Spanish: Reina Valera (1909)

Zarma

John

10

1DE cierto, de cierto os digo: El que no entra por la puerta en el corral de las ovejas, mas sube por otra parte, el tal es ladrón y robador.
1 «Haciika, haciika ay ga ci araŋ se: boro kaŋ si furo feeji kalo meyo gaa, amma a ga kaaru nangu fo haray, bora din ya zay da komko no.
2Mas el que entra por la puerta, el pastor de las ovejas es.
2 Amma boro kaŋ ga furo meyo gaa haray ya feeji kuruko no.
3A éste abre el portero, y las ovejas oyen su voz: y á sus ovejas llama por nombre, y las saca.
3 Kalo me gaaykwa ga fiti a se, feejey mo ga maa a jinde. A ga nga bumbo feejey ce nda ngey maayey ka kond'ey taray.
4Y como ha sacado fuera todas las propias, va delante de ellas; y las ovejas le siguen, porque conocen su voz.
4 Waati kaŋ a ga nga waney kulu kaa taray, a ga furo i jine. Feejey mo g'a gana, zama i g'a jinda bay.
5Mas al extraño no seguirán, antes huirán de él: porque no conocen la voz de los extraños.
5 I si yaw gana abada, amma i ga zuru a se no, zama i si yawey jinde bay.»
6Esta parábola les dijo Jesús; mas ellos no entendieron qué era lo que les decía.
6 Misa wo no Yesu ci i se, amma i mana faham da sanney din kaŋ a ci ngey se.
7Volvióles, pues, Jesús á decir: De cierto, de cierto os digo: Yo soy la puerta de las ovejas.
7 Yesu ye ka ne i se koyne: «Haciika, haciika ay ga ci araŋ se: ay no ga ti feeji kalo meyo.
8Todos los que antes de mí vinieron, ladrones son y robadores; mas no los oyeron las ovejas.
8 Borey kulu kaŋ n'ay jin, zay da komko yaŋ no, amma feejey mana hangan i se.
9Yo soy la puerta: el que por mí entrare, será salvo; y entrará, y saldrá, y hallará pastos.
9 Ay no ga ti meyo. Boro kulu kaŋ ga furo ay do ga du faaba. A ga furo kalo ra mo ka fatta ka du kuray do.
10El ladrón no viene sino para hurtar, y matar, y destruir: yo he venido para que tengan vida, y para que la tengan en abundancia.
10 Zay si kaa kala zaytaray da wiyaŋ da halaciyaŋ se. Ay wo kaa zama i ma du fundi, i ma du a mo da baayaŋ.
11Yo soy el buen pastor: el buen pastor su vida da por las ovejas.
11 Ay no ga ti kuruko hanna. Kuruko hanno ga nga fundo no feejey sabbay se.
12Mas el asalariado, y que no es el pastor, de quien no son propias las ovejas, ve al lobo que viene, y deja las ovejas, y huye, y el lobo las arrebata, y esparce las ovejas.
12 Goy-ize kaŋ ga goy te alhakku se, kaŋ manti kuruko no, kaŋ feejey manti a wane yaŋ mo no, d'a di sakali* go kaa, a ga zuru ka feejey naŋ no. Sakalo mo g'i hamay k'i say-say.
13Así que, el asalariado, huye, porque es asalariado, y no tiene cuidado de las ovejas.
13 Goy-izo din ga zuru zama a baa si nda feejey.
14Yo soy el buen pastor; y conozco mis ovejas, y las mías me conocen.
14 Ay no ga ti kuruko hanna. Ay g'ay waney bay, ay waney mo g'ay bay
15Como el Padre me conoce, y yo conozco al Padre; y pongo mi vida por las ovejas.
15 sanda mate kaŋ cine Baaba g'ay bay, ay mo ga Baaba bay. Ay g'ay fundo no mo feejey sabbay se.
16También tengo otras ovejas que no son de este redil; aquéllas también me conviene traer, y oirán mi voz; y habrá un rebaño, y un pastor.
16 Ay gonda feeji fooyaŋ mo kaŋ manti kalo wo wane. Woodin yaŋ mo tilas kal ay ma kand'ey. I ga maa ay jinde ka ciya kuru folloŋ kaŋ gonda kuruko folloŋ.
17Por eso me ama el Padre, porque yo pongo mi vida, para volverla á tomar.
17 Woone sabbay se no Baaba ga ba ay: zama ay g'ay fundo no, ay ma ye k'a ta koyne.
18Nadie me la quita, mas yo la pongo de mí mismo. Tengo poder para ponerla, y tengo poder para volverla á tomar. Este mandamiento recibí de mi Padre.
18 Boro kulu si no kaŋ g'a ta ay gaa, amma ay boŋ se no ay g'a no. Ay gonda dabari ay m'a no, ay gonda dabari mo ay ma ye k'a ta koyne. Lordo wo, ay Baabo do no ay du a.»
19Y volvió á haber disensión entre los Judíos por estas palabras.
19 Kakaw ye ka tun Yahudancey game ra koyne sanney din sabbay se.
20Y muchos de ellos decían: Demonio tiene, y está fuera de sí; ¿para qué le oís?
20 I ra boro boobo goono ga ne: «A gonda follay, a boŋo koma! Ifo se no araŋ ga hangan a se?»
21Decían otros: Estas palabras no son de endemoniado: ¿puede el demonio abrir los ojos de los ciegos?
21 Boro fooyaŋ goono ga ne: «Sanney din manti follokom wane no. Follay ga hin ka danawey moy fiti no?»
22Y se hacía la fiesta de la dedicación en Jerusalem; y era invierno;
22 Alwaato din i goono ga Hanandiyaŋ Bato* te Urusalima, hargu alwaato ra mo no.
23Y Jesús andaba en el templo por el portal de Salomón.
23 Yesu goono ga windi Irikoy windo ra Suleymanu tanda ra.
24Y rodeáronle los Judíos y dijéronle: ¿Hasta cuándo nos has de turbar el alma? Si tú eres el Cristo, dínos lo abiertamente.
24 Yahudancey mo n'a windi ka ne a se: «Kala waatifo no ni g'iri kaa baaru? Da ni ya Almasihu no, ma ci iri se taray kwaaray.»
25Respondióles Jesús: Os lo he dicho, y no creéis: las obras que yo hago en nombre de mi Padre, ellas dan testimonio de mí;
25 Yesu tu i se ka ne: «Ay ci araŋ se, amma araŋ mana cimandi. Goyey kaŋ yaŋ ay ga te ay Baaba maa ra, ngey no ga seeda ay boŋ.
26Mas vosotros no creéis, porque no sois de mis ovejas, como os he dicho.
26 Amma araŋ mana cimandi zama manti ay feejey ra no araŋ go.
27Mis ovejas oyen mi voz, y yo las conozco, y me siguen;
27 Ay feejey ga maa ay jinde, ay g'i bay, ngey mo g'ay gana.
28Y yo les doy vida eterna y no perecerán para siempre, ni nadie las arrebatará de mi mano.
28 Ay g'i no fundi hal abada, i si halaci mo, abada. Boro kulu si no mo kaŋ g'i kom ay kambe ra.
29Mi Padre que me las dió, mayor que todos es y nadie las puede arrebatar de la mano de mi Padre.
29 Ay Baabo kaŋ n'i no ay se ga bisa ikulu beeray. Boro kulu si hin k'i kom ay Baabo kambe ra.
30Yo y el Padre una cosa somos.
30 In d'ay Baaba, iri kulu afolloŋ no.»
31Entonces volvieron á tomar piedras los Judíos para apedrearle.
31 Yahudancey ye ka tondiyaŋ sambu zama ngey m'a catu.
32Respondióles Jesús: Muchas buenas obras os he mostrado de mi Padre, ¿por cuál obra de esas me apedreáis?
32 Yesu tu i se ka ne: «Goy hanno boobo no ay cabe araŋ se, ay Baaba do wane yaŋ. I ra goy woofo se no araŋ g'ay catu nda tondi?»
33Respondiéronle los Judíos, diciendo: Por buena obra no te apedreamos, sino por la blasfemia; y porque tú, siendo hombre, te haces Dios.
33 Yahudancey tu a se ka ne: «Goy hanno sabbay se iri si ga ni catu bo, amma Irikoy alaasiray sabbay se no, zama nin kaŋ ga ti boro, ni ga ni boŋ himandi Irikoy.»
34Respondióles Jesús: ¿No está escrito en vuestra ley: Yo dije, Dioses sois?
34 Yesu tu ka ne i se: «Manti a go hantumante araŋ asariya ra: ‹Ay ne: Araŋ ya irikoyyaŋ no?›
35Si dijo, dioses, á aquellos á los cuales fué hecha palabra de Dios (y la Escritura no puede ser quebrantada);
35 D'a ne borey kaŋ yaŋ Irikoy sanno kaa i do se ‹irikoyyaŋ› (Irikoy Tira Hanney mo si tun),
36¿A quien el Padre santificó y envió al mundo, vosotros decís: Tú blasfemas, porque dije: Hijo de Dios soy?
36 araŋ ga ne bora kaŋ Baaba fay waani ka donton ndunnya ra se: ni goono ga Irikoy kayna, zama ay ne ay ya Irikoy Izo no?
37Si no hago obras de mi Padre, no me creáis.
37 D'ay s'ay Baaba goyey te, araŋ ma s'ay cimandi.
38Mas si las hago, aunque á mí no creáis, creed á las obras; para que conozcáis y creáis que el Padre está en mí, y yo en el Padre.
38 Amma d'ay g'i te, baa d'araŋ man'ay cimandi, kulu nda yaadin araŋ ma goyey cimandi, zama araŋ ma faham ka bay mo kaŋ Baabo go ay ra, ay mo go Baabo ra.»
39Y procuraban otra vez prenderle; mas él se salió de sus manos;
39 I goono ga ye ka ceeci ngey m'a di, amma a koma i se.
40Y volvióse tras el Jordán, á aquel lugar donde primero había estado bautizando Juan; y estúvose allí.
40 A ye ka Urdun daŋandi koyne ka koy nango kaŋ Yohanna jin ka baptisma te, noodin mo no a goro.
41Y muchos venían á él, y decían: Juan, á la verdad, ninguna señal hizo; mas todo lo que Juan dijo de éste, era verdad.
41 Boro boobo kaa a do ka ne: «Sikka si, Yohanna mana alaama kulu te, amma hay kulu kaŋ Yohanna ci bora din boŋ, cimi no.»
42Y muchos creyeron allí en él.
42 Boro boobo mo n'a cimandi noodin.