los dos discípulos hablar, y siguieron á Jesús.
37 Talibi hinka din maa sanney kaŋ a ci, i na Yesu gana mo.
38Y volviéndose Jesús, y viéndolos seguir le, díceles: ¿Qué buscáis? Y ellos le dijeron: Rabbí (que declarado quiere decir Maestro) ¿dónde moras?
38 Yesu zagu, a di kaŋ i goono ga nga gana. A ne i se: «Ifo no araŋ goono ga ceeci?» I ne a se: «Malam (sanda Alfa nooya), man gaa no ni go da goray?»
39Díceles: Venid y ved. Vinieron, y vieron donde moraba, y quedáronse con él aquel día: porque era como la hora de las diez.
39 A ne i se: «Wa kaa, araŋ ga di.» I koy mo, i di naŋ kaŋ a go da goray (a to sanda guuru taaci cine). I wicira a banda zaaro din.
40Era Andrés, hermano de Simón Pedro, uno de los dos que habían oído de Juan, y le habían seguido.
40 I boro hinka kaŋ maa Yohanna sanno ka Yesu gana, boro fa i ga ne a se Andarawos, Siman Bitros nya ize no.
41Este halló primero á su hermano Simón, y díjole: Hemos hallado al Mesías (que declarado es, el Cristo).
41 Nga wo, sintina a na nga nya izo Siman ceeci ka ne a se: «Iri di Almasihu» (sanda Kiristi nooya).
42Y le trajo á Jesús. Y mirándole Jesús, dijo: Tú eres Simón, hijo de Jonás: tú serás llamado Cephas (que quiere decir, Piedra).
42 A kond'a Yesu do. Yesu mo n'a guna ka ne: «Ni no ga ti Siman Yonana ize. I ga ne ni se Kefas» (sanda Bitros nooya).
43El siguiente día quiso Jesús ir á Galilea, y halla á Felipe, al cual dijo: Sígueme.
43 A wane suba, Yesu ga ba nga ma koy Galili* laabu. A di Filibos. Yesu ne a se mo: «Ay gana.»
44Y era Felipe de Bethsaida, la ciudad de Andrés y de Pedro.
44 Filibos binde Baytsayda, kaŋ ti Bitros nda Andarawos yaŋ kwaara, boro no.
45Felipe halló á Natanael, y dícele: Hemos hallado á aquel de quien escribió Moisés en la ley, y los profetas: á Jesús, el hijo de José, de Nazaret.
45 Filibos mo koy ka Nataniyel ceeci ka ne a se: «Iri di bora kaŋ boŋ Musa na baaro hantum Tawretu* ra, nda annabey mo -- Yesu Yusufu ize, Nazara boro no.»
46Y díjole Natanael: ¿De Nazaret puede haber algo de bueno? Dícele Felipe: Ven y ve.
46 Nataniyel ci a se ka ne: «Hari hanno ga hin ka fun Nazara ra no?» Filibos ci a se ka ne: «Kaa ka di!»
47Jesús vió venir á sí á Natanael, y dijo de él: He aquí un verdadero Israelita, en el cual no hay engaño.
47 Yesu di Nataniyel goono ga kaa nga do. A salaŋ a boŋ ka ne: «Guna, Israyla boro no da cimi kaŋ sinda gulinci.»
48Dícele Natanael: ¿De dónde me conoces? Respondió Jesús, y díjole: Antes que Felipe te llamara, cuando estabas debajo de la higuera te vi.
48 Nataniyel ne a se: «Man no ni g'ay bay?» Yesu tu ka ne a se: «Za Filibos mana ni ce, ay di nin, waato kaŋ ni go jeejay* nyaŋo cire.»
49Respondió Natanael, y díjole: Rabbí, tú eres el Hijo de Dios; tú eres el Rey de Israel.
49 Nataniyel tu a se ka ne: «Alfa, nin no ga ti Irikoy Izo! Nin no ga ti Israyla Bonkoono!»
50Respondió Jesús y díjole: ¿Porque te dije, te vi debajo de la higuera, crees? cosas mayores que éstas verás.
50 Yesu tu a se ka ne: «Zama ay ci ni se ka ne ay di nin jeejay nyaŋo cire se no ni go ga cimandi, wala? Ni ga di hariyaŋ kaŋ ga bisa woodin yaŋ beeray.»
51Y dícele: De cierto, de cierto os digo: De aquí adelante veréis el cielo abierto, y los ángeles de Dios que suben y descienden sobre el Hijo del hombre.
51 A ne a se koyne: «Haciika, haciika ay ga ci araŋ se: araŋ ga di beena feerante. Araŋ ga di mo Irikoy malaykey* goono ga kaaru ka zumbu Boro* Izo boŋ.»